Wat te doen met de ingeburgerde term 65-plusser? Het vinden van een geschikte aanduiding voor ouderen is lastig.
De verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd naar 67 jaar betekende voor veel Nederlandse burgers een enorme dreun. Ineens moest zomaar twee jaar langer worden gezwoegd voordat het stadium van het heerlijk nietsdoen werd bereikt.
Taalkundig was het ook een probleem. Want wat te doen met de ingeburgerde term 65+’er (met een apostrof) of 65-plusser (met een streepje)?
Bejaarden
Het vinden van een geschikte aanduiding voor ouderen blijkt sowieso lastig. Het begrip ‘ouden van dagen’ is al een tijdje geleden als belegen in de ban gedaan. ‘Bejaarden’ mag eigenlijk ook niet meer vanwege de connotatie van aftands.
Wie over ‘bejaardenhuis’ spreekt, loopt het risico bestraffend te worden toegesproken. Het moet ‘rusthuis’, ‘verzorgingshuis’ of iets dergelijks zijn.
Veel gebruikt wordt inmiddels de term ‘senioren’, die betrekking heeft op een wel erg breed gezelschap van ’50-plussers’ of ‘vijftigplussers’.
Kijkers
ONS richt zich op een nog grotere doelgroep. De nieuwe zender, die op 13 september de plek inneemt van NostalgieNet, wil programma’s maken voor ’49-plussers die midden in het leven staan’.
Je kunt je afvragen waarom de kijkers van ONS midden in het leven moeten staan. Ouderen die de hele dag thuis zitten, kijken immers nog meer televisie. Maar de toevoeging is vast bedoeld voor adverteerders. Zij hebben slechts belangstelling voor de
senioren die geregeld het huis verlaten om inkopen te doen.
Elsevier nummer 36, 5 september 2015