Direct naar artikelinhoud

Mijn vader kreeg een biggetje van zijn voetbalcoach

Niet het biggetje Rijkaard.

Het was 1987, ik was 10 en mijn vader was een enthousiaste voetballer in een bierteam van MSV in de zondagcompetitie. Op een zondag na een feest speelde hij als een dweil. In een poging mijn vader tot grootsere daden aan te zetten, riep de coach (tevens dorpsslager): 'Vlooswijk, als jij drie keer scoort, krijg jij van mij een varken!'

En jawel, medespelers speelden hem de bal toe en de tegenstanders stopten schielijk met verdedigen als mijn vader in de buurt kwam. Hij scoorde drie keer. In de maanden die volgden, kwam er maar geen leuk varken voor in de tuin, tot verdriet van mijn broertje en mij.

En toen was het 1988. De dag na de finale was er een barbecue met het voetbalteam. De sfeer was uitgelaten, Nederland was Europees kampioen! Op het hoogtepunt van de avond kwam de coach aanzetten met een biggetje. 'Rijkaard', doopte hij de big, naar zijn favoriete speler van het EK. Rijkaard kreeg een mooie plek in ons weitje en was een tevreden varken.

Aan alles komt een eind. De deal met de slager was dat het dikke, tevreden en volwassen varken door hem geslacht zou worden. Mijn broertje en mij werd verteld dat wij in ruil daarvoor het vlees van een ander geslacht varken zouden krijgen, iets wat je gelooft als je ouders het je vertellen. Ik moest 18 worden om te horen dat we Rijkaard zelf hadden opgegeten.

Rianne Vlooswijk, Maarssen.

Dit was een enigszins triest, maar geestig verhaal over een geslacht dier. Wie heeft ook een triest, maar geestig dierenverhaal van 200 woorden? didu@volkskrant.nl