Michiel Kramer, al 18 jaar prof: ‘En dat lukt niet als je een luie, gemene eikel bent’

‘Allemaal leuk en lief Kramert. Maar je blijft een kankerhond.’

Op 7 januari repost de 35-jarige RKC-aanvoerder Michiel Kramer deze reactie aan zijn adres op X. Kramer reageert vaker op haatberichten, onvermoeibaar en met immer opgewekte ironie. Meer profvoetballers zouden dat moeten doen, vindt hij. ‘Want het wordt steeds erger en massaler wat je op je bord krijgt’, zegt hij.

‘Iedere voetbalprof heeft ermee te maken. Ik vind dat we dat niet normaal moeten gaan vinden. Waarom zou je het accepteren als je wordt uitgemaakt voor kankerhond of dat mensen je een hartaandoening of erger toewensen?’

Hij spart er wel eens over met andere spelers, vertelt hij tijdens een eerste telefoongesprek eind januari. Bemerkt dan angst voor escalatie. ‘Als je reageert, ja, dan wordt het meestal niet rustiger. Als je jong bent, snap ik dat je je op je carrière wil focussen. Maar als je de 30 gepasseerd bent, dan heb je een bepaalde verantwoordelijkheid om dit aan te kaarten.’

Kruistocht

Helemaal alleen in zijn kruistocht tegen haatberichten staat hij niet. PSV’er Noa Lang toonde vorig jaar mei, toen hij nog bij Club Brugge speelde, een haatreactie (‘Iedereen hoopt dat dat beest sterft’) onder een foto van hemzelf met zijn pasgeboren zoon.

Ajax had begin december een campagne waarin aandacht werd gevraagd om social hate te stoppen. Maandelijks ontvangen spelers en speelsters van Ajax in totaal meer dan vijftienhonderd haatberichten, meldde de club. Vaak van eenpitters met nauwelijks volgers die, als hun account verwijderd wordt vanwege hun haatberichten, via een nieuw account hun scheldkannonades kunnen vervolgen.

Kramer: ‘Heel goede actie was dat van Ajax. Maar wat gebeurt er daarna? Het moet niet stoppen bij één actie of een reactie, vind ik.’

Ben jezelf. Blijf jezelf, staat er in de bio van Kramer op X, het social mediakanaal waarop hij de meeste haatberichten krijgt. Ook over andere onderwerpen is de spits uitgesproken, zeker in vergelijking met andere profvoetballers.

Doelpunt van het jaar

‘Het is volgens mij echt niet zo dat ik doorlopend rare dingen roep. Media zijn er sterk in een stempel op je hoofd te plakken. Daarom kijken veel spelers wel uit. Ergens snap ik dat wel. De clubs krijgen er ook vragen over, dus die adviseren spelers om bepaalde dingen te laten overwaaien of houden die spelers weg bij de pers. Maar ik laat me niet monddood maken. En gelukkig zit ik bij een club waar je jezelf kan zijn.’

Bij RKC toont Kramer zich nog steeds een belangrijke kracht. De lange spits is een begenadigd technicus, elk seizoen goed voor belangrijke doelpunten, soms ook wonderschone exemplaren. Zijn chip over veertig meter tegen Go Ahead werd verkozen tot mooiste doelpunt van 2023.

Maar op Google stuit je eerder op het broodje kroket dat hij at in de rust als wisselspeler van Feyenoord. Of over de schuddende hand tussen zijn benen richting de supporters van AZ, door Kramer uitgelegd als ‘het ontkurken van een fles champagne’.

Harde tackles

Kramer maakt soms ook harde overtredingen en zegt vervolgens eerlijk dat ‘een doodschop soms nodig is als je wilt winnen’. Breed uitgemeten is ook zijn clubvoorkeur. De Rotterdammer maakt er geen geheim van dat hij Feyenoordsupporter is.

Media spelen daarop in. Nadat Kramer had gescoord op bezoek bij Ajax kreeg hij in gesprek met ESPN de vraag: ‘Je vindt het altijd wel lekker als je het stil krijgt hier toch?’

Kramer antwoordde glimlachend: ‘Hier worden ze pas lawaaierig als ze voorstaan, hè? Net als de staf, de staf wordt pas actief als ze voorstaan. Vind ik altijd wel een beetje opvallend, maar aan de andere kant, misschien hoort dat een beetje bij de voetbalwereld.’

In de dagen erop waren er weer ‘de nodige nare reacties op social media’, vertelt Kramer.

En ook commentaren als: ‘ja, als je zoiets zegt, roep je de ellende over jezelf af’.

En: ‘je hebt als voetbalprof een voorbeeldfunctie’.

Kramer: ‘Vind ik zo’n onzin. Er mogen wel duizenden supporters je tijdens een wedstrijd een kankermongool noemen, met hun kinderen ernaast, maar ik mag niet naar eerlijkheid een antwoord geven? Het ís toch stiller als Ajax niet voorstaat in de Arena? Trainers gaan vaak toch pas actief worden als ze voorstaan? Waarom mag ik dat niet zeggen?’

Hij ligt niet wakker van kritiek op zijn uitlatingen noch van haatberichten. Zijn familie vraagt ook niet of hij zich wil inhouden. ‘Die vindt dat ik gelijk heb.’

Over zijn familie gesproken, die is nogal prominent op het lijf van Kramer aanwezig, valt op tijdens een gesprek een paar weken later in de perskamer van het stadion van RKC. De namen van zijn drie zonen en hun geboortedata staan in krullerige letters op zijn armen, in zijn nek prijkt ‘daddy for life’, op zijn hand vetgedrukt ‘family’, achter zijn oor de letter ‘K’ van Kramer.

Glimlachend: ‘Mensen denken dat ik een soort gangster wil zijn met die tattoo’s. Tot ze zien wat er staat. Familie is de basis, daar kom je altijd weer achter. Ik ben echt een familiemens.’

Feyenoord-uit

Kramer, gouden oorbellen in zijn oren, groenwit trainingspak met Equalité op de borst, tobt met zijn knie, maar hoopt zondag tegen Feyenoord te kunnen spelen. RKC staat zestiende, maar in paniek zijn ze in Waalwijk niet snel. ‘Iedereen gelooft in de manier van werken, in de spelers die we hebben. Men beseft hier: we hebben twee goede jaren gehad, dan kan er een minder jaar tussenzitten.’

Feyenoord-uit blijft bijzonder voor hem, al wil hij er gewoon winnen. ‘Zij zijn favoriet uiteraard, maar voetballend doen we voor niemand onder.’

Als kind ging hij aan de hand van zijn vader naar de Kuip, hij speelde er drie jaar in het eerste, werd kampioen in 2017 en volgt Feyenoord nog steeds op de voet, ook omdat hij vaak aanschuift in voetbaltalkshows. Daarnaast heeft hij een podcast met voormalig NBA-speler Francisco Elson ‘De Kracht van Sport’. Kramer is gek van de NBA, de Amerikaanse basketbalcompetitie vol extraverte persoonlijkheden.

Mondig was hij niet altijd. ‘Ik was als jonge jongen heel verlegen. Toen ik bij Excelsior in de jeugd kwam, met nog meer egootjes, ben ik van me gaan afbijten. Als je daar niet voor jezelf opkomt word je opgegeten. Ik dacht: als ik het ergens niet mee eens ben, ga ik het zeggen. Dat ben ik blijven doen.’

Grote lach. ‘Ik leg mezelf zo ook druk op. Als je zegt dat je móét spelen of je roept iets aparts dan weet je dat je moet presteren.’

Achttien jaar prof

Het moest wel iets worden met Kramer in het voetbal, want school interesseerde hem ‘geen reet’. ‘Ik zie het bij mijn zonen, jongens zijn niet gemaakt om de hele dag in een klaslokaal te zitten van je 5de tot je 20ste. Het draait op school allemaal om goede Cito-scores, want dan worden die scholen zelf goed beoordeeld. Laat een kind zijn passie volgen. Houdt-ie van wiskunde? Geef hem dan meer wiskunde en niet ook nog Frans en aardrijkskunde. Houdt-ie van sport? Laat hem meer sporten.’

Dat er over hem wordt gezegd dat hij altijd het randje opzoekt, maakt hem niet uit. ‘Ik heb alles al gehoord. Negatief, arrogant, ongeïnteresseerd, iemand die niet hard wil trainen, die geen aanvoerder zou mogen zijn. Maar ik speel al achttien jaar betaald voetbal. Dat lukt niet als je een luie, gemene eikel bent, hoor.’

Bij RKC voelt hij waardering voor wie hij is. ‘Het draait bij clubs steeds meer om zoveel mogelijk kilometers maken op zo hoog mogelijke snelheid, lijkt het wel. Daar hebben ze allemaal mensen voor in de staf. Bij RKC proberen ze in de kop van de speler te komen. Is hij onzeker? Heeft hij moeite met autoriteit? Hoe is hij opgevoed? Hoe mixt hij met anderen?

‘Als je de mens achter de speler kunt bereiken, kun je meer eisen, spelers in hun kracht laten komen, het beste laten samenwerken en succesvol zijn. Iedereen mag hier zichzelf zijn. Als je vier keer wil bidden, dan kan dat. Wil je in een jurk naar de club komen? Prima. Als je maar alles geeft. Ik heb bij veel clubs gezeten, maar dit is de beste omgeving om je te ontwikkelen.’

Sociaal hart

Zijn moeder werkt in de ouderenzorg, zijn vader hielp gezinnen met problemen. Zelf volgde hij een cursus prestatiepsychologie. ‘Ik vind het fijn mensen te helpen. Ploeggenoten kunnen me altijd bellen, me alles vragen. Ik vind het ook mooi als we een bepaalde actie hebben voor kinderen, eenzame ouderen of zieke mensen. Ik vind: dat moet je doen met een lach, met interesse, dan geef je die mensen een onvergetelijke dag.

‘Jongere spelers zien dat misschien niet in, die zijn wat meer met zichzelf bezig. Maar een werkloze man heeft er enorm veel aan als je even langsgaat voor een praatje. Op trainingskamp in Marokko hadden we met RKC ook een mooie actie voor de slachtoffers van de aardbeving, we deelden voedselpakketten en dekens uit, zijn langs weeshuizen gegaan. Daar leer je van, dat het niet vanzelfsprekend is dat je een dak boven je hoofd hebt.’

Thuis wil hij een betrokken vader zijn. ‘Naar school, zwemles, voetbaltraining; ik wil het liefst overal bij zijn, maar dat lukt niet altijd door het voetbal. Ik heb grenzeloos veel bewondering voor mijn vrouw, die werkt ook, maar knoopt al die drukke levens aan elkaar. We hebben er bewust voor gekozen om vrij jong kinderen te krijgen zodat ze mijn carrière nog konden meemaken. Daar leren zij ook van, dat je er wat voor moet doen om iets te bereiken.’

Het is trouwens niet zo dat hem alleen maar haat ten deel valt. Hij wordt door columnisten geprezen om zijn authenticiteit. ‘Ik denk: wees gewoon jezelf. Spreek je uit. Waarom zou je bang zijn voor reacties? Wie zijn die mensen dan? Wat heb ik daarmee te maken? Nou goed, kennelijk is dat een heel gekke gedachte.’