Direct naar artikelinhoud
Wethouder Vincent Karremans (r) stapt met een surfplank uit de metro naar Hoek van Holland Strand.Beeld Arie Kievit
ReportageStrandmetro

Rotterdammers kunnen dankzij de metro eindelijk strandgangers worden

Een nieuwe metrolijn verbindt Rotterdam met het strand. De bouw duurde zes jaar langer dan gepland en viel honderd miljoen euro duurder uit dan verwacht. Vrijdag werd de eerste rit desondanks gevierd met ballonnen, vuurwerk en confetti.

Nee, een echte strandganger is de Rotterdammer nooit geweest. Noodgedwongen niet. Want Hoek van Holland, onderdeel van de gemeente Rotterdam en op pakweg dertig kilometer afstand de meest nabije badplaats, raakt op mooie zomerdagen notoir lastig bereikbaar. Zo onbereikbaar zelfs dat de gemeente in zomers gewend is geraakt waarschuwingen uit te delen: het is druk, kom niet meer.

Wie toch de auto pakte, wachtte de snikhete file. Met het openbaar vervoer volgde na een fikse treinreis nog een tergend lang stuk lopen. Of een broeierige pendelbus in. Dat moest anders, werd dertig jaar geleden al eens door de Rotterdamse vervoersmaatschappij RET bedacht.

Na een lange aanloop is die verandering er nu: sinds vrijdag is station Hoek van Holland Strand open, de nieuwe eindhalte van metrolijn B, die de stad Rotterdam verbindt met het strand van Hoek van Holland.

Rotterdammers kunnen dankzij de metro eindelijk strandgangers worden

Vertraging en oplopende kosten

In veertig minuten staat de reiziger uit het centrum met de ‘Hoekse Lijn’ vanaf nu aan zee in Hoek van Holland, dat sinds 1973 onderdeel is van de gemeente Rotterdam. Tussen Rotterdam en Hoek van Holland stopt de metro bovendien in Schiedam, Vlaardingen en Maassluis. De lijn begint veertig kilometer landinwaarts, in de buitenwijk Nesselande.

Een half miljard kostte de aanleg van deze lijn, aanzienlijk meer dan de aanvankelijk begrote 400 miljoen. De bouw liep ernstige vertraging op. Al in 2017 had de op de oude spoorlijn gebouwde lijn in gebruik moeten zijn genomen. Maar softwareproblemen, vergunningen die op zich lieten wachten en andere uitdagingen vertraagden het megaproject van de gemeente Rotterdam, de metropoolregio en de Rotterdamse vervoerder RET. Toch is er van chagrijn geen sprake, als vrijdagochtend om half negen de eerste metro vanuit de binnenstad richting zee vertrekt, de wagons gevuld met vips. Langs de route staan nieuwsgierigen te fotograferen. Er wordt gezwaaid, geclaxonneerd en er is zelfs vuurwerk van toeschouwers langs het traject, dat op de grens met Schiedam bovengronds gaat en vervolgens grotendeels door industrieel havengebied voert.

Rotterdam, dat traditioneel graag communiceert in termen als het grootst, het langst en het nieuwst, is vrijdag een trotse stad: dit is, benadrukken de betrokken projectdirecteuren, de eerste metrolijn in Europa die passagiers rechtstreeks op het strand aflevert. 4000 passagiers per uur zelfs, als het straks mooi weer is. RET-directeur Maurice Unck: “We hopen dat er nu minder auto’s naar het strand komen. Dat is goed voor de leefkwaliteit. Dankzij deze voorziening kunnen Rotterdammers zonder obstakels naar het strand. Ook de tussenliggende gemeenten profiteren. Daar worden de komende jaren veel nieuwe woningen gebouwd, wat veel nieuwe reizigers betekent.’’

De eerste metro tussen Rotterdam en Hoek van Holland arriveert.Beeld Arie Kievit

Het kersverse metrostation aan zee, dat dankzij een zandkleur in de omgeving wegvalt, stond al een tijd afgebouwd klaar. Vrijdagochtend gaat, na een luide confettiknal, voor het eerst het rolluik open voor publiek. Het uitzicht op zee is, zo zien de eerste uitstappende reizigers, inderdaad bijzonder: zij zien direct zand en zee.

“In Rotterdam is openbaar vervoer voor senioren en kinderen onder de twaalf jaar gratis”, zegt de Rotterdamse wethouder Vincent Karremans, rillend van de kou, want strandweer is het nog bepaald niet. “We hebben het over beton en staal, maar eigenlijk moeten we het hebben over wat deze lijn voor mensen betekent. We zitten straks met z’n allen in die metro op weg naar het strand.” Dat bindt de Rotterdammers, uit welk rijker of juist minder bedeeld stadsdeel ze ook afkomstig zijn, hoopt de bestuurder.

‘Laat het strandweer maar komen’

Reiziger Justin Hahury, een hip geklede Rotterdammer die als persvoorlichter in een museum in Amsterdam werkt, kijkt van een afstandje verrukt toe als de eerste metro aan zee is aangekomen. “Ik blijk zelf namelijk net in de allerlaatste bus naar het strand te hebben gezeten.” Hij deed een uur over over die reis. Vanaf nu is dat met een dik half uur aanzienlijk korter. “Ik kan dus vandaag lekker met de metro terug.’’ Grijnzend: “Ja, daar word ik wel blij van.”

Alleen dat weer: dat valt op dag één van de ‘Metro aan Zee’, zoals op het metrostel staat, nog vies tegen. Wethouder Karremans kwam bij wijze van mediastunt nog met een surfboard onder zijn arm de metro uitgestapt, maar trekt eenmaal in Hoek van Holland al snel zijn warmere jas weer aan. Een domper? Welnee, benadrukt hij. “Laat het strandweer maar komen.”

Lees ook:

Miljarden voor het openbaar vervoer: alleen maar langere files

Nieuwe, kostbare metrolijnen helpen ons niet sneller van A naar B, analyseert bouwkundige Wolfgang Spier. Het tegendeel is het geval.