Marianne Timmer, opgegroeid op het Groningse platteland als dochter van een veehouder en een kapster, begon met houtjes onder haar voeten achter een stoel met schaatsen. Mede door de strenge werkwijze van ex-militair Leen Pfrommer vond ze de weg naar de top.
In 1998 plaatste Timmer zich voor de Spelen van Nagano. "Het was een vlinderachtig gevoel, eindelijk op de Spelen. Ik keek naar de ijsbaan en zag op de gevel M-wave staan. Dat is de M van Marianne, kan niet missen. Het heeft zo moeten zijn." De iconische woorden 'Timmertje, Timmertje, wat ga je doen?' van Frank Snoeks staan nog steeds in ons sportgeheugen gegrift. Met tweemaal goud keerde de nuchtere Groningse huiswaarts, waar duizenden fans op haar wachtten.
Tijdens de Spelen van 2002 kwam Timmer er niet aan te pas, maar vier jaar later schitterde de ijskoningin weer. “Ik kwam weer helemaal in de flow, net als in Nagano. Tik, tak, tik. Die bochten in en alles klopte weer. Dat voelde je vanaf stap één. Ik kwam over de finish en zag staan 1:16,05. Toen moest ik nog wachten tot Anni Friesinger reed. Zij had 1:16,11. Goud! Deze gouden medaille, die is zoet.” Op 19 februari veroverde Timmertje haar derde gouden medaille.
Waarom deze datum zo bijzonder is, is vrijdagavond te zien in 'Meer dan Goud', om 21.25 op NPO 1.
