De Kardashians zijn nieuws, zonder dat ze daar iets voor doen. Mensen worden er langzamerhand een beetje moe van. Amerikaans blogger Perez Hilton heeft zelfs een No Kardashian-week ingesteld. Maar toch klikken we al die artikelen veelvuldig aan, hoe zit dat?
De Kardashians, de soap rond Sylvie, Rafael en Sabia, alles over Yolanthe en Wesley, we verslinden alle nieuwtjes rondom deze mensen. Heel normaal, stelt mediapsycholoog William Rice. "Mensen zijn altijd al geïnteresseerd geweest in beroemdheden. Vaak plaatsen we die op een voetstuk, waardoor een idolen worden en ook voorbeeldfuncties krijgen."
Halo-effect
Omdat we sommige mensen op dat voetstuk plaatsen, krijgen ze volgens Rice een soort aura om zich heen. "En daarom blijf je kijken. Vaak zijn dit soort mensen helemaal niet interessant door hun karakter, maar door het beroemd zijn op zich." Dat heet het halo-effect: aan beroemd zijn worden goede eigenschappen toegedicht.
De Kardashians, en dan vooral Kim, zijn beroemd om het beroemd zijn. "Dat versterkt zichzelf, zolang je in the picture blijft. Wat je kunt of niet kunt, maakt dan niet uit." Kim Kardashian houdt zich uitstekend aan die taak: ze begeeft zich in jetsetkringen, draagt goede kleding, heeft bodyguards, zo nu en dan is ze verstrikt in een rel. "Dat houdt het allemaal spannend om naar te kijken", legt Rice uit.
Eenmaal pispaal, altijd pispaal
Die spanning kan omslaan als de beroemdheden irritant worden of zielig. "In Nederland zie je vaak dat zo iemand een pispaaltje van de media wordt, zoals Dries Roelvink of Johan Vlemmix." En eenmaal pispaal, dan altijd pispaal. "Ja, als je dat eenmaal bent, blijft er van je beroemdheid niets over. Daar kom je niet meer van terug.
