Ellen heeft het vooral in de beginfase van de ziekte moeite met 'toegeven' aan het ziek zijn. "Je denkt, ik ga misschien wel dood. En daar word je niet blij van. Maar als er dan een behandeling komt die aanslaat, ben ik meteen weer positief. Je bent dankbaar als het zo goed afloopt." Ze vervolgt: "In die zin is het helemaal geen negatieve ervaring. Je bent nóg dankbaarder voor wat je wel hebt."

Het neemt niet weg dat het Ellen angstig maakt dat de ziekte al een paar keer is teruggekomen. "Je denkt wel: jeetje, dan komt het vast nóg een keer terug. Daar kijk ik niet naar uit. Gelukkig ben je in zo’n traject onder controle, maar dat neemt niet weg dat het voelt alsof alles ieder moment afgelopen kan zijn."

Met toekomstplannen is Ellen mede door haar ziekte niet echt bezig. "Waarom zou ik ook? Ik heb eigenlijk alles gedaan wat ik graag wilde, dus ik kan wel doodgaan. Maar er komen altijd wel weer ideeën. Ik wil ook meer tijd tussen twee producties laten vallen, zodat ik ook lange reizen kan gaan maken."

Het hele interview met Ellen ten Damme is te lezen in Nouveau.