Masterstudent UvA publiceert met collega’s in Nature: ‘Erg gaaf’
Mark Snelders (26), masterstudent natuur- en sterrenkunde aan de UvA, bereikte samen met zijn collega’s iets zeldzaams: een publicatie in Nature.
Wat hebben jullie ontdekt?
“Twee snelle radioflitsen. We ontdekten dat het object waar de flitsen vandaan kwamen, zo’n flits vaker dan één keer kan maken. Dan weet je bijvoorbeeld dat het niet wordt veroorzaakt door botsende sterren. En de flitsen volgden elkaar sneller op dan het object roteert. Dat betekent dat de flitsen niet worden veroorzaakt door de rotatie van het object.”
Wat is dat voor object?
“Een magnetar. Dat is een neutronenster. Met een extreem hoog magnetisch veld. Weet je wat een neutronenster is?”
Nee.
“Het overblijfsel van wat ooit een zware ster was. Minstens acht keer zo zwaar als de zon. Als die explodeert, blijft er een neutronenster achter, of een zwart gat. Die neutronenster is heel klein, de diameter is 25 kilometer, maar net zo zwaar als onze zon.”
En je kon zien: die flits komt van die magnetar?
“Dat is essentieel om de snelle radioflitsen die van buiten de Melkweg komen beter te begrijpen. Als we nog meer radioflitsen vinden, kunnen we die gebruiken om de snelheid waarmee het heelal uitdijt te meten.”
Hoe ging die ontdekking?
“We werkten met verschillende radiotelescopen en hadden heel veel data. Tijdens het analyseren zagen we het ineens. Dan weet je meteen: dit is heel speciaal. We moeten nu stoppen met alles wat we aan het doen zijn, en gaan schrijven.”
En dan wordt het gepubliceerd.
“Ja, en krijg je veel aandacht. Andere wetenschappers feliciteren je. En je naam komt voor in allerlei internationale populairwetenschappelijke artikelen. Erg gaaf.”