Direct naar artikelinhoud
Ten slotte

Joop Braakhekke (1941-2016) was gastheer tot in zijn tenen

Restaurateur Joop Braakhekke (75) stelde zijn leven in dienst van smaak, sfeer en theater, tijdens een lange en uitbundige carrière in de Amsterdamse horeca die meer dan veertig jaar besloeg.

Joop Braakhekke had een onberispelijk gevoel voor entertainment en kwaliteit.Beeld anp

Johannes Franciscus Braakhekke werd geboren in Apeldoorn, als zoon van een belastinginspecteur en een operazangeres. Hij wilde graag acteur worden, maar dat vonden zijn ouders problematisch; het werd dus de horeca, maar het bloed kroop altijd waar het niet gaan kon.  Op de hotelschool in Maastricht begon hij het Studentencabaret, en theater en entertainment loopt als een rode draad door zijn carriére. 

Ella Fitzgerald
In zijn bistro Le Philosophe in Apeldoorn kroop hij al vaak achter de piano, en als hij in Amsterdam van start gaat bij het legendarische Dikker & Thijs creeert hij behoorlijk on-Nederlandse reuring door bijvoorbeeld de sterren van het Concertgebouw een diner aan te bieden - sterren als Ella Fitzgerald en Charles Aznavour frequenteren deze avonden, die Braakhekke ook al enorm on-Nederlands 'Dining with the stars' noemt.

Vervolgens runt hij met chef-kok Jon Sistermans het zeer succesvolle restaurant De Kersentuin in het Bilderberg Hotel in Zuid. Het werd met z'n uitbundige setting en nouvelle cuisine het meestbesproken restaurant van de stad, beloond met een Michelinster.

Chefkok Ron Blaauw begon er als leerling en werkte zich op tot sous-chef. "Joop was daar mijn leermeester en grote inspirator," zegt hij. "Elke dag was hij met het restaurant bezig, niet alleen met het eten, maar met de hele beleving. Gastheer was hij tot in zijn tenen. Hij zei altijd 'uit eten gaan is theater, mensen leven hier soms wéken naartoe.'"

'De grote man'
Ook Alain Caron kent Braakhekke nog uit die tijd. "Hij was de grote man, de directeur waar iedereen met ontzag naar opkeek. Joop heeft alles begrepen: hoe je met klanten omgaat, hoe je met chefs omgaat, hoe je met je personeel omgaat. Hij was een theaterman, en ensceneur, die precies wist hoe belangrijk sfeer, buzz en omgeving was en die ook alle beroemdheden wist aan te trekken. Dat mensen komen om te zien en gezien te worden. Maar let op: altijd met kwaliteit als basis. Hij proefde alles, was een perfectionist."

Blaauw: "Ik weet nog dat we na het kerstdiner als personeel altijd met zijn allen door de zaak moesten lopen. Voorop liep een kerstman met een grote taart met vuurwerk erop. Op zo'n avond waren we een keer halverwege de tocht toen de baard van de kerstman in de fik vloog. Maar van Joop moesten we door blijven lopen alsof er niets aan de hand was. Die kerstman heeft aan het einde van de dag met fikse brandwonden zijn pak staan uittrekken."

Knooppunt van Amsterdamse jetset
In '89 vertrok hij met ruzie uit De Kersentuin, om het jaar erop terug te keren met Le Garage, zijn iconische zaak in Zuid die hij runde met zijn levenspartner Wim Nijkamp. Le Garage was een knooppunt van Amsterdamse jetset en fine fleur: beroemdheden, politici en gewone stervelingen beloerden elkaar door de vele spiegels in het door Cees Dam ontworpen interieur. 

De Herenclub, met mannen als Hans van Mierlo, Harry Mulish, Rudi Fuchs en Cees Nooteboom, loopt er de deur plat. Maar ook  buitenlandse beroemdheden als Mick Jagger en Joan Collins schuiven aan in het rode pluche. Later begon hij ook het naastgelegen restaurant En Pluche.

Hij proefde alles, was een perfectionist
Alain Coron

Erwin Walthaus, die hem vanuit de Kersentuin volgde naar Le Garage prijst Braakhekke's feilloze gevoel voor smaak. "Hij was totaal begeisterd, hij wist waar hij het over had en daarin nam hij je mee. Kwaliteit ging voor alles. Als iemand iets te duur vond, zei Joop: "Beter te duur dan niet te koop: van alles het beste, was het devies. Zei een chef: ik zou wel eens een roodpootpatrijs willen proeven, dan zei Joop: Bestellen! Was een kelner benieuwd naar een wijn, dan zei Joop: Trek open!"

Opvallende stemgeluid
Ondertussen was Braakhekke door televisieprogramma's als het succesvolle Kookgek, een theaterkookshow en zijn populaire kookschrifen de meest zichtbare en flamboyante kok van Nederland geworden- hoewel er ook mensen waren die gruwelden van zijn opvallende, slepende stemgeluid en het feit dat hij nog wel eens met zijn vingers in de pannen zat. Hij haalde zijn neus ook niet op voor reclames ("bros bros bros, en joop komt los").

In 2012 verkoopt Braakhekke tweederde van zijn aandelen aan Walthaus die Le Garage, zegt hij, in zijn geest voortzet. "Joop is natuurlijk nog overal in de zaak aanwezig."

Uitzaaiingen
Vanaf 2014 stapelden de gezondheidsproblemen zich op. In 2015 werd alvleesklierkanker geconstateerd waarvoor hij succesvol werd geopereerd. Maar in mei van dit jaar bleek de ziekte terug te zijn, met uitzaaiingen naar longen en lever. Vorige maand trouwde hij met zijn levenspartner Wim Nijkamp, met wie hij al bijna vijftig jaar samen was. Hij overleed donderdagochtend op 75-jarige leeftijd, thuis, aan de gevolgen van alvleesklierkanker. Het kwam toch nog als een donderslag bij heldere hemel, zegt Walthaus. Braakhekke laat ook zijn moeder Louise (Jopie) achter, 106 jaar oud.

Vriend en vijand is het er over eens: Een topkok was hij niet, wel één van Nederlands grootste restaurateurs en bekendste gastheer, met een onberispelijk gevoel voor entertainment en kwaliteit. Blaauw: "Ik ga Joop heel erg missen. Hij was een markante man met een grote persoonlijkheid. Het is een groot gemis voor de Nederlandse gastronomie dat hij er niet meer is. Van Joop was er maar één."

Joop is natuurlijk nog overal in de zaak aanwezig
Erwin Walthaus