Amsterdamse student verruilt café voor hippe club

Zo mooi als in de jaren tachtig werd het nooit meer. Studenten met dorst hadden maar één bestemming: vanuit alle studentenkamers in Amsterdam liepen olifantspaden naar de Handboogstraat en de Voetboogstraat.  

Schouder aan schouder
Het grote indrinken begon bij Maarten, Carel's, De Schutter, D'Oude Herbergh en Nota Bene en daarna, als het tijd voor dansen was, aanschuiven in de rij voor Dansen bij Jansen, of hooguit een stukje wandelen naar Odeon aan het Singel. In elke kroeg zat een andere studentenvereniging en in de zomer stonden tonnen buiten als statafel. Dan waren de twee straten één grote openluchtkroeg, schouder aan schouder. Er was soms geen doorkomen aan, zeker op donderdagavond. 

Het Amsterdamse studentenleven kreeg een klap te verwerken toen in de jaren negentig op last van de gemeente - mopperende bewoners - de tonnen werden verboden, maar de hoogtijdagen bleven aan, zeker ook met de komst van Meander en de Havelaar, en de Roxy om de hoek.  
Er was voor studenten maar één plek in de stad: 'de steeg'.

'Het was één grote bende, mensen liepen van de ene naar de andere kroeg, maar bleven wel de hele avond in de straatjes,' zegt Tuglio Desumma, die anderhalf jaar bij Meander werkte en vijf jaar in café Nota Bene en nu vijf jaar bedrijfsleider in de Havelaar is.  

Teloorgang
Het verval zette een jaar of tien, vijftien geleden in. Eerst sloot Maarten, daar kwam een morsige striptent. Op de plek van D'Oude Herbergh kwam een feestcafé, Bar 020. Dat flopte en werd een tussenstop van de beruchte pub crawls, de kroegentocht voor toeristen met onbeperkt drank voor een paar tientjes. Er is weinig dat vaste klanten sneller de deur uitjaagt.  

En dan de Voetboogstraat. Meander werd een poolbar en nu moet De Schutter de deuren sluiten: het eet­café is niet meer rendabel. Alleen de Havelaar zit er nog, en café Nota Bene. 't Pakhuis en Carel's III serveren nog altijd kipsaté voor een tientje en spareribs voor vijftien euro, dat wel.  
Bas van der Voort, voorheen mede-eigenaar van Dansen bij Jansen en bedenker van Meander: 'Zo'n tien jaar geleden merkte je al dat het ging aflopen. De crisis, het rookverbod, het kwam allemaal een beetje bij elkaar. Die pub crawls waren de doodsteek.'

En er kwam geen nieuwe aanwas van studenten meer. Van der Voort: 'De steeg vernieuwde niet. Dan hadden ze de nieuwe studenten kunnen behouden, maar dat gebeurde niet.' Studenten zijn veranderd namelijk. Ze zijn minder trouw aan één plek en shoppen van kroeg naar kroeg, van club naar club.  

Dat herkent ook Pim Evers, mede-eigenaar van Disco Dolly, de Bloemenbar en Cannibale Royale. Evers: 'Studenten nemen geen zaak meer over, waar ze iedere maandag naartoe gaan. Ze gaan wel uit, maar verspreiden zich over de stad.'  

Écht studeren
Bovendien is de concurrentie fors toegenomen. Van der Voort: 'Je moet er een hoop voor doen, het aanbod is veel groter. Toen had je drie, vier clubs, nu wel dertig.' Evers: 'En de concurrentie van festivals is heel groot. Vroeger had je er daar vier van per jaar, nu is er in de zomer elk weekend wel ergens een festival.'  

Want ook een student kan zijn euro maar één keer uitgeven en de helft van de week bijklussen is er ook al niet meer bij, net zomin als straffeloos jaren langer over de studie doen. Evers: 'Studenten moeten tegenwoordig echt studeren, ze kunnen niet meer hele dagen voor de televisie hangen.'  
En ze stellen hogere eisen, verwend geworden door toplocaties als Club Trouw en festivals op de meest exotische plekken. Kon een kroegbaas vroeger volstaan met simpel de voordeur te openen en een happy hour af en toe, nu moet een café een concept hebben.  

Alternatieven
Fraai voorbeeld van het nieuwe stappen is Disco Dolly. Dansen bij Jansen was een afgeragd hol - wat destijds juist als de charme werd gezien. Disco Dolly daarentegen is aangekleed als een sfeervolle Marokkaanse lounge. Inmiddels staat de rij op een drukke avond weer tot het Spui.   Evers: 'Studenten willen echt nog wel feesten, maar doen dat op meerdere plekken, en dan moet je zorgen dat jij net dat plekje bent.'  

Daar gaat Evers ver in. 'Bijvoorbeeld: dit weekend is weer Bungalup, een festival op een bungalowpark. Zo'n weekend hoeven we Disco Dolly eigenlijk niet eens open te doen. Dus wat doen wij? We gaan één avond dicht en houden gewoon een Disco Dolly dáár, in een van die bungalows. Zo hadden we vorig jaar ook een plekje op Lowlands, en dit jaar weer. Het kost moeite en geld, maar zo zorg je dat de mensen je net iets meer waarderen. Vroeger sponsorde Dansen bij Jansen een studentenblaadje, wij doen het op een andere manier.'