Recensie Shania Twain: idool van Taylor Swift in vertrouwde vorm

Ze is een van de grote voorbeelden van Taylor Swift en stond vorig jaar op het podium van Coachella tijdens de show van Harry Styles. Zo is Shania Twain (57) zo’n 20 jaar na haar laatste echte hit – I’m Gonna Getcha Good uit 2002 – plots terug in het middelpunt van de belangstelling.

Twain boekte rond de millenniumwisseling veel succes op het snijvlak van country en pop. Met hits als You’re Still the One en That Don’t Impress Me Much manifesteerde ze zich als een modernere, gladdere versie van Dolly Parton. Daarna nam ze lang tijd voor zichzelf om te herstellen van de ziekte van Lyme en om zich te richten op het moederschap.

Extra vleugje eightiesdisco

Queen of Me is haar tweede album sinds haar comeback in 2017. Twain heeft haar vertrouwde paard weer opgezadeld en galoppeert door het Amerikaanse poplandschap alsof dat in twee decennia niet is veranderd. Met een extra vleugje eightiesdisco (Number One, Queen of Me) doet ze zelfs nog een stapje terug in de tijd.

Van echte country blijft Twain wederom op veilige afstand, maar ze heeft met liedjes als het aanstekelijke Giddy Up! en het nostalgische Last Day of Summer wel weer die fijne vertrouwde groef gevonden.