Meneer de Uil is terug

Meneer de Uil maakt definitief zijn comeback. Eerst in de bioscoopfilm De Fabeltjeskrant en de grote Dierenbos-Spelen die op 19 december in première zal gaan, en volgend jaar in 52 gloednieuwe tv-afleveringen – al staat nog niet vast op welke zender die te zien zullen zijn. „We zijn in gesprek,” zegt Adrienne Hak, algemeen directeur van de co-producerende uitgeverij Rubinstein.

Aan de terugkeer van De Fabeltjeskrant is ruim vier jaar gewerkt. De populaire kinderserie, waarvan tussen 1968 en 1990 in totaal 1.612 dagelijkse afleveringen van luttele minuten werden uitgezonden, stond allang op de nominatie voor een revival. De vraag was alleen hoe zo’n nieuwe versie eruit zou moeten zien.

De vroegere poppen van vilt die met de hand werden bediend onder een tafel met sleuven, zouden in elk geval niet meer voldoen. Dat moest moderner. Samen met coproducent Robin de Levita (zoon van de oorspronkelijke producent) en de Gentse animatiestudio Grid werd gekozen voor computer-animatie in 3D. Maar tegelijk diende de „aaibaarheid” van de poppen bewaard te blijven. „De poppen moeten tastbaar zijn,” zegt uitgever Maurits Rubinstein in het boek Hallo, Meneer de Uil dat zaterdag verschijnt.

Een eerste trailer op YouTube laat zien dat het vilt-gevoel in deze digitale bewerking behoorlijk overeind is gebleven. En tegelijk zijn de poppen – die dus eigenlijk geen poppen meer zijn maar computerfiguurtjes – heel wat beweeglijker geworden.

De herrijzenis van De Fabeltjeskrant wordt dit weekend voorafgegaan door diverse feestelijkheden. De timing kon dan ook nauwelijks beter: de allereerste aflevering van de oerserie werd uitgezonden op 29 september 1968 – zodat er alle aanleiding is het vijftigjarig bestaan te vieren.

En dus is Hallo, Meneer De Uil een jubileumboek, waarin journalist Patrick Bremmers een groot aantal wetenswaardigheden verzamelde. Over de ontstaansgeschiedenis en de haast om de eerste afleveringen bijtijds bij de NOS (toen nog NTS) in te leveren. Over de kunstenares die de eerste Meneer de Uil ontwierp en niet koos voor een doorlopend royalty-percentage, maar liever een eenmalige betaling van 80 gulden ontving. En over onverwachte medewerkers van het eerste uur, zoals de latere filmproducent Matthijs van Heijningen, die in de begintijd 40 tot 50 afleveringen regisseerde, terwijl zijn toenmalige geliefde Phil Bloom, die een jaar eerder geschiedenis schreef door bloot op de televisie te verschijnen, als poppenspeelster werkzaam was: „Ik heb een tijdlang Ed en Willem Bever gedaan. Juffrouw Mier en vooral Juffrouw Ooievaar. Ik heb vrij lange armen en een balletachtergrond. Daardoor kon ik die ooievaar, die toch vrij lastig was met die lange snavel, vrij moeiteloos bewegen.”

Als destijds al was onthuld dat zo’n hoogst omstreden blootmodel buiten beeld bij een kinderprogramma werkte, zou dat ongetwijfeld tot scandaleuze krantenberichten hebben geleid.

Zaterdag opent tevens de tentoonstelling Fabeltjesland in Rotterdam. De organisatoren beloven dat er meer dan veertig originele poppen en decors zullen staan waarmee men alle leeftijden hoopt te boeien. De aanwezigheid van jeugdsentiment lijkt evident: ooit trok De Fabeltjeskrant maar liefst drie miljoen kijkers. Hun kinderen en kleinkinderen – de huidige kijkbuiskinderen – weten echter nog van niets.

Zo komen deze jubileumactiviteiten goed van pas – om de geesten rijp te maken voor de komende bioscoopfilm.