Schludne, trawiaste kępki o delikatnych zielonych liściach dają dużo ładnych różowych kwiatów podudzia w długim okresie w połowie i późną wiosną. Kompaktowa odmiana z gór Nowej Zelandii.
Polska, wąskokolumnowa odmiana o cisa dosyć wolnym wzroście, osiągająca po 10 latach do 2 m wys. Pędy wyprostowane, sztywne, igły ciemnozielone. Wymaga dosyć żyznych i wilgotnych gleb. Polecana do małych ogródków przydomowych i na cmentarze.
Bylina kłączowa, która często – choć nieprawidłowo – oferowana jest jako ''trawa''. Ma liczne, wąskie liście i tworzy niskie kępy (wys. do 40 cm), które są ozdobne przez cały sezon wegetacji (są zimozielone, choć w naszym klimacie roślina może przemarzać). U odmiany ‘Niger’ liście mają ciemnofioletową barwę. Dodatkowo, latem (VII-IX) pojawiają się...
Atrakcyjna odmiana posiadająca nieduże kwiaty w kolorze różowym. Roślina kwitnie długo bo od czerwca do października. Przykuwa wzrok miłośników ogrodów. Dorasta do 40 cm wysokości. Najlepiej rośnie w glebie żyznej
Geranium 'Johnson's Blue' to fantastyczna geranium z żurawiami, nosząca masę dużych, ciemnopłodnych, lawendowo-niebieskich kwiatów, które w miarę dojrzewania bledną do perłowo-szarego. Jest to roślina o nieformalnym
Obecnie brak na stanie, prawdopodbnie będą od połowy sierpnia 2024
Alnus incana Foliis Aureomarginatis – olcha szara
600342000
wysokości, o szerokiej, stożkowej, luźnej koronie. Liście szerokoeliptyczne lub jajowate, długości 4-10 cm, ostro zakończone, u nasady zaokrąglone, podwójnie piłkowane. Wiosną liście zielone, z nieregularną żółtą obwódką, latem obwódka staje się zielonożółta i słabo
wysokości, o szerokiej, stożkowej, luźnej koronie. Liście szerokoeliptyczne lub jajowate, długości 4-10 cm, ostro zakończone, u nasady zaokrąglone, podwójnie piłkowane. Wiosną liście zielone, z nieregularną żółtą obwódką, latem obwódka staje się zielonożółta i słabo widoczna, górna strona liścia naga, dolna jaśniejsza i owłosiona. Kwiaty rozdzielnopłciowe, rozwijają się przed rozwojem liści. Męskie kwiaty widoczne już jesienią, ale szczególnie dekoracyjne wiosną, kiedy się rozwijają. Są zebrane w długich baziach po rozwinięciu długości do 10 cm. Owocem są brązowe szyszeczki. Odmiana otrzymana przez Feliksa Rożyńskiego w szkółkach w Podzamczu w 1913 roku, przez wiele lat zaginiona, odnaleziona w latach 60. ubiegłego wieku w Ogrodzie Botanicznym UAM w Poznaniu. W latach 90. zeszłego wieku rozmnożona przez szkółki Joanny i Bronisława Szmitów z Pęchcina. Egzemplarz w Ogrodzie Botanicznym UAM w Poznaniu został powalony przez wiatr na początku tego wieku. Odporna na mróz (strefa 3). Tolerancyjna, co do podłoża, ale woli gleby wilgotne i mokre, o odczynie od zasadowego po lekko kwaśne. Dość dobrze rośnie także w miejscach nieco suchszych, ale nie suchych. Najlepiej się czuje w miejscach jasnych, choć dobrze rośnie także w półcieniu.Polecana do parków, zieleni osiedlowej i większych ogrodów przydomowych. Bardzo dobrze wygląda posadzona nad zbiornikiem wodnym lub jako soliter na trawniku lub łące. Używana w kompozycjach z innymi gatunkami i odmianami. Ciekawa odmiana, ale cecha odmianowa widoczna tylko wiosną, później jedynie z niewielkiej odległości. Bardzo często atakowana przez hurmaka olszowca, który w szybkim tempie może zjeść wszystkie liście. Odrastają one po raz wtóry w drugiej połowie lata.
Szczegóły produktu
600342000
Komentarze (0)
Oceń
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.
Twoje zgłoszenie nie może zostać wysłane
Napisz swoją opinię
Recenzja została wysłana
Twój komentarz został dodany i będzie widoczny jak tylko zatwierdzi go moderator.
Niewielki, wolno rosnący krzew dorastający do 3-4 m wysokości. Korona szerokoeliptyczna, luźna. Pędy w młodości lepkie, starsze nagie, ciemnozielonobrązowe. Kora niemal czarna, drobno łuszcząca się. Liście w zarysie odwrotnie jajowate lub owalne, bardzo drobne,
Alnus spaethii, znany jako Spaeth Olcha, wygląda bardziej jak wiśnia niż olcha, gdy jest w liściach. Znakomity pokaz długich żółtych kotek wczesną wiosną ustępuje miejsca dużym, błyszczącym liściom latem, które zmieniają odcienie żółtego jesienią.Najlepiej sprawdza się
Dość okazałe drzewo o szeroko stożkowatej koronie, u starych drzew mniej regularnej, z prostym, strzelistym pniem. Dorasta do około 10 m wysokości. Kora czarna, spękana. Młode pędy zabarwione pomarańczowo. Liście odwrotnie jajowate, bez wierzchołka,
olcha czarna Luszyn – pokrój szeroko kolumnowy. Odporna na mróz (strefa 3). Tolerancyjna, co do podłoża, ale woli gleby wilgotne i mokre, o odczynie zasadowym, w lekko kwaśnym i obojętnym także dobrze rośnie. Nieźle czuje się w podłożu nieco suchszym, lecz nie
Dość okazałe drzewo o szeroko stożkowatej koronie, u starych drzew mniej regularnej, z prostym, strzelistym pniem. Dorasta do około 10 m wysokości. Kora czarna, spękana. Młode pędy zabarwione pomarańczowo. Liście odwrotnie jajowate, bez wierzchołka, wiosną
olcha zielona –wysoki krzew, który można stosować m.in. do umocniania skarp, Niewysoki, gęsto ugałęziony krzew liściasty porastający wilgotne górskie zbocza i brzegi górskich strumieni. Jego najbardziej charakterystyczną cechą, podobnie zresztą jak wszystkich olszy, są
Drzewo dorastające do wysokości 8-10 m, o koronie stożkowatej, luźnej ugałęzionej do samej ziemi. Rośnie wolno. Młode pędy szaro owłosione. Liście matowozielone, na dolnej stronie szare i miękko owłosione, jajowate, długości 5-10 cm, głęboko powcinane tworząc
Niewielki, wolno rosnący krzew dorastający do 3-4 m wysokości. Korona szerokoeliptyczna, luźna. Pędy w młodości lepkie, starsze nagie, ciemnozielonobrązowe. Kora niemal czarna, drobno łuszcząca się. Liście w zarysie odwrotnie jajowate lub owalne, bardzo drobne,
czarna olcha z zwiniętymi gałęziami. Rozmiar po 10 latach to 5 metrów. Kolor liścia jest zielony. Okres kwitnienia to marzec. Ta roślina jest całkowicie odporna. Nazwa zwyczajowa, Olcha zwyczajna Ta roślina jest dostępna tylko w małych ilościach!
Drzewo dorastające do 12-15 m wysokości. Korona wąskokolumnowa, o średnicy do 3 m. Pędy w młodości dość szeroko rozłożone, lepkie, starsze nagie ciemnozielonobrązowe, skierowane do góry pod bardzo ostrym kątem. Kora niemal czarna, drobno łuszcząca się.
Drzewo wolno rosnące, dorastające do 6-8 m wysokości. Korona szerokoeliptyczna, luźna. Pędy w młodości lepkie, starsze nagie, ciemnozielonobrązowe, dość szeroko rozłożone, w miarę wzrostu zwężają się. Kora niemal czarna, drobno łuszcząca się. Liście w zarysie
Niski, dorastający do 2 m wysokości, gęsty krzew o kulistym pokroju. Pędy charakterystycznie staśmione, liście ciemnozielone, wydłużone, o brzegu piłkowanym. Niewymagająca roślina, idealna na wilgotne, a nawet mokre stanowiska. Pięknie prezentuje się nad oczkiem
Olsza czarna (Alnus glutinosa (L.) Gaertn.) – gatunek drzewa należącego do rodziny brzozowatych. Olsza czarna to jedno z ważniejszych drzew wilgotnych zarośli nadbrzeżnych i lasów łęgowych niżu. Rośnie prawie na całym obszarze Europy, a także na niektórych
Drzewo dorastające do wysokości 8-10 m, o koronie stożkowatej, luźnej ugałęzionej do samej ziemi. Rośnie wolno. Młode pędy szaro owłosione. Liście matowozielone, na dolnej stronie szare i miękko owłosione, jajowate, długości 5-10 cm, głęboko powcinane tworząc
Niewielkie drzewo dorastające do około 10 m wysokości. Przewodnik wyprostowany, często jednak pochylony. Wszystkie gałęzie boczne zwisają do dołu. Korona szeroka i gęsta. Pędy szare. Liście szerokoeliptyczne lub jajowate, długości 4-10 cm, ostro zakończone, u
olcha szara Razzmatazz –liście nieregularnie żółto obrzeżone. Najlepiej się czuje w miejscach jasnych, choć dobrze rośnie także w półcieniu. Polecana do parków, zieleni osiedlowej i większych ogrodów przydomowych. Bardzo dobrze wygląda posadzona nad zbiornikiem
Obecnie brak na stanie, prawdopodbnie będą od połowy sierpnia 2024
wysokości, o szerokiej, stożkowej, luźnej koronie. Liście szerokoeliptyczne lub jajowate, długości 4-10 cm, ostro zakończone, u nasady zaokrąglone, podwójnie piłkowane. Wiosną liście zielone, z nieregularną żółtą obwódką, latem obwódka staje się zielonożółta i słabo
