Deze Zeistenaar gaf Huis ter Heide zijn station terug en dat is een prijs waard

‘Redden wat er te redden valt’. Het werd zijn hobby, nadat de geboren Zeistenaar het ene na het andere oude stukje historisch Zeist had zien verdwijnen, zo vertelde hij vorig jaar nog in het AD. Want dat gaat hem aan het hart. 

Zo kwam het ook dat het oude, vervallen station Huis ter Heide niet alleen van boven tot onder en tot in detail door hem werd gerestaureerd, maar Zeist ook een stuk spoorlijn terugkreeg. De spoorlijn waarover hij zelf als kind wel eens een stukje met de machinist meereed, naar huis, in hartje Zeist.

De lijn naar Zeist en Utrecht via De Bilt werd in 1901 aangelegd, maar bij de opheffing ervan in 1941 werd het stationsgebouw gesloten. Later werd het spoor alleen nog gebruikt voor goederenvervoer. Sommige volwassenen van nu zullen zich nog herinneren dat in het oude stationsgebouw sinds het einde van de oorlog tot 2015 café-restaurant Spitfire was gevestigd, dé plek voor de op de vliegbasis Soesterberg gelegerde Amerikaanse militairen.

De jury van de Waarderingsprijs Erfgoed Zeist prijst Dissel in haar rapport voor de manier waarop hij de restauratie/renovatie heeft uitgevoerd en merkt op dat hij daarmee ‘dit karakteristieke en voor de historie van de gemeente Zeist belangrijke gebouw voor de toekomst heeft behouden’.

Ook de belangstelling van voorbijgangers en toeristen voor het voormalige stationsgebouw – nu een kantoor – is de jury niet ontgaan. Die bleek ook donderdag weer, tijdens een feestelijk kijkmiddag waarop Dissel werd verrast met de prijs.