Dag na de verwoestende brand bij Gelders teeltbedrijf: ‘Rustig door blijven ademen nu en de schade herstellen’

Het is zondagochtend, iets voor elf uur. Uit de bosjes rondom de door brand geteisterde pompoenenkwekerij klinkt het geluid van een kraaiende haan. Ook het dier lijkt nog van slag na de hectische toestanden een dag eerder. Liefst zestig brandweervoertuigen bestrijden dan de vlammen op het hoogtepunt van de brand. Ze behoeden Erichem met het nathouden van rieten daken en de gortdroge grond in aanpalende boomgaarden voor nog meer rampspoed.

Het is stil op zondagmorgen rondom de gedoofde brandhaarden bij De Terp. Nietsvermoedende wandelaars die langslopen, kijken verschrikt op. Wat is hier gebeurd? Nieuwsgierigen rijden langs. In de auto, op de racefiets en zelfs een solex-bestuurder verdraait zowat zijn nek om de aangerichte ravage te observeren.

Mede-eigenaar Jeroen Robbers van De Terp laat via een werknemer weten dat hij geen behoefte voelt om te reageren op de rampspoed die zijn bedrijf getroffen heeft. De brand is ontstaan in naast één van de loodsen opgestapelde fruitkistjes, heeft een woordvoerder van de Veiligheidsregio Gelderland Zuid eerder verklaard. 

Naar de precieze oorzaak moet verder onderzoek worden gedaan. Over de hoogte van de materiële schade kon nog geen inschatting worden gegeven. Niemand is ernstig gewond geraakt. Vier personen zijn nagekeken door ambulancepersoneel op ademhalingsklachten en warmtestuwing.

Aan de Erichemseweg is Henny Vermeulen met familie en vrienden in alle vroegte bezig met het opruimen van overal neergedaald isolatiemateriaal en stukjes zonnepaneel.  ,,Heel vervelend, je wilt niet dat de kleinkinderen erin gaan staan als ze met hun blote voeten op het gras spelen. Of dat de paarden achter het huis deeltjes in hun maag krijgen. We rommelen wel een paar dagen door. Ons leed is in niets te vergelijken met wat de overburen meemaken. Zij zijn hun volledige bedrijf kwijtgeraakt.”

Vermeulen heeft wel het gevoel de dans te zijn ontsprongen. ,,We zaten tussen twee vuren in. Samen met mijn zoon heb ik de bedrijfsruimte naast ons huis nat gehouden. Eerst met water uit drie tuinslangen. Later met twee waterpompen, toen hadden we meer druk. Het was gewoon griezelig hoe dat vliegvuur over ons heen ging. Een jongen van een jaar of achttien, ik kende hem niet, hielp spontaan met spuiten. Net als andere mensen uit de buurt en van verder weg. Dat was hartverwarmend. Die jonge knul kwam ’s avonds nog even terug en zei: ‘Ik wil later bij de brandweer’.

Weer iets verder westwaarts loopt Jan Stulen over zijn erf naar een schuurtje om een hamer op te halen. Hij passeert het afgebrande bijgebouw naast zijn monumentale woning. ,,De rieten kap vatte vlam, er was daarna geen houden aan. De branddeeltjes kwam van De Terp. We zaten op dat moment bij familie in Brabant, een raar idee. De schade is groot, maar gelukkig is ons huis onbeschadigd. Dat mag toch wel een wonder heten.”

Hij bedankt vrienden en volstrekt onbekenden die voordat de brandweer arriveert het rieten dak hebben bevochtigd. ,,Dat was van het grootste belang. Die saamhorigheid kan ik niet genoeg benadrukken. Nadat de brand in het bijgebouw was uitgebroken, was het voor de brandweer prioriteit ons huis te behouden. Ik hoorde dat er wel zo’n 100.000 liter bluswater op het dak is gestort. De waterschade? Hooguit een halve emmer, echt waar. Het water dat binnenkwam, is door kieren van de ramen gekomen, denk ik.”

Stulen en zijn vrouw hebben geslapen bij de buren, op camping De Vergarde. ,,Er was in huis ogenschijnlijk niet veel schade. Maar de brandlucht was niet fijn. Ook waren we afgesloten van water. We konden niet douchen. Mooi hoe wij hier in Erichem in zo’n situatie elkaar bijstaan.”

,,En we moeten niet vergeten: de schade is fors, maar niemand in huis is gewond geraakt. Onze hond en kat zijn door de buurvrouw in veiligheid gebracht. Rustig door blijven ademen nu en de schade herstellen. Maar de klus die moet geklaard, staat in geen enkele verhouding tot wat er bij De Terp is gebeurd.”

Op de aanpalende camping is het een dag na de verwoestende brand ogenschijnlijk rustig. Dat bevestigt eigenaar Karsten Pelsma desgevraagd. ,,Het was hier zaterdag ook wel hectisch. Helemaal toen de rieten kap van onze boerderij, die  voor de camping staat, in de nok vlam vatte. Met ladders klommen gasten van de camping en omstanders vijftien meter omhoog. Zij hebben met waterslangen het vuur gedoofd. Zij zijn voor mij echte helden. Ik moet nog eens denken over een mooie beloning.”

De vuurvonken zijn zaterdagmiddag niet over het campingterrein gewaaid. ,,Alles ging er net voorlangs. Gelukkig maar. Ik denk niet dat het persoonlijk letsel onder gasten zou hebben opgeleverd. Iedereen was alert. Maar voortentjes zijn niet vuurbestendig. Dat had wel voor andere schade gezorgd.”

,,Van paniek onder de bezoekers was geen sprake. Mensen konden aan de achterkant steeds het terrein op en af. Bij mijn weten is niemand spoorslags vertrokken. Wel kwam een flink aantal gasten pas zondagmorgen aan. ‘Jullie waren zaterdagmiddag druk zat’, hoorden wij geregeld. Dat kon ik niet ontkennen.”