DORPENTOER 2023: PEIZERMADE
Terwijl de Ongenode Gast zich begeeft in luilekkerland, gaat de Krant de komende vakantieweken op Dorpentoer. We bezoeken Peizermade, Huis ter Heide, Een, Nietap en Peest. Wat maakt het bijzonder om in deze dorpen te wonen. We spreken dorpsbewoners en zoemen in op dat wat er speelt. Deze week Peizermade met geboren en getogen inwoner Max Ebbinge.
‘Raad maar eens hoe oud ik ben,’ zegt Max Ebbinge. De voormalig garagehouder uit Peizermade kijkt de fotograaf en verslaggever ondeugend aan. We schatten 78 jaar en daar zitten we niet ver van de waarheid af. ‘80 jaar word ik komend jaar. Ik ben hier geboren en getogen. Waar nu de manege is was eerder een boerderij. Met mij garagewerk ben ik daar ook begonnen. Reparaties aan tractoren van de boeren uit de omgeving. Begonnen zonder wat en zonder niks. In 1967 is de overstap gemaakt naar de huidige locatie.’
Wie het laantje oprijdt van de garage komt terecht in de Ebbingestraat. De werkplaats van de garage is er 1 die er mag zijn. Alles voorhanden, moeren, bouten, machines, werktuigen, banden opgestapeld, bruggen met auto’s. Het is er gemoedelijk. Nog steeds werkt Max Ebbinge in de garage. ‘Ik ben een handige jongen die van de techniek zijn hobby en werk heeft gemaakt. De lagere school doorlopen heb ik in Hoogkerk en daarna de landbouwschool in Roden. In mijn jeugd had elke boer in Peizermade de melkbussen nog aan de weg staan. Tegenwoordig is er veel import en van de huidige oorspronkelijke bewoners denk ik dat er dat nog hooguit 1 of 2 zijn. Je kent elkaar wel, maar ik vind het oppervlakkiger als vroeger.’
Peizermade is een dorp in de gemeente Noordenveld. Grenzen van de stad Groningen en de gemeente Tynaarlo zijn dichtbij. Drenthe en Groningen vloeien er in elkaar over. ‘We zijn gericht op Hoogkerk en Peize. Het is maar net wat uitkomt,’ zegt Max Ebbinge. Het dorp is in het midden van de 19eeuw ontstaan op een zandrug in het midden van drassige landerijen. Een zeer nat gebied, tussen de Peizer- en Eeldermaden. Een gebied ook dat regelmatig onder water stond. ‘Er zit wel een meter verschil in hoogte tussen het ene deel van het dorp en andere,’ weet max Ebbinge. ‘Onze huizen hebben dan een verhoogde woonkamer van wel 2 of 3 treden. Dan komt daar het water niet binnen bij een overstroming. ‘t Is kenmerkend voor Peizermade. Het vloerpeil van oudere boerderijen en woningen is hoger dan het achterhuis.’
In het dorp is een kleine gemeenschap betrokken bij de Buurtvereniging en dorpshuis De Schakel. Overigens een dorpshuis dat volgens menigeen beter verdiend dan hoe er nu uit ziet. Er schijnt aan gewerkt worden. Goed zo. Peizermade ligt dicht bij de stad. Een fietspad met twee sintelbanen midden in het dorp geeft aansluiting bij Groningen. Vijf minuten en je fiets in het Stadspark. De enige weg in het dorp de andere kant op gaat naar het gemaal aan de Hamersweg. Een smal slingerpaadje brengt je er heen. Het gemaal dateert uit 1935. Wie er eens komt ziet het gemaal met woning. Landerijen geven uitzicht op het ooievaarsnest en we zien de hoogte van hotel van der Valk. Peizermade is een echt grensgebied. Tot 1985 liep langs de westkant van de Groningerweg de goederenspoorlijn Groningen – Drachten aangelegd in 1913 voor zowel goederen als personenvervoer. Wie goed op let ziet her en der nog brugresten in het landschap.
Peizermade kent 1 drukke weg door het dorp. De N 372. In de statistieken van Drenthe komt deze weg naar voren als de tweede drukste weg van Drenthe. Allen Coevorden – Emmen is drukker. Ooit was er sprake van een rondweg, maar die is er nooit gekomen. Wel ligt er een busbaan en die wordt als positief ervaren. Er is sprake van meer dan 15.000 auto’s per dag. ‘De busbaan is afgesteld op de snelweg,’ zegt Max Ebbinge. ‘Als het daar te druk is gaat de busbaan in werking. Dan staan er geen auto’s te pruttelen in het dorp. De busbaan is een prima oplossing voor het dorp, dat mag wel eens gezegd worden. Vooral in de ochtendfile bewijst deze busbaan zijn waarde.’
De Onlanden hebben het gebied van vroeger drastisch veranderd. Max Ebbinge denkt er het zijne van. ‘Ik kom er nooit, ik vind er niks aan. Allemaal wildernis. Als waterberging voor de stad een succes, maar voor de natuur vond ik het vroeger beter. Boeren hielden het land in stand en dat was goed. Zoals het vroeger ging vond ik prima. Hoe dan ook, wonen in Peizermade is mooi, het is mijn dorp. En daarbij, ik ben een buitenmens. Ik kijk liever van buiten naar binnen dan andersom.’
