Zilverrug op nieuwe hoogte
De gorilla’s hebben sinds kort toegang tot een compleet nieuwe ruimte op de eerste verdieping van het Gorillahuis, waar voorheen kantoren waren. Ook zijn er meer speel-, klim- en rustgelegenheden. Gorillaverzorgers Iwo, Sandra en Cindy vertellen over het ontwerp en de aanleiding voor deze verbouwing.
In ARTIS leven momenteel negen westelijke laaglandgorilla’s. Het is een hechte familiegroep die bestaat uit de zilverrug, drie vrouwen en vijf jonge mannen. Gorillagroepen kennen een duidelijke hiërarchie: de zilverrug als leider heeft de hoogste rang en volwassen vrouwtjes zijn dominant over jonge groepsgenoten. Cindy: ‘Voor jonge dieren is de zilverrug, die meestal ook hun vader is, van levensbelang. Met zijn kracht biedt hij bescherming en ook draagt hij een deel van de zorg. Opgroeiende mannetjes kunnen hun kracht met hem meten. Ze bouwen dan ook een sterke band op.’
Rust en ruimte
Voor de zilverrug in ARTIS is het leiden van de groep steeds uitdagender geworden. Iwo: ‘Niet alleen is de groep in de afgelopen twaalf jaar gegroeid, de vier jonge mannetjes hebben ook een levensfase bereikt die vergelijkbaar is met die van een puber: ze worden wat dominanter, spelgedrag wordt ruiger en ze dagen de zilverrug vaker uit.’ Sinds vorig jaar zagen de verzorgers daardoor het aantal opstootjes in de groep toenemen.
Op lange termijn heeft ARTIS de wens het volledige verblijf te vernieuwen. Dat is echter een omvangrijk en duur project dat nog gefinancierd moet worden. Om de puberende mannen de ruimte te geven om te stoeien en hun energie kwijt te raken, en tegelijkertijd groepsgenoten de kans te geven zich terug te trekken, zijn er aanpassingen gedaan die op korte termijn zorgen voor meer leefruimte en flexibiliteit.
De hoogte in
Cindy: ‘Dankzij stevige netten tussen de grote ramen en het plafond kan er nu optimaal gebruik worden gemaakt van de hoogte van het gebouw. Op de eerste verdieping zijn de leegstaande kantoren gesloopt en verblijven gebouwd die meer leefruimte en flexibiliteit bieden. Via verschillende platforms en touwen kunnen de gorilla’s, en ook de Dianameerkatten waarmee zij het gebouw delen, het hele verblijf rond: van boven naar beneden en van binnen naar buiten.’ Zo’n verbouwing is niet van de ene op de andere dag geregeld. Alles moet veilig zijn, ‘gorilla-proof’ en volgens de laatste inzichten op het gebied van dierenwelzijn.
Vertrouwen op ervaring
Sandra: ‘De relaties in een gorillagroep zijn ontzettend complex. Dat is ook één van de redenen dat je als verzorger niet zomaar wilt ingrijpen of dieren apart wilt zetten. Het team van verzorgers heeft ontzettend veel ervaring in het werken met gorilla’s. Ze hebben meerdere introducties begeleid, de dynamiek zien veranderen na het overlijden van een dier en ook weer nieuwe jongen geboren zien worden. Ingrijpen doen ze uiteraard wanneer dat (medisch) noodzakelijk is, maar ze vertrouwen net zozeer op de ervaring van de huidige zilverrug.
Iwo: ‘De leefruimte is verdubbeld en gorilla’s kunnen nu heerlijk met elkaar spelen, of zich even terugtrekken. Met al deze aanpassingen, en de plannen voor een geheel nieuw verblijf, zien we de toekomst van deze gorillagroep optimistisch tegemoet.’