Koevermans nu verdediger in de vierde klasse: 'Wat moet je anders op zondag'

Het is geen valse bescheidenheid. Koevermans voelt het echt zo. De oud-prof werd niet opgeleid bij Ajax, Feyenoord of PSV; Koevermans werd groot op het complex van Excelsior'20 in Schiedam. Een groot deel van de week bracht hij door bij zijn jeugdliefde. Hij ramde er ballen in de kruising, hij at er ballen uit het vet. Zoals bekend volgde daarna een alleraardigste carrière in het betaald voetbal. Koevermans speelde voor onder meer AZ, PSV en FC Utrecht. En hij haalde zelfs Oranje. ,,Maar om het nou weer over dat verleden te hebben? Ik ben er uiteraard trots op, maar ik voel me nu een speler in de vijfde klasse. Hoewel, vorig seizoen zijn we natuurlijk gepromoveerd naar de vierde klasse", zegt Koevermans, niet zonder trots. ,,En van dat elftal was ik echt niet de belangrijkste schakel."

De Schiedammer begint vervolgens zo'n beetje al zijn ploeggenoten op te noemen. ,,Da's een goede speler hoor. En dan heb je ook nog..."

De 38-jarige Koevermans staat niet meer in de spits, maar lekker in de verdediging. Geen gehijg van mandekkers in zijn nek, geen vliegende tackles op zijn benen. Dat bevalt wel. Inmiddels heeft hij er alweer drie seizoenen opzitten in het Helmondse amateurvoetbal. En ongeveer even zo lang schrijft Koevermans de wedstrijdverslagen, die worden gepubliceerd op de website van Brandevoort. ,,Tijdens één van die eerste wedstrijden, dacht ik: hier moet ik iets mee doen. De aftrap moest worden uitgesteld omdat iemand zijn broodje frikandel nog naar binnen moest werken", herinnert Koevermans zich. ,,Sindsdien schrijf ik die stukjes. Ik ga daar een uur, anderhalf uur voor zitten. Kopje thee erbij. De meeste ploeggenoten komen dan wel aan de beurt. Maar ik neem mezelf ook niet zo serieus in die stukjes. Ik word soms ook door m'n benen gespeeld of eruit gesprint. Die verhalen worden dan ook, hup, de groepsapp in geslingerd. Ik zit eraan te denken om de stukjes te bundelen voor de club. Misschien wel leuk."

En dan is er uiteraard ook nog de derde helft. Koevermans was al fan van het fenomeen toen hij nog bij Excelsior'20 speelde. Dat is nu niet anders. Zeker de uitwedstrijden staan omcirkeld met rode stift. ,,We zijn gepromoveerd met Brandevoort, dus we komen weer tegen allemaal nieuwe clubs te spelen. En als we uit spelen, dan ga ik altijd eerst even de sfeer proeven in de kantine. Vaak denk ik dan: dat kan hier straks wel gezellig worden", zegt Koevermans, die zijn ploeggenoten de afgelopen jaren wel over die drempel moest krijgen. En dat lukte. Of het nou in Elsendorp, Gerwen of Nederwetten is: ze zien de gezelligheidsbrigade van Brandevoort tegenwoordig graag op bezoek komen. ,,Dan gaan regelmatig de handjes de lucht in, je tikt een keer tegen een lampenkap aan. Later op de avond een shoarmaatje of de Chinees bellen. Zo gaat dat. Ik ga dan vaak nog relatief vroeg naar huis. Maar sommige jongens hangen dan om half drie 's ochtends nog ergens ondersteboven in de kroeg."

Maar het mooiste? Dat blijft toch het voetballen zelf. ,,Ik ga ermee door, totdat ik niet meer kan. Weet je dat ik nog steeds wedstrijdspanning voel? Ik vind het prachtig als er mensen langs de lijn staan bij Brandevoort. Te lachen, te mopperen, te juichen. Zo rond een uur of vier komt de vrouw ook nog effe kijken. De twee dochters voorop. Ik vind het allemaal prachtig", vertelt Koevermans, allemaal uit zichzelf.

,,Ik ga wellicht de jeugd trainen en ik fluit al wedstrijdjes. Ja, Brandevoort wil ik ook na m'n carrière blijven helpen. De afgelopen jaren is die club onderdeel van m'n leven geworden. Echt, ik hoef nooit meer weg uit Helmond."