Samsung KU6400 Review

Samengevat

De KU6400 van Samsung in de door ons geteste 40"-beeldmaat is een goede tv om als 4k-monitor bij een pc of gameconsole te dienen, dankzij een zeer goede inputlag. De afwerking van plastic niet heel mooi om te zien en de voet komt wat gammel over, hoewel hij uiteraard stevig genoeg is. Positieve punten zijn de prima kleurweergave en het, voor een lcd, hoge contrast.

Pluspunten

• Prima kleurweergave
• Goed contrast
• Lage inputlag

Minpunten

• Matige bouwkwaliteit
• Beperkte kijkhoeken

Eindoordeel

Getest

Samsung UE40KU6400S Zilver

Prijs bij publicatie: € 600,-

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (11)

Toen een aantal jaar geleden de eerste televisies met een ultra-high-definitionpaneel op de markt kwamen, waren ze nog schreeuwend duur en bovendien viel er helemaal niets in uhd op te kijken. Inmiddels zijn de prijzen van uhdtv's gedaald naar een betaalbaar niveau en is er een sterk verbeterd aanbod van 4k-films en -series dankzij videodiensten als Netflix en binnenkort Amazon Prime Video. Veel redenen om niet voor een uhdtv te kiezen zijn er dus niet meer.

In deze review bekijken we de populaire KU6400 van Samsung, die naast gewoon uhd-materiaal ook hdr-materiaal kan weergeven. Daar verwachten we overigens niet veel van, omdat voor een overtuigende hdr-weergave een oledpaneel of een full array local dimming backlight nodig is en die heeft deze tv niet. De KU6400 is verkrijgbaar in vijf beeldmaten, variërend van 40 tot 65 inch. Als je serieus wil genieten van uhd, kun je het beste voor een zo groot mogelijke maat gaan, maar niet iedereen kan en/of wil zo'n grote tv in de huiskamer hebben.

Wij keken naar de kleinste maat, die op het moment van schrijven voor zo'n zeshonderd euro in de Pricewatch stond. Met zijn 40 inch is het een goede optie om deze tv als computermonitor in te zetten, waarbij hij in z'n eentje een multimonitor-opstelling kan vervangen. De tv is voorzien van een niet nader gespecificeerde quadcore-soc en draait het Tizen-besturingssysteem. Je krijgt er naast een gewone infraroodafstandsbediening ook een kleinere Smart Control bij.

De bouwkwaliteit van de KU6400 is niet indrukwekkend; er is uitsluitend plastic voor de afwerking gebruikt. Veel van dit plastic heeft een metaallook meegekregen, waarmee de ontwerpers met weinig middelen toch voor een zo luxueus mogelijk uiterlijk hebben willen gaan. Over smaak valt niet te twisten, maar op ons weet het ontwerp niet veel indruk te maken. De bezels zijn wel mooi smal, ongeveer een centimeter aan de boven- en zijkanten, waar ze een zwart glimmende afwerking hebben. Onderaan is de tv een paar millimeter breder en voorzien van een geborsteld-metaalachtige strip met daarop in het midden een glimmend Samsung-logo.

De kruisvormige voet is eveneens geheel van plastic en heeft aan de bovenkant dezelfde, op geborsteld metaal lijkende afwerking. De tv staat er stevig genoeg op en zal zeker niet snel omvallen, maar een heel degelijke indruk maakt de voet niet. Als je tegen de tv duwt, buigt de voet behoorlijk mee om vervolgens terug te veren. Bij normaal gebruik merk je hier natuurlijk niets van en is de bouwkwaliteit voldoende.

Aansluitingen

Het netsnoer is met een lengte van anderhalve meter niet al te lang. Helaas hebben de meeste televisies tegenwoordig een dergelijke korte kabel, wat bij muurmontage erg onhandig kan zijn. De meegeleverde kabel is wel voorzien van handige haakse stekkers en is bovendien niet permanent met de tv verbonden, zodat je hem eenvoudig door een langere kunt vervangen. De aansluiting voor het netsnoer is verzonken in de kast aangebracht en alle andere aansluitingen zijn onder een hoek van negentig graden gemonteerd, waardoor de tv strak tegen de muur opgehangen kan worden.

Het CI+-slot moet voor gebruik achter op de tv bevestigd worden. De rest van de aansluitingen zit aan de zijkant, zodat ze redelijk makkelijk bereikbaar zijn als de tv tegen de muur hangt. Bovenaan zitten twee usb 2.0-aansluitingen, waarvan er een bedoeld is voor een harde schijf waarmee programma's kunnen worden opgenomen. Daaronder zit een toslink- digitale audio-uitgang en daaronder zitten drie hdmi 2.0-aansluitingen, waarvan er een voorzien is van een arc.

Nog lager treffen we een rj-45-netwerkaansluiting aan met daaronder twee analoge aansluitingen, die werken via meegeleverde break-out-kabeltjes: component en composiet. Helemaal onderaan vinden we een antenneaansluiting en een aansluiting voor satelliet. Er is dus geen koptelefoonaansluiting en dat kan onhandig zijn. Het is wel mogelijk om een bluetooth-koptelefoon te gebruiken, maar een gewone 3,5mm-jack is vaak nodig voor draadloze koptelefoons die gebruikt worden door hardhorenden.

Er worden twee afstandsbedieningen meegeleverd: een gewone met veel knoppen en een Smart Control met een strak en simpel uiterlijk. We hadden liever gezien dat Samsung beide zappers in één apparaat zou hebben verenigd, zodat je én veel knoppen én een simpel, strak uiterlijk hebt. De 'ouderwetse' afstandsbediening vinden we het prettigst werken, omdat je door het grotere aantal knoppen minder op menu's aangewezen bent. Wel vinden we het een zwak ontwerp met te veel kleine symbolen op één knop. Hierdoor ziet de afstandsbediening er onoverzichtelijk uit.

Ook voelen de knoppen wat 'zompig' aan en is, door de afgeronde achterkant, alleen de middelste kolom met knoppen te bedienen als hij op tafel ligt. Gelukkig zit de belangrijke mute-knop in het midden, waardoor je het geluid snel kunt uitschakelen zonder hem eerst op te moeten pakken. Hij is redelijk compact, met een lengte van iets meer dan 17cm. Inclusief twee AAA-batterijen weegt de remote nauwelijks meer dan 100 gram, waardoor hij wat goedkoop aanvoelt. Samsung had er beter twee AA-batterijen in kunnen stoppen, want een hoger gewicht levert meer 'kwaliteitsgevoel' op.

Hoewel we het ontwerp van de gewone afstandsbediening niet briljant vinden, werkt die naar ons idee wel veel prettiger dan de Smart Control. Dat komt doordat die laatste naar onze mening veel te weinig knoppen heeft. Hierdoor werkt het bijzonder onhandig als je een kanaalnummer wil invoeren. Je moet dan eerst een cijfermenu in beeld oproepen, waarna je met de cirkelvormige d-pad naar de afzonderlijke cijfers moet navigeren. We vinden het toch al onlogisch dat de d-pad rond is. Het ziet er mooi uit, maar doet vermoeden dat je er meer mee kunt dan alleen omhoog, omlaag, naar links en naar rechts navigeren.

Bij de Smart Control heeft Samsung wel gekozen voor twee AA-batterijen, waardoor deze, hoewel veel kleiner, ongeveer net zoveel weegt als de gewone afstandsbediening. Dat voelt prettiger aan en bovendien ziet de Smart Control er dankzij de strakke vormgeving mooier uit. We vinden wel dat Samsung te ver is doorgeschoten met het reduceren van het aantal toetsen. Zo is er geen losse mute-toets, maar moet je de volumetoets daarvoor indrukken. Dat werkt prima, maar intuïtief is het niet, zodat mensen die de Smart Control voor het eerst gebruiken, de mute-functie waarschijnlijk niet kunnen vinden.

Ook de 'zapknop' heeft naast omhoog en omlaag zappen een derde functie. Hij kan ingedrukt worden, waarna je de elektronische programmagids te zien krijgt. Het werkt op zich prima, maar normale knoppen voelen een stuk prettiger aan en behoeven geen uitleg. Met het meeleveren van twee afstandsbedieningen komt Samsung een beetje besluiteloos over. Concurrenten Sony en LG doen dat beter. Zij leverden voorheen ook twee afstandsbedieningen mee, maar hebben beide tegenwoordig één overzichtelijke afstandsbediening. Die is handig voor smartfunctionaliteit, maar heeft wel gewoon veel knoppen zonder dat het apparaat er onoverzichtelijk uitziet.

Samsung Smart View-app

Zoals zo'n beetje alle smart-tv's zijn ook die van Samsung met een app te bedienen. De Samsung Smart View-app is verkrijgbaar voor iOS en Android. Bij het starten meldt het splash-screen ons dat de app nog in bèta is. Desondanks werkt hij al prima. Hij toont op je telefoon of tablet alle foto's, video's en muziek, die vervolgens naar de tv gestuurd kunnen worden. Daarbij is het mogelijk om een afspeellijst aan te maken. Uiteraard kun je de app ook als afstandsbediening gebruiken, een prima alternatief voor als de batterijen van beide afstandsbedieningen leeg zijn, maar verder vinden we hem weinig toevoegen.

De smart-tv's van Samsung werken met Tizen. Dit besturingssysteem draait op de Linux kernel en wordt door het Koreaanse merk gebruikt op allerlei apparaten, zoals telefoons, tablets, smartwatches, in-vehicle-infotainmentsystemen, blu-rayspelers, wasmachines, enzovoort. Applicaties voor het besturingssysteem maken gebruik van html 5, waardoor ze zonder al te veel moeite ook toe te passen zijn op de andere besturingssystemen voor tv's: Android TV, webOS en Firefox OS.

Tizen draait op een niet nader gespecificeerde quadcore-soc, die in ieder geval snel genoeg is om het besturingssysteem soepel te laten werken. Er is 2,5GB opslagruimte beschikbaar voor het installeren van je eigen apps. De tv reageert bij normaal televisiekijken vlot op commando's van de afstandsbediening. Er zijn wel wat apps te vinden die traag starten, maar over het geheel genomen is de gebruikerservaring goed en reageren apps snel.

Als je op de homeknop drukt, krijg je onder in beeld een horizontale balk over het beeld heen geprojecteerd. Beneden aan de balk worden alle zaken getoond die je op de tv kunt bekijken, zoals externe ingangen, live tv, het instellingenmenu en apps. Ook is hier een zoekfunctie beschikbaar, die gek genoeg alleen maar YouTube-resultaten oplevert. Naar aanleiding van de geselecteerde bron verschijnen er boven in de balk aanbevelingen, zoals onlangs bekeken televisiekanalen, films en series van Netflix of populaire programma's bij de NPO-app.

Helaas worden ook advertenties getoond op de balk. Ze hebben een bescheiden afmeting en tijdens de testperiode hebben we alleen een aanbeveling voor een filmpje over Samsungs Smart Remote gezien. Toekomstige advertenties zouden natuurlijk meer ergernis kunnen opwekken, maar erg storend vonden we het zeker niet. Al met al is Tizen een van de betere besturingssystemen voor televisies; het werkt vlot en we zijn geen bugs tegengekomen tijdens het testen.

Mediaspeler

Een belangrijk voordeel van een smart-tv is dat je er video's, foto's en muziek mee kunt afspelen zonder dat je er een extern apparaat bij nodig hebt. De af te spelen bestanden kunnen op een usb-stick of een harde schijf staan. Afspelen vanaf het thuisnetwerk door middel van dlna behoort ook tot de mogelijkheden. Alle belangrijke bestandsformaten en codecs worden ondersteund en ook ondertitels worden keurig weergegeven. De grootte van de ondertitels is in drie standen in te stellen, maar je kunt ze niet zo klein maken dat ze in de onderste zwarte balk van een Cinemascope-formaatfilm kunnen worden weergegeven.

Ons testmodel heeft een bescheiden 40"-scherm en draagt energielabel A. Dat levert natuurlijk een laag energiegebruik op en onze metingen bevestigen dat. Met de backlight op de hoogste stand, waarbij een helderheid van 380cd/m² geproduceerd wordt, ligt het gemiddelde verbruik op 89W. Deze hoge helderheid heb je 's avonds bij gematigd licht natuurlijk niet nodig en nadat we de backlight naar 120cd/m² hadden teruggebracht, zakte het verbruik naar een keurige 41W gemiddeld. In de laagste stand noteerden we slechts 24W, maar de 15cd/m² helderheid die dat oplevert, is ook in een volledig verduisterde kamer te weinig voor een mooi beeld. De KU6400 kan de backlight automatisch voor je instellen door middel van de 'ECO-sensor' die in elke lichtsituatie een mooi beeld oplevert, zonder dat je onnodig veel energie gebruikt. Het is daarbij mogelijk om de minimale helderheid van het beeld naar eigen voorkeur in te stellen.

Geluid

Samsung geeft een luidsprekervermogen van 20W op en dat is in de praktijk ruim voldoende om een normale woonkamer van volume te voorzien. Zelfs op hoge volumes is er geen vervorming hoorbaar, al klinkt het geluid dan wel wat schel. De lage tonen stellen niet veel voor en van een mooi stereobeeld is geen sprake. Zoals voor de meeste televisies tegenwoordig geldt, is het geluid voor normale televisieprogramma's prima, maar kunnen film- en muziekliefhebbers beter naar een extern audiosysteem uitkijken, want daarmee is veel winst te behalen.

Hdr

Volgens Samsung heeft deze tv 'HDR Pro' voor een 'echte HDR-bioscoopervaring'. Dat klinkt goed, maar na het bekijken van hdr-beelden op deze tv is ons enthousiasme flink getemperd. Hoewel het va-paneel van deze tv een prima contrast oplevert voor een lcdtv, schiet het voor het weergeven van hdr-beelden flink tekort. Wij waren niet in staat om het verschil met gewone sdr-beelden te zien. Wat ons betreft kan deze tv dan ook geen hdr weergeven waarbij daadwerkelijk een groter dynamisch bereik zichtbaar is. Het enige wat je eraan hebt, is de mogelijkheid om beelden volgens het hdr10-formaat weer te geven. Dat ziet er goed uit, maar het is simpelweg geen hdr. Ook de speciale HDR+-modus, die sdr-beelden moet omzetten in hdr, levert in de praktijk geen beelden met een groot dynamisch bereik op, maar een soort surrogaat-hdr, waarbij vooral de hooglichten in het beeld overdreven worden weergegeven en er details in het beeld verloren gaan.

Als je een gameconsole voor het eerst op je tv aansluit, moet je even het instellingenmenu induiken en de gamemodus inschakelen. Bijna elke tv heeft een dergelijke stand, waarin alle onnodige beeldverwerking wordt uitgeschakeld. Daardoor verschijnen de beelden van de console, die naar de tv gaan via hdmi of bij een klassieke console via een analoge ingang, zo snel mogelijk op het beeld. De tijd die de tv daarvoor nodig heeft, noemen we de inputlag en bij Tweakers meten we die met een Leo Bodnar-lagtester. Nadat we de KU6400 in de gamemodus hadden gezet, maten we een inputlag van 21ms. Dat is een zeer goed resultaat, want de meeste televisies hebben bijna twee keer zo lang nodig om de beelden weer te geven. Samsungs televisies van dit jaar lijken allemaal goed te presteren op het vlak van inputlag en dus een goede keuze te zijn voor consolebezitters.

Gebruik als pc-monitor

We vinden de 40"-beeldmaat van ons testmodel veel te klein om te kunnen genieten van uhd-films en -series, maar als monitor bij een pc is dit model zeer geschikt. Onze lagtester meet helaas alleen met een 1080p60-signaal, maar tijdens onze test merkten we geen verschil in inputlag met een 2160p60-beeldsignaal. Als je deze tv als monitor wil inzetten, moet je eerst even in het menu de optie HDMI UHD Color inschakelen, zodat er bij het verwerken geen gebruik wordt gemaakt van chroma subsampling, want daar worden kleine lettertjes minder mooi van. Er zijn dan kleurartefacten zichtbaar. Uiteraard moet je ook even de gamemodus inschakelen voor een lage inputlag en dan heb je een prima 4k-monitor aan deze tv.

Televisies met een lcd-paneel, en dat zijn verreweg de meeste, leveren het mooiste beeld als je er recht voor zit. De KU6400 is voorzien van het va-paneeltype en dat staat bekend om zijn redelijk goede zwartweergave, maar wat minder goede kijkhoeken. Om te laten zien hoe het beeld verandert als je er niet recht voor zit, hebben we twee foto's gemaakt, de ene recht van voren en de andere onder een hoek van 45 graden.

We zien dat de kleuren bij het kijken onder een hoek duidelijk minder verzadigd zijn. Ook is het beeld minder helder en het contrast duidelijk lager. Voor de meeste televisieprogramma's is het beeld onder een hoek goed genoeg, maar als je naar mooi opgenomen films- en series kijkt, kun je beter recht voor de tv plaatsnemen.

Een ander probleem waar eigenlijk alle lcdtv's last van hebben, is dat het licht van de backlight niet perfect over het scherm wordt verdeeld. Hierdoor zijn er soms donkerdere plekken zichtbaar. Om dit in beeld te brengen hebben we een volledig wit scherm gefotografeerd en belicht voor middengrijs.

We zien dat het beeld van de KU6400 tamelijk uniform wit is. Er zijn wel kleine helderheidsverschillen zichtbaar, maar bij het kijken naar normale beelden vallen die niet op. Onder een hoek verslechtert de uniformiteit nauwelijks. Wel valt duidelijk te zien dat het beeld in zijn geheel minder helder is.

Doordat het licht van de backlight nooit volledig door de lcd kan worden tegengehouden, ziet zwart er op een lcdtv nooit daadwerkelijk zwart uit. Door een foto te nemen van een volledig zwart scherm, waarbij we een lange sluitertijd gebruiken, kun je deze backlight-bleeding op de foto goed zien.

Samsungs va-paneel geeft zwart mooi donker weer en er zijn nauwelijks helderdere plekken in het beeld te zien. De zwartweergave is onder een hoek duidelijk minder goed en ook zien we lichte plekken in beeld verschijnen als we niet recht voor de tv plaatsnemen. Heel ernstig is het allemaal niet en voor een tv in deze prijsklasse presteert deze tv op dit vlak goed.

Moderne televisies zijn meestal rijkelijk uitgerust met allerlei 'beeldverbeteraars', die volgens de fabrikant een mooier beeld opleveren, maar meestal juist het tegenovergestelde bereiken. Standaard zijn dit soort algoritmes vaak ingeschakeld, waardoor je na aankoop van een nieuwe televisie het best even de menu's in kunt duiken om ze allemaal uit te schakelen. Zo heeft de KU6400 Clean Digital View, een mooie naam voor een ruisonderdrukker. Als je naar slecht beeldmateriaal kijkt met veel fimkorrel of andere analoge ruis, zou je het kunnen gebruiken, want het werkt op zich prima. Als je echter naar kwalitatief goed beeldmateriaal kijkt, doe je het beeld geweld aan, want de scherpte wordt helaas ook minder. Dit geldt ook voor 'MPEG-ruisfilter', een ruisonderdrukker die specifiek voor compressieartefacten bedoeld is.

Met de instelling 'Dynamisch contrast' kun je het contrast in het beeld vergroten. Dit werkt door simpelweg de lichtere delen in het beeld lichter te maken en de donkere delen donkerder. De mate van contrastverbetering is in drie stappen in te stellen. Deze functie bewijst zijn nut als je naar beelden kijkt die duidelijk te weinig contrast hebben, zoals opnamen die oorspronkelijk gemaakt zijn op analoge video of 8mm-film. Kijk je echter naar hoogwaardig beeldmateriaal, dan kun je ook deze functie maar beter niet gebruiken. Vaak ziet het beeld er op het eerste gezicht wel sprekender uit, maar helaas gaan er ook subtiele details in de hooglichten en schaduwpartijen verloren.

Beeldinterpolatie kan beweging vloeiender en scherper maken door effectief de framerate te verhogen met behulp van automatische gegenereerde, tussenliggende beelden. Samsung noemt zijn algoritme Auto Motion Plus. Beeldpuristen verafschuwen beeldinterpolatie, omdat films er daarmee uitzien alsof ze op goekope videocamera's zijn opgenomen: het zogenaamde soap opera effect. Ook als je geen beeldpurist bent en het soap opera effect niet als storend ervaart, kun je beeldinterpolatie maar beter niet aanzetten, want dit soort algoritmen introduceren altijd fouten in beeld, die vaak de kop opsteken als er veel actie in beeld te zien is. Voor sportliefhebers is er echter een interessante functie verstopt onder de instelling Aangepast, die door Samsung LED Clear Motion wordt genoemd. Dit is een vorm van backlight scanning die een duidelijk scherper beeld oplevert bij het kijken naar sport. Het nadeel van deze functie is dat het beeld er minder helder van wordt en dat je het kunt zien knipperen.

Samsung maakt in de regel gebruik van va-beeldpanelen, die wat minder goede kijkhoeken opleveren dan ips-panelen. Toch vinden wij dit de juiste keuze voor een tv, want dergelijke panelen scoren veel beter op contrast. Bij onze contrastmeting, die we volgens de ansi-methode uitvoeren, wist de KU6400 een contrastverhouding van 4655:1 te behalen. Een zeer nette score voor een lcdtv. In de praktijk levert deze tv dan ook een stuk aansprekender beeld op dan modellen die voorzien zijn van een ips-paneel. Een goed contrast is belangrijker dan een perfecte kleurweergave, doordat onze ogen zonder vergelijkingsmateriaal meestal niet kunnen zien of de kleuren kloppen. Een goed of slecht contrast valt echter direct op.

We testen altijd alle presets om te zien welke het beste presteert. In het geval van deze tv is dat de stand 'film'. Als je niet van plan bent om de tv te kalibreren, kun je hem daar dus het beste op zetten.

Bij het meten van de grijstinten, de belangrijkste graadmeter voor de kleurweergave, zien we dat er weliswaar een tikje te veel blauw in het beeld zit, maar doordat de gemiddelde ΔΕ2000 onder de grens van drie zit, zie je daar met je eigen ogen zo goed als niets van. Ook verloopt de gammagrafiek keurig recht, waardoor alle grijstinten met de juiste helderheid worden weergegeven. Hierdoor gaat er geen informatie in het beeld verloren.

Bij het meten van de primaire en secundaire kleuren, die vooral wat zeggen over de meest verzadigde kleuren in beeld, zien we eveneens kleine afwijkingen. Met een gemiddelde ΔΕ2000 van slechts 1,9 zijn we in elk geval zeer tevreden.

Kalibratie

Veel zichtbaar verschil levert een kalibratie dus niet op, maar zoals altijd proberen we een zo goed mogelijke weergave te krijgen door aan de slag te gaan met onze Spectracal C6-colorimeter in combinatie met Calman 5-software.

Na het instellen van de witbalans op twee punten hebben we de gemiddelde ΔΕ2000 terug weten te brengen tot 1, een zeer goed resultaat. Dit hebben we gedaan door 'R-niveau' op 3 en 'B-niveau' op -6 te zetten.

Bij de meting van de primaire en secundaire kleuren is de gemiddelde ΔΕ2000 zelfs gezakt tot 0,7, eveneens een zeer goed resultaat. Het is ook mogelijk om de witbalans op tien verschillende punten in te stellen, maar dat is in dit geval duidelijk overkill. Al met al zijn we zeer te spreken over de kleurweergave van de KU6400.

Als je op zoek bent naar een televisie om te genieten van uhd-content via bijvoorbeeld Netflix, raden we je aan om voor een veel grotere maat te gaan dan het door ons geteste 40"-model. Bij uhd geldt nog veel meer dan bij hd: hoe groter hoe beter. De KU6400 is te verkrijgen in maten tot 65 inch, wat ons betreft de beste keuze voor uhd, al staat daar natuurlijk een stevige prijs tegenover. De sweetspot wat prijs-prestatieverhouding betreft lijkt bij de KU6400 te liggen bij de 55"-versie, die op het moment van schrijven voor zo'n 950 euro in de Pricewatch staat.

Voor dat geld krijg je een tv met een prima werkend besturingssysteem in de vorm van Tizen. Sommige mensen hebben principiële bezwaren tegen de advertenties die door de tv kunnen worden getoond. Wij vonden de tijdens de testperiode getoonde aanbeveling voor een filmpje over Samsungs Smart Remote in ieder geval niet storend.

De Smart Remote zelf vinden we overigens een minder geslaagde afstandsbediening vanwege het lage aantal knoppen, waardoor je veel op onscreen-menu's aangewezen bent. De normale infraroodafstandsbediening vinden we een stuk prettiger werken. Het liefst hadden we gezien dat we niet tussen twee mindere afstandsbedieningen moesten kiezen, maar dat er een echt goede zou worden meegeleverd, zoals Philips, Sony en LG doen.

Deze tv levert in ieder geval een prachtig beeld met een goede kleurweergave op en een, voor een lcdtv, hoog contrast. Minpunt daarbij is dat het beeld minder mooi wordt als je er schuin voor zit. Deze tv kan hdr-beelden weergeven, maar die zien er vervolgens net zo uit als normale sdr-beelden. Voor een goede hdr-weergave zul je aanzienlijk meer geld moeten uitgeven. Het geluid is prima, maar niet indrukwekkend.

Samsung heeft een goed beeld voor weinig geld willen leveren met deze tv en is daar ook in geslaagd, maar daarvoor waren wel concessies nodig. Zo zijn de bouwkwaliteit en de afwerking goed genoeg, maar ook zeker niet meer dan dat. Ook schittert de koptelefoonaansluiting door afwezigheid. De excellente lage inputlag maakt dat dit een prima keuze is voor pc- en consolegamers die een goed 4k-scherm willen.

Pluspunten

• Prima kleurweergave
• Goed contrast
• Lage inputlag

Minpunten

• Matige bouwkwaliteit
• Beperkte kijkhoeken

Eindoordeel

Getest

Samsung UE40KU6400S Zilver

Prijs bij publicatie: € 600,-

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (11)