De Beernink’s

De oude boerderij, L79, werd, vóór ons gezin (Anton Slütter), bewoond door Theodorus Beernink (Leefde van 1900-1988).
In 1938 is de gehele familie Beernink verhuisd van Vóór Beltrum naar Lintvelde naar L79.  Gerrit de vrijgezelle broer bouwde in voor Beltrum vervolgens een nieuwe boerderij aan de Abbinksteeg. Zij hadden ook nog een oudere zus Dina Theodora van 1898.

Daarvoor woonden de Beernink’s aan de Abbinksteeg in Vóór Beltrum vlakbij Pierik oftewel nu Landbouw Mechanisatie bedrijf Wolterink. Gerrit te Maarse was de buurman.

Hier werden Harry (1929), Anna (1930), Antony (1932), Leo (1936) en John (1937) geboren.

Theodore boerde in Lintvelde een 10-tal jaren tot 1949 toen zij naar Canada vertrokken. In Lintvelde werden nog Theo (Ted) en Willie (Willemien)  geboren.

Theodore was op 28 mei 1928 met Christina getrouwd. 21 jaar later, enkele jaren na de oorlog, in 1949, vertrokken zij naar Canada. Christina overleed al snel, in 1950 in Canada, ’n jaar na het vertrek. De jonge Annie (Anne) moest de huishoudelijke taken overnemen. Een pittige taak.

Deze Gerardus Theodorus woonde in 1927 bij zijn ouders (Hendricus Johannes en Anna Maria). Z’n vader was getrouwd met Anna Maria Salemink die 11 jaar later in ’38 overleed en z’n moeder weer ’n jaar later in ’39. Maar heel wat jaren leefden zij samen op de boerderij op L79 in Lintvelde met z’n ouders met ook nog een ongetrouwde broer Harrie. Lange tijd hadden zij ook een meid thuis als hulp: Rieka Voseberg.

Onlangs (eind 2017) dook het volgende document op. Hieruit blijkt dat Oom Theodore de boerderij in handen kreeg na een veiling en onderhandse aankoop in november 1938 van ene heer A.J.(Tone)  Assink te Lintvelde.

In 1949 vertrok Gerardus met z’n vrouw en kinderen naar Canada.  M’n vader kende, Theodore waarschijnlijk via zijn 9 jaar oudere zus Christina, de familie Beernink en natuurlijk hun boerderij. Dat was wellicht ook de band met de Beernink’s.

In 1949 Streken de Beernink’s neer in Warkworth (Ont) vlakbij Roseneath. Ze reisden eerst per boot van Hoek van Holland naar Londen. Vandaar per trein naar Southampton (Zuid Engeland). Aldaar aan boord van de RMS Aquitania de overtocht gemaakt naar Canada Halifax. Iedere persoon mocht max. $100,= meenemen. Maar je mocht wel veel spullen meenemen.  Dat kostte natuurlijk wel weer geld. Op 4 april 1949 legden ze aan Pier 21 aan in Halifax. Vandaar met de trein naar Toronto en daarna verder naar Hastings.  Alwaar werd overnacht. Eigenlijk begon toen de zoektocht naar een passende boerderij.

Ook de naam Salemink komt uit m’n herinnering omhoog.  Na enig zoekwerk blijkt de moeder van Theodore, Anna Maria Salemink te heten.

Gerardus Theodore Beernink verhuurde de boerderij aan mijn vader / ouders. Nadat zij in Canada enig bestaan hadden opgebouwd en over wat meer financiën wilden beschikken om een bedrijf te kopen, werd de boerderij verkocht aan mijn vader. Om dat te regelen kwam Theodore in 1951 even terug om de verkoop rond te maken en ’t geld naar Canada over te maken (ik denk mee te nemen?).  Het klonk alsof het niet echt veel was……

Gerardus Beernink kreeg met z’n vrouw Christina 7 kinderen :

1. Harry (1929), ✝ 2014
2. Annie (1930),
3. Anthony (1932), ✝ 2020
4. Leo (1936)
5. John (1937).  ✝ 2021
6. Ted (Theo) (1940
7. Willie (1941)

Harry was dus bij vertrek naar Canada 20 jaar oud. Omdat hij vele jaren ouder was dan wij (Anton’s kinderen) hadden we meer het idee dat hij een oom was. In werkelijkheid dus een volle neef. Van hem kregen we ook de meeste feed-back. o.a. het boekje over hem. Komt ook omdat hij nog ’t best / meest Nederlands sprak.

About Harry

Toevalligerwijs hebben wij hem ’n keer opgezocht in Arkona, Ontario, Canada. Wij waren in Manitoba op familie bezoek geweest en reisden nog een paar dagen door Amerika, konden Detroit net ontwijken en reden vanwege het regenachtige weer in Amerika richting Toronto vanwaar we zouden terugvliegen. Niet lang na de Canadese grens zie ik een bord met Arkona hetgeen me bekend voorkwam. Ik zei tegen Riny:” Ik moet hier ergens nog familie hebben wonen van m’n vaders kant“. Gelijk van de highway af en midden in Arkona het eerste souveniers winkeltje in. Ik vraag aan het vriendelijke meisje:” Do you know a guy named Harry Beernink in town?”. She said:” Yes that’s my Dad, we’re living two miles East on top of the hill”. Ongelooflijk maar waar. We hebben ons daar gemeld op ’n zaterdag. Zondags was moederdag en de hele familie was er, heel gezellig. Enkele dagen later verder getrokken richting Toronto.

Harry is overleden in 2014. Maar enkele jaren voor z’n dood ontbood hij z’n klein-dochter Deborah op z’n buitenhuis in Florida. Daar vertelde hij 4-5 dagen lang over z’n leven hetgeen Deborah uitwerkte in een ruim 100 pagina’s tellend boekwerkje. Deborah is journaliste dus dat was bij haar in goede handen.  De geschiedenis van de Beernink’s is hierdoor goed beschreven. Tevens ook wat historie van andere families. Onze buren de Assinck’s komen er in voor. Harry was een goede vriend van Joe Assinck. De Assinck’s waren ook techneuten dus zij hadden affiniteit. Joe begon een machinefabriek in Stouffville  enkele km’s ten Noord-Oosten van Toronto. Inmiddels is dit dorpje ook opgeslokt door de stad.

Harry maakte in Canada medio 1952 kennis met Dinie van Os. Oorsponkelijk ook uit Nederland en enkele jaren eerder verkast naar Canada.  De naam van die familie transformeerde naar Vanos. Alhoewel hij erg gecharmeerd was van Dinie trouwde hij niet direct met haar. Hij wilde eerst een eigen business opgestart hebben. Dat was zo begin maart 1953 het geval. Dus op 9 mei 1953 trouwde hij haar in de Katholieke kerk in Forest (Ont).

Hierbij enkele passages uit dit boekwerkje:

About Annie.

About Anthony.

About Leo.

About John.

About Ted.

Ted is geboren, als enigst gezinslid, in het ziekenhuis in Groenlo (6 km vanaf Beltrum)

Hij is handig met de stamboom website bezig en draaide er de volgende grafische weergave uit.

About Willie. (Willemien)

De jongste van het stel.