Gisteren; Buurtschap Koudhoorn, aan de rand van het Speulderbos (foto: René Hoeflaak)

Deze week verbleef ik twee dagen in hotel Hampshire Inn in Putten. In buurtschap Koudhoorn om precies te zijn. Tijdens een zeer leerzame en interessante Braintraining van Jan-Willem van den Brandhof, oprichter van Brainstudio leerde ik veel en meer over ons brein. In de  twee dagen leerde ik praktische, simpele en handige technieken om meer uit je brein te halen. Een training waar je verder mee komt. Zie ook: http://www.brainstudio.nl/. Vanaf nu vergeet ik geen enkele naam meer en lees ik sneller. Maar je moet wel zuinig zijn op de binnenkant van je schedel. Ons brein houdt van frisse lucht en van frisse lucht ga je beter nadenken. Zo gezegd, zo gedaan en zo trakteerde ik mijzelf gisteren in de lunchpauze op een korte en verfrissende wandeling door het Speulderbos in  Koudhoorn. Om vanuit het hotel het bos in te lopen, passeer ik het ANWB plaatsnaambord “Koudhoorn“.  De frisse lucht doet meteen haar werk en prikkelt mijn geest en dus mijn nieuwsgierigheid. Hoe zit het met Koudhoorn? Volgens Wikipedia gaat het hier om een buurtschap met ruim vierhonderd inwoners. Koudhoorn is met nadruk geen gehucht. Wat is het verschil? Wel, een gehucht heeft een kerk, een buurtschap niet, zo leer ik op Wikipedia. Koudhoorn is daarmee vergelijkbaar met het Friese Bartlehiem, bekend van de Elfstedentocht. Om de schade te compenseren, kunnen campinggasten in Koudhoorn (er zijn enkele campings) in de zomer naar kerkdiensten in verenigingsgebouw ’t Lichtpunt. Er is meer. Er is namelijk ook veel weerstand tegen en onrust over de uitbreiding van camping Rusthoeve. De climax bewaar ik voor het laatst. Koudhoorn telt namelijk 22 grafheuvels uit de bronstijd (3.000-500 voor Chr.),  samen goed voor vijf Rijksmonumenten. En het Speulderbos is niet zo maar een bos. Het bos is tienduizend jaar oud en ontstaan kort na de laatste ijstijd. Het is daarmee het oudste bos van Nederland en een paradijs voor dassen en wilde zwijnen. Men vond ooit een silhouet van een drieduizend jaar oude vrouw in het bos. In Putten en omgeving noemen ze het Speulderbos, “Het bos van de dansende bomen”. In nevel lijkt het namelijk alsof de bomen dansen, zo lees ik. Het regende gisteren. Er viel weinig te dansen. Ondanks de frisse, gezonde en geestverrijkende lucht.

Bomen kunnen dansen in het Speulderbos (foto: René Hoeflaak)