De Shetlander is ook een paard

De Shetlander. Ze worden vaak gehouden als gezelschap voor het (rij)paard, als speelgoed voor de (klein)kinderen en grasmaaier, dat laatste -helaas- vaak ook nog alleen. Lange, slechte of omhoog gekrulde hoefjes, lange vervilte vachten, pruttelogen en ongezond. Waarom shetlandpony's ook paarden zijn? Je lees het in mijn blogserie. Dit is het eerste deel.

En nee, natuurlijk is dat niet het dagelijkse beeld, maar als je er echt goed op let zie je ze zo vaker dan je zou willen. Waarom is dat eigenlijk? Waarom is de shetlander de pony die zichzelf het meeste moet redden, of waarbij men vindt dat de verzorging beduidend anders of minder kan?

Ze zijn vaak goedkoop, met veel tegelijk worden ze gefokt en verkocht , ze zijn handzaam en lijken het op een afstandje vaak goed te doen. Niets is minder waar.

De herkomst van de Shetlander

De herkomst van de Shetlander ligt -waarschijnlijk, ze leven er in ieder geval al heel lang- op de Shetland eilanden, gelegen ten noordoosten van Groot Brittannië tussen de Noordzee en de Atlantische oceaan. Het is een Schotse eilanden groep en bestaat uit honderden eilanden.

De eilanden hebben een zeeklimaat, de luchtvochtigheid is groot en het regent er in alle maanden van het jaar. Door het zeeklimaat staat er veel wind en zie je er geen bomen, de rotsachtige gebieden hebben een schrale veenbodem met vooral verschillende soorten gras, heide en akkerland.

Door de zure bodem hebben de grassen en heide weinig voedingsstoffen waar de pony’s zich op hebben aangepast om op te overleven. Ze kunnen zichzelf goed warm houden en door het heuvelachtige gebied vinden ze veel beschutting.

De Shetlander taai? Dat betekent niet dat ze niks nodig hebben

Dat deze kleine pony’s vanwege hun herkomst heel taai zijn dat mag duidelijk zijn. Toch betekent dat niet dat we shetlanders zomaar in een weiland kunnen zetten en aan hun lot kunnen overlaten.

Zeker met onze Nederlandse weilanden, die vaak bestaan uit raaigraas -of koeiengras genoemd in de volksmond-, eiwitrijk gras zodat de koeien lekker veel melk gaan geven. Dat klinkt toch iets anders dan schraal en divers.

Daarnaast bewegen veel Shetlanders veel te weinig waardoor het te rijke voedsel voor andere problemen zorgt. Denk onder andere aan obesitas, insuline resistentie en hoefbevangenheid.

De zachte weideondergrond en het gebrek aan beweging zorgt er ook voor dat nauwelijks slijtage is aan de hoeven.

Het gemiddelde weitje waar de Shetlanders in gehuisvest worden heeft geen beschutting.

De plek om die vervelende loszittende haren kwijt te raken is die zelfde zachte bodem waar ze dan uit wanhoop maar een paar keer overheen rollen.

Bezint eer ge begint

Overweeg je een shetlander aan te schaffen? Als (weide)maatje, grasmaaier, misschien omdat het je leuk lijkt voor de (klein) kinderen? Bedenk dan wel dat deze kleine taaie rakkers ook grote zorgen met zich mee brengen. Want misschien lijken ze niet zoveel nodig te hebben, er zijn zeker een paar basisregels te noemen die -wat mij betreft-  voor ieder paard gelden.

Basisbehoeften van de shetlander

Shetlandpony's zijn kuddedieren, ze hebben soortgenoten nodig, geen schaap, geit of mens maar paarden.

Nederland is nat én plat, dat betekent dat alleen een weitje niet voldoende is, een schuilstal is het minste wat je kan bieden, naast schone en droge voerplekken en die paal om lekker tegenaan te kriebelen bij jeuk. Wij mensen zeggen niet voor niks vaak dat jeuk erger is dan pijn.

Bij dat weitje moet je ook je vraagtekens stellen, welk gras is het? Is het lang of kort? Kan ik deze pony afwisseling bieden, én – niet geheel onbelangrijk – kan ik deze pony gezond houden?

Vanuit hun herkomst zijn ze gewend aan weinig voedingstoffen maar ze hebben wel voldoende en de juiste voeding nodig. Ze hebben aanleg voor obesitas, daar kan je je als eigenaar ook behoorlijk zorgen om maken.

Net als het (rij)paard hebben shetlanders ook regelmatig hoefverzorging nodig en mogen ze bij een wormencheck/wormenkuur niet vergeten worden.

Chippen is verplicht en zeker als je pony nog eens ergens mee naartoe mag moet hij ook ingeënt zijn. Klinkt bijna net als een groot paard toch?

Is het dan allemaal alleen maar kommer en kwel?

Nee natuurlijk niet! Maar het is goed te realiseren dat deze kleine pony’s ook zorg nodig hebben en dat de basis van die zorg niet afwijkt van de grote paarden.

Dus wil je gezelschap voor je paard en weet je niet zo goed wat je nou eigenlijk met een shetlander moet? Of kan je die shetlander niet de zorg bieden die het nodig heeft? Overweeg dan misschien in plaats van een shetlander een paard erbij te nemen, of zoek een paard mét eigenaar, zo kan je ook nog de lasten delen.

Voor de (klein)kinderen is een verzorgpony misschien ook een optie, dan hoef je, - hoe goedkoop ze soms ook zijn- zelf die shetlander niet aan te schaffen. Informeer van te voren wat de kosten zijn van o.a. dierenarts, hoefverzorger, juiste voeding en huisvesting én verdiep je in de behoeften van het dier. Zo kom je achteraf niet voor verrassingen te staan.

Ze mogen dan klein zijn, de behoeftes van een shetlander zijn net zo groot als die van onze (rij)paarden. Als je in die behoeftes kan voorzien heb je een vriend of vriendin voor het leven!

Jessica Vos heeft met gezondepony.nl een fijne website opgericht waar je alles voor handen hebt om je Shetlander goed te verzorgen. Of het nu gaat om goede hoefzorg, geschikte training, gezondheid of gewoon een simpel, goed passend zwart halster. In een serie gastblogs schrijft Jessica voor Natuurlijk Paarden over de shetlander en de verzorging van deze stoere kleine paarden.