„Het is hier groot, ruimtelijk, je kunt altijd anderhalve meter afstand houden en kíjk”, marktmeester en organisator Roland Visser van Midden-Drenthe Organisaties wijst naar de ingang van het nieuwe evenemententerrein, „mensen kiezen er altijd voor om bij een rondje rechtsaf te slaan.” Waarmee meteen de eenrichtingslooproute op natuurlijke wijze is geregeld.

Kijken naar mogelijkheden

Toen de voorbereidingen voor de zomermarkten in mei begonnen, leek de oplossing van twee locaties de beste, vertelt Visser. „De regels waren toen nog heel streng en we hebben gekeken naar wat wel mocht.” De smalle straten bij de kerk, waar van oudsher ook kramen te vinden waren, vielen af. „We wilden het dit jaar zo ruimtelijk mogelijk opzetten”, zegt Ruwan Berculo, voorzitter van de Ondernemersvereniging Diever. Hij is dik tevreden over de manier waarop dit jaar de zomermarkten zijn geregeld.

Tegelijkertijd was er ook vrees bij de ondernemers dat de evenementen in de toekomst allemaal naar het nieuwe terrein aan de rand van het dorp zouden verhuizen. „De kerkbrink moet blijvend een plek voor evenementen zijn, het is het hart van het dorp”, zegt Berculo. Een motie van Duurzaam Sterk Westerveld, de VVD en Gemeentebelangen, die werd overgenomen door burgemeester en wethouders, stelde deze nadrukkelijke wens vorige week veilig. De marktmeester heeft ook gehoord van de discussie. Hij denkt dat Diever vooral profijt zal hebben van de nieuwe opzet. „Je zult zien, straks is het op twee plekken druk.” Ook Ruwan Berculo denkt dat deze combinatie van kerkbrink én evenemententerrein best eens de oplossing voor de toekomst kan zijn.

‘Mooi stukje natuur’

Midden op de sfeervolle nieuwe locatie, onder de hoge bomen, zitten Job en Annie van den Berg en hun buurvrouw Trijntje Smit. Ze rusten uit, genieten van de omgeving en concluderen dat het een „prachtige nieuwe locatie” is voor de zomermarkt. Ze hebben recht van spreken, want de inwoners van het Groningse Spijk komen al zo’n vijf jaar elke zomer naar Diever, waar ze in de omgeving vakantie vieren en op honden passen. Ze weten dus heel goed hoe het er voorgaande jaren aan toe ging.

„Het is een mooie markt als je ziet wat er te koop is, maar het is hier ook een mooi stukje natuur”, zegt Annie van den Berg. Ze wandelen straks ook zeker nog even richting de kerk, maar eerst even uitpuffen. Deze toeristen hebben even niks te wensen. Hoewel, een stukje livemuziek, dat zou wel aardig zijn, merkt Job op. En hier spreekt dan Job oet Spiek, die graag met een gitaar en versterker op straat liedjes speelt en zingt, bijvoorbeeld uit het repertoire van Ede Staal.

Uitzicht op eigen winkel

Voor de kerk, schuin tegenover de bakker en met uitzicht op de eigen winkel, zitten de eigenaren van ‘t Winkeltje achter hun kraam. Ze zijn blij met hun plekje, dat net uitzicht biedt op de eigen winkel. „We wilden niet naar de nieuwe locatie”, zeggen ze. Over aanloop hebben ze niet te klagen. Het is nu even rustig, maar dat was in het begin van de middag wel anders. Ze zijn blij dat er tenminste weer een markt wordt gehouden en ze willen ook niet negatief zijn, maar eerlijk is eerlijk: „De charme is wel wat weg nu”, zegt de verkoopster. Ze herinnert zich al dertig jaar drukke, gezellige straten rondom de kerk. „Jammer dat ze het uit elkaar trekken”, vult haar vader aan. Dan klinkt er berusting. „Het zij zo.” Over een paar uurtjes zit de eerste markt van dit jaar erop en dan rijden ze de niet-verkochte spullen weer terug naar de winkel. In de bolderkar, lekker makkelijk.