Het is dit jaar een eeuw geleden dat de ondernemers in Vlagtwedde een eigen vereniging oprichtten. Ze deden dat in een dorp waar al veel langer handel werd gedreven.

Knooppunt

In de eeuwen daarvoor was Vlagtwedde namelijk al een knooppunt. Het lag aan de middeleeuwse heerweg die van Groningen via Meeden en Winschoten naar Vlagtwedde liep. Daar boog het af naar Bourtange en Duitsland.

Het was lange tijd een zandweg, maar werd in de negentiende eeuw verhard. In 1864 gebeurde dat in Vlagtwedde. Het dorp lag daarmee aan een van de eerste verharde wegen in Oost-Groningen. Als gevolg daarvan trok het reizigers, wat op zijn beurt weer middenstanders en herbergiers naar het dorp bracht. Zo groeidde Vlagtwedde uit tot een dorp waar mensen uit de wijde omgeving kwamen om te winkelen en uit te gaan. Het kreeg zelfs een eigen landbouwtentoonstelling.

Handels- en Credietvereniging

In 1918 kwam het moment waarop de ondernemers van Vlagtwedde zich verenigden. De Handels- en Credietvereniging, zo noemden ze zich. Een belangrijke reden voor de oprichting was het samen in actie komen tegen wanbetalers, want menig klant kocht in die tijd op de pof en er werd niet altijd afgerekend.

Vier jaar na die oprichting werd Albert Draatjer lid van de vereniging. Hij had een makelaardij. Zijn dochter Alba Bakker (74) weet nog goed welke grote rol de ondernemersvereniging in zijn leven speelde. ,,Mijn vader is vele jaren secretaris geweest en was 49 jaar lid. Ik groeide als het ware met de vereniging op.”

Willy Alberti en Vader Abraham

Ze groeide op in een dorp dat wemelde van de winkels en uitgaansgelegenheden, zoals de zaak van Jan Beijering. Die zette Vlagtwedde op de kaart door de popsterren die er optraden, onder wie Willy Alberti en Vader Abraham.

Zoveel winkels als toen zijn er niet meer. ,,Maar kom eens in de Rinsemastraat, de Schoolstraat, de Wilhelminastraat. Dan zie je nog altijd veel middenstanders”, stelt Bakker. ,,We hebben nog altijd een dorp waar je veel spullen kunt kopen. Dat is iets om blij mee te zijn. De traditie van ons dorp als knooppunt wordt zo nog altijd voortgezet.’’