Een beestachtig mooi leven op een 'eiland' bij Roswinkel

Dick en Truus Huisman tussen de honden bij hun dierenpension in Roswinkel. Na 22 jaar gaat De Eersteling over in andere handen.

Dick en Truus Huisman tussen de honden bij hun dierenpension in Roswinkel. Na 22 jaar gaat De Eersteling over in andere handen. Foto: Harry Tielman

De Eersteling bij Roswinkel gaat na 22 jaar over in andere handen. Nog een maand en dan trekken Truus en Dick Huisman de deur van dit dierenpension voorgoed achter zich dicht.

Emmen heeft geen eilanden. Toch hebben Truus (67) en Dick (69) Huisman het gevoel dat zij jarenlang op een eiland hebben gewoond en gewerkt. Het stel runde 22 jaar tussen de landerijen bij Roswinkel een dierenpension.

,,Je moet zo’n vijfhonderd meter lopen voordat je een ander gebouw tegenkomt. Ideaal voor een pension? Absoluut! De dieren die hier komen, kunnen zoveel lawaai maken als ze willen. In al die jaren hebben we nooit een klacht over geluidsoverlast gehad.’’

Honden, katten en knaagdieren

De voormalige boerderij aan Nieuwe Schuttingkanaal OZ 36 in Roswinkel blijft een plek waar honden, katten en knaagdieren kunnen logeren. Maar vanaf eind volgende maand zijn Truus en Dick Huisman er niet meer te vinden. Het echtpaar heeft de woning met bedrijf verkocht aan een stel uit Zwolle.

,,Nee, we zijn de dieren niet beu. En ook de klanten niet. Maar we merken wel dat voor ons de jaren beginnen te tellen. Je kunt niet eeuwig doorgaan. Om die reden hebben we de boel enkele jaren geleden te koop gezet.’’

Van de techniek naar de dieren

Meerdere partijen toonden interesse, maar omdat banken niet scheutig waren met de financiering duurde het enige tijd voordat er een koper was gevonden. ,,Het stel dat het straks gaat runnen, gaat het op dezelfde manier doen als wij. Met hetzelfde personeel en onder dezelfde naam.’’

Voordat Truus en Dick Huisman in 1997 in Roswinkel belandden, woonden ze in De Wijk. Dick verdiende in Duitsland de kost ‘in de techniek’, Truus trainde Duitse herders en deed invalwerk bij een dierenpension in De Wijk. ,,Tja, en toen raakte Dick zijn baan kwijt. We moesten op zoek naar wat anders.’’

‘Hier ben je nooit lang chagrijnig’

Bij de zoektocht naar ander werk stuitte het stel op De Eersteling in Roswinkel. ,,Het pension stond te koop. Het sprak ons meteen aan. Ik werkte al geregeld in een dierenpension en Dick is dol op honden.’’ Nooit kreeg het duo spijt van de aankoop.

,,We hebben hier een prachtig leven gehad. Natuurlijk, met een eigen pension moet je hard werken. Maar daar staat zoveel moois tegenover. Je bent eigen baas, je loopt veel buiten en je zit de hele dag tussen dieren. Elke morgen word je begroet door flink wat vrolijke honden. Als je hier met je verkeerde been uit bed stapt, ben je nooit lang chagrijnig.’’

‘Per dag minimaal 2,5 uur naar buiten’

De katten en honden die bij De Eersteling worden gebracht, hebben een verblijf waar zij zelf kunnen kiezen of zij binnen of buiten willen zijn. Voor en achter de voormalige boerderij is een met hoge hekken omringd veld waar de honden kunnen rennen en spelen.

,,Per dag minimaal 2,5 uur. De meeste honden kunnen prima in een grote groep naar buiten. Honden die daar niet zo geschikt voor zijn, komen op een ander tijdstip aan bod. Uiteraard overleggen we vooraf met de eigenaar wat we het beste kunnen doen. In al die jaren zijn er nooit ernstige incidenten tussen honden geweest. Wel was er enorm veel plezier.’’

‘Geen schuld, wel een naar gevoel’

Beroerd was het als er een dier overleed in het pension. ,,Gelukkig gebeurde dat niet vaak. Maar breng je een heel oude hond of kat, dan kan zo’n dier ook bij ons komen te overlijden. Een keer stierf bij ons een heel jonge herdershond. Ik zie het nog zo voor me. Hij sprong tegen de deur aan en viel dood neer. Hartstilstand.’’

Tja, en dan moet je met lood in de schoenen de eigenaar bellen. ,,Je kunt er niets aan doen, maar toch voel je je dan heel naar. Eerst was die man boos en dat snapten wij ook wel. Zo’n bericht zorgt voor een shock. Maar uiteindelijk zag hij ook wel in dat het niemand zijn schuld was en dat iedereen het verdrietig vond.’’

Op pad, met Una en Famke

Nog een week of vier en dan zet het echtpaar Huisman een punt achter een beestachtig mooi leven in Roswinkel. Het stel verhuist naar Hardenberg, het dorp waar Truus Huisman opgroeide. Het wordt geen nieuw bestaan zonder dieren.

Una en Famke - hun twee eigen markiesjes - gaan mee. ,,Kleine hondjes, die zonder problemen mee kunnen als wij met de caravan op pad gaan. Want dat willen wij veel gaan doen. Op vakantie, de wereld in. Ik hoop dat we het de komende jaren net zo leuk gaan vinden als in Roswinkel. Want echt, het was hier fan-tas-tisch!’

Op vrijdag 27 september tussen 19.00 en 21.00 uur kunnen klanten afscheid nemen van het echtpaar Huisman en kennismaken met de nieuwe eigenaren.