Drouwenerveen - dorp in Drenthe
Drouwenerveen
Op een zandrug ten oosten van het riviertje Achterste Diep is aan het begin van de negentiende eeuw het wegdorp Drouwenerveen ontstaan. In het noorden loopt de bebouwing door tot aan Gasselte, in het zuiden grenst Drouwenerveen aan Buinerveen. De eerste bewoners vestigden zich hier al rond 1750 bij de start van de ontginning van de Drouwener Venen. Deze veenarbeiders woonden in plaggenhutten aan de rand van dit moerasachtige gebied. Van een heuse nederzetting was pas sprake omstreeks 1820. In die periode werd het Drentse veengebied offcieel aangesloten op het Groningse Stadskanaal, waardoor de Drentse turfhandel toenam en de veenkolonies zich konden ontwikkelden.
Aan weerszijden van de slingerende hoofdweg werden boerderijen gebouwd door boeren uit de buurt van Drouwen. Daardoor ontwikkelde Drouwenerveen zich van randveennederzetting tot veenkoloniaal boerendorp. Langs het Achterste Diep werden later dijken aangelegd om te voorkomen dat het diep in de herfstmaanden buiten zijn oevers zou treden. Eind negentiende eeuw had het dorp ongeveer 350 inwoners en een forerende middenstand. Na de Tweede Wereldoorlog nam de werkgelegenheid en daarmee het aantal inwoners af. Tegenwoordig heeft het dorp geen winkels meer.
Drouwenerveen kreeg in 1886 al een eigen dorpsschool. Door het teruglopende aantal leerlingen moest de school steeds meer bezuinigen. Om de school open te houden zorgde de dorpsgemeenschap zelf voor het onderhoud.
In 2005 is de basisschool alsnog gesloten en verbouwd tot woonhuis. Zelfs de persoonlijke inmenging van de staatssecretaris kon de sluiting niet keren. Ook de hervormde kerk aan de Hoofdstraat is inmiddels buiten gebruik. Deze eenvoudige kerk dateert uit 1915. De kerk is nu particulier bezit. Drouwenerveen en Drouwenermond hebben samen een begraafplaats aan de Verbindingsweg. Café De Driesprong was vroeger dorpshuis, tot een brand het gebouw in de as legde. In 1998 werd het nieuwe dorpshuis Het Vertier geopend.
Colofon
Bron: Noordboek
