Op een zonnige dag waren we op bezoek op een boerderij waar ze Limousins houden. Een kijkje bij de koeien mocht natuurlijk niet ontbreken. Limousin is een van oorsprong Frans vleesras, ze worden enkel en alleen om hun vlees gehouden. Limousins zijn egaal rood-bruin van kleur en ze hebben een witte kring rond de ogen en snuit. Ze hebben veel meer spieren dan melkkoeien. Spierweefsel=vlees.
Op dit bedrijf staan de koeien in de winterperiode in een openfrontstal – de voorkant van de stal is open. Als de dieren tussen de twee en vier jaar oud zijn, zijn ze slachtrijp – dan is hun vlees in de beste/lekkerste conditie om te slachten.
Deze koeien worden niet gemolken (het zijn zoogkoeien), de kalveren blijven bij de moeder tot ze een maand of 8 oud zijn. Zo’n kudde Limousins is dan ook niet zo handzaam zoals bijvoorbeeld onze melkkoeien, ze kennen nog echt kuddegedrag. En nee, in dit blog geen discussie over ‘kalf bij de koe’, wellicht in een vervolgblog.
Op dit bedrijf worden de vrouwelijke dieren natuurlijk gedekt. Deze stier is afkomstig uit Ierland, hij liep met twee vrouwelijke dieren buiten in de wei.
Thuis zag ik pas hoe gespierd zijn nek is.
Op dit bedrijf verkopen ze vlees aan huis. Het is vlees met een verhaal – gegarandeerd antibioticavrij. Nieuwe klanten krijgen altijd een rondleiding over het bedrijf, zodat ze weten waar hun eten vandaan komt. De dieren worden op een zo natuurlijk mogelijke wijze gehouden. Ze mogen op dit bedrijf echter niet het predicaat ‘biologisch’ gebruiken, omdat ze iets kunstmest strooien. Natuurlijk namen wij een vleespakket mee. We zijn geen enorme vleeseters, maar dit smaakte prima! Als we dichterbij woonden, dan wist ik het wel: een betrouwbaar adres voor smakelijk, eerlijk en betaalbaar rundvlees.
Categorie archief: Koeienrassen
Rood en bont gezelschap
Pas geleden kwamen we dit bonte gezelschap tegen – in Drenthe – en allemaal rood van kleur :-D:
Het zijn verschillende koeienrassen: witrikken, MRIJ’s, lakenvelders, blaarkoppen. Op de achtergrond ligt een groepje kalfjes. Het was ons eerder opgevallen bij een kudde Herefords met kalveren – wilde ik ooit een blog over maken, niet aan toegekomen – de kalveren liggen bij elkaar en de moeders lopen er beschermend al grazend omheen, heel bijzonder om te zien. Wat je vaak ziet is dat er ook een dekstier tussen loopt, dat was hier niet het geval. Mooi hè, zo’n rood en bont gezelschap. (Klik op de afbeeldingen voor een groter formaat).
Brandrood
Op een zonnige herfstdag – een aantal weken geleden, kwam ik een koppel brandrode pinken tegen. Brandrode runderen zijn kleine sobere koeien met dubbeldoeleigenschappen. In natuurgebieden worden ze gehouden – als zoogkoeien – voor het vlees, deze veehouder melkt ze. Onder deze link vind je filmbeelden van dit runderras. Ze brengen kleur in het landschap.
Herefords
Steeds meer zie je in natuurgebieden geen Schotse hooglanders, maar Herefords (Engels vleesras) grazen. Deze kudde loopt in een hoogveengebied van Het Drentse Landschap. De stier kwam nieuwsgierig een kijkje nemen, de rest van de kudde bleef op veilige afstand.
Hoewel deze stier vriendelijk kijkt: vertrouw nooit een stier. Ieder jaar gebeuren er ongelukken met stieren, soms met dodelijke afloop.
De stier lijkt pal voor me te staan: ik stond op veilige afstand achter een hek. In WordPress is het mogelijk een diaserie te vertonen, even uitproberen:
Brindle
In de vorige log vermeldde ik dat kenmerkend voor het Normandische koeienras de brindlekleur is. Bij brindle zijn de vlekken niet eenkleurig maar tweekleurig. Bij bovengenoemd ras zitten in de bruinrode vlekken verticale zwarte strepen. Je zou brindle ook kunnen vertalen als tweekleurig gebreid. Ik heb een duidelijk voorbeeld van de brindlekleur op internet gevonden. Het is een koe van het ras Texas Longhorn. De brindlekleur komt ook bij andere diersoorten voor, o.a. bij honden.
Normandiërs
Franse Hendrika melkt Normandiërs.
Zoals de naam al aangeeft, komt dit koeienras uit Normandë (Frankrijk). Het is een dubbeldoel ras: de koeien worden gehouden voor de melk- en vleesproductie. Kenmerkend is de kleur: bont gevlekt en getijgerd (brindle) en de donkere gevlekte poten (baggerpoten).
(Het zijn drie gescande dia’s).
De Groninger Blaarkop
Gisteravond was op RTV Noord een interessante documentaire te zien over de Groninger Blaarkop. Hierbij van mij hulde aan de Blaarkopfokkers, die zich niet door de holsteinisatie van de wijs lieten brengen en het ras in stand wisten te houden. Kijk voor deze documentaire op de site van RTV Noord, ‘uitzending gemist?’ en klik vervolgens op ‘Het Verhaal van Groningen’, de uitzending van 24-03-2009 en geniet van dit mooie koeienras.
Blaarkop
Gelkinghe’s vraag of ik het ‘Blaarkoppenboek’ ook heb, kan ik met ja beantwoorden.
Het is een prachtig vormgegeven boek, samengesteld door Peter ten Hoor, Coen Peppelenbos en Jan Faber. Er staat ook werk van Marleen Felius in.
Mijn boer heeft het boek in 2002 gekocht, toen hij de expositie ‘OerOs’ bezocht. De expositie was niet zo bijzonder, meen ik me te herinneren, maar het boek is wel erg mooi.
De blaarkop is een oud koeienras, oorspronkelijk gehouden in de provincie Groningen, in Zuid-Holland rondom Leiden en in Utrecht langs de Rijn. Je hebt de zwarte en de rode variant. Kenmerkend is de ‘blaar’ rond de ogen, de witte buik en de witte ‘sokken’. Het is een sober ras, geschikt voor melk- en vleesproductie. Helaas is door de holsteinisatie het ras zeldzaam geworden. Stichting Zeldzame Huisdierrassen ijvert voor het behoud van oude huisdierrassen, waaronder de blaarkop.
Schotse Hooglanders / Highland Cattle
Ik heb de koeien achter de Snoezige snoeten nog niet laten zien. Het is wel duidelijk, dit zijn Schotse Hooglanders. De naam zegt het al: van oorsprong komen ze uit Schotland. Het is een vleesras en ze kunnen leven onder sobere omstandigheden. Daarom zie je ze in Nederland in natuurgebieden grazen.
Karakteristiek zijn de imponerende hoorns en de dikke vacht. De kleur varieert van crèmekleurig naar rood, bruin of zwart. Soms kom je de ‘brindle’ (tijger)kleur tegen. Ze zijn niet groot van formaat.
Aan de uiervorm is te zien dat het geen melkkoeien zijn. Ik noem deze uiervorm altijd een bos worteltjes ;-).
Het zijn zoogkoeien, de kalveren worden door de moederkoe grootgebracht.
Bij de laatste koe moet ik aan Lucky Luke denken: I am a poor lonesome cow and a long way from home… .
Langharig
Beter langharig dan kortzichtig, luidt een uitspraak uit de jaren 60 van de vorige eeuw. Jaja, we worden ouder… .
Over koetjes en kalfjes 