Shetlander

Afstamming:
Men neemt aan dat de Shetlander een directe
afstammeling is van de Keltische pony.

Bronvermelding:
De paardenrassenencyclopedie, Susan McBane

Shetlander links:
Nederlands
Shetlandpony Boogolinks
Site met heel veel Shetlander Links
http://www.snepke.be.tf/
www.shetlandponystamboek.nl
www.expage.com/shetlandponypagina
Engels
www.shetland-pony.com
www.wn.com.au/apollo

Uw Shetlandpony Link hierbij?? Stuur me een mailtje en het wordt geregeld

Terug

Herkomst:
De Shetland eilanden en de Orkney Eilanden in Noord Schotland.

Geschiedenis en informatie:
De pony is klein en taai, dit heeft hij te danken aan het koude klimaat en de schaarsheid van voedsel in het gebied waar hij vandaan komt. Op de Shetland Islands groeien geen bomen en de grond is schraal en zuur, waardoor het groen weinig voedingswaarde heeft. De pony is zo ontwikkeld dat hij hier kan overleven. De pony is taai, dit blijkt ook uit de vaak hoge leeftijd die hij kan bereiken

Ondanks de kleine maat, is de Shetlander een hele sterke pony, hij kan twee keer zijn eigen gewicht trekken, dat doet een koudbloed hem niet na. De afkomst van de Shetlander is onduidelijk. Sommigen beweren dat de pony oorspronkelijk uit Scandinavi� komt en overgestoken is toen de zee nog een grote ijsvlakte was. Anderen geloven echter dat Shetlanders uit Engeland kwamen, voordat de eilanden losgeraakt waren van het vasteland. Een ding dat zeker is, is dat de pony�s al duizenden jaren rondzwerven op de eilanden. Vondsten van archeologen laten zien dat soortgelijke pony�s al rond 500 voor Christus op het eiland aanwezig waren.

De Shetlander wordt al sinds mensenheugenis gebruikt als pak, tuig en rijpony. Boeren gebruikten de Shetlander vooral om zeewier naar hun land te brengen, evenals turf.
Naarmate de kolenindustrie steeds meer groeide,
werd er steeds meer gebruik gemaakt van de Shetlanders. Het grootste gedeelte van de pony�s die voor de mijnen gebruikt werden, zagen nooit meer het daglicht. De pony is over de hele wereld ge�xporteerd. Wat bijzonder is, is dat het ras erg snel in type lijkt te veranderen als hij ergens anders gefokt wordt. De Amerikaanse Shetlander bijvoorbeeld, lijkt er haast niet meer op.

Uiterlijk:
Hoofd:
Mag niet te groot zijn en moet een recht, concaaf profiel hebben
Oren:
Zeer klein
Neusgaten:
Zeer klein, dit heeft een functie, op deze manier gaat er heel weinig warmte verloren bij uitademen.
Hals:
Kort, zwaar en sterk
Lichaam en rug:
Het lichaam is rond, de rug is kort en vaak enigszins hol.
Achterhand en dijen:
De lendenen zijn krachtig en wijd, de achterhand is rond en breed, de dijen zijn gespierd
Benen:
Kort en sterk
Vetlokken:
Hieromheen bevindt zich wat langere beharing
Vacht:
De vacht is in de zomer vrij fijn en sluik. In de
winter wordt hij heel erg zwaar, lang en dicht,
verder heeft de vacht in de winter een isolerend
onderlaagje.
Manen en staart:
De manen en de staart zijn dik en lang
Kleur:
Alle kleuren kunnen voorkomen
Hoogte:
De gemiddelde hoogte is 1.01 meter, maar de hoogte ligt tussen de 80 cm en de 1.06 meter

Beweging:
Gezien de korte, stevige benen, kun je van dit paardje geen ruime gangen verwachten. Deze zijn klein, recht en regelmatig.

Gebruik:
Op de eilanden worden ze nog weleens voor hun oorspronkelijke werk gebruikt, het vervoer van zeewier. Maar het meest worden ze gebruikt als kinderpony. Behalve als kinderpony zijn ze ook vrij populair als tuigpony en als kameraadje voor een ander paard.

Karakter en bijzonderheden:
Hoewel ze er heel schattig uitzien, is een Shetlander niet altijd even betrouwbaar, ze kunnen dominant, onafhankelijk en koppig zijn. Sommigen hebben zelfs bijtneigingen (hoewel dit bij elk ras natuurlijk het geval is). Niet iedere Shetlander is dus een leuke pony voor de kids, maar je hebt er ook echte schatten tussen zitten. Shetlanders zijn dus heel erg gehard, ze hebben weinig voedsel en beschutting nodig. Wat wel nodig is, is dat de smid komt. Verder moet je bij een Shetlander heel goed op het gewicht letten, ze zijn nogal gevoelig voor overgewicht. Verder kan teveel rijk gras en te weinig beweging lijden tot hoefbevangenheid, een kwaaltje waar dit ras heel gevoelig voor is.