علوم زیستی

نام فارسی	بگونیا
نام انگلیسی	Begonia
نام تیره	Begonia spp
نام علمی	Begoniaceae

گیاهشناسی بگونیا:بگونیاها از نظر شکل و رنگ بسیار متنوع بوده و انواع مینیاتوری تا درختچه ای و خزنده نیز دارند.عموما از آنها به عنوان گیاه گلدهنده گلدانی استفاده میشود.گلهای انها تک پایه بوده و برگ حالت نامتقارن دارد.در تیره بگونیاسه 1200 گونه موجود میباشد که امروزه ارقام زیادی به لحاظ هیبریداسیون و جهش ها بوجود آمده اند.گلها به صورت خوشه ای بوده ودارای براکته هایی در پائین گل هستند.4 عدد گلبرگ داشته که دو تای بالائی بزرگ ودو تای پائینی کوچک هستند.در کنار دمبرگها دو عدد برگچه نیز مشاهده میشوند.بذر بگونیا دارای رویان داندرونی است و رویان آن کوچک میباشد. بذر داندرونی مواد ذخیره خود را در داندرون ، پریسپرم ذخیره میکند.رویان در تناسب با بقیه بذر از نظر اندازه کاهش یافته است.تخمدان در بگونیاها دارای 3 عدد برچه میباشند.بومی مناطق گرمسیر استوائی هستند.جنس بگونیا توسط شخصی به اسم چارلز پلومیر در سن دومینگو در سال 1690 میلادی شناخته شد و وی نام استاد خویش میشل بگون را برا آن نام نهاد.از نظر باغبانی بگونیا ها را به سه قسمت تقسیم بندی نموده اند که در ذیل به آن اشاره خواهیم داشت:

1-بگونیاهای معمولی:

دارای ریشه های افشان بوده و مهم ترین گروه بگونیاها میباشند.گونه هائی همیسه سبز میباشند.بگونیای همیشه گلدار با نام علمی Begonia semperflorens که حالت بوته ای داشته و کوچک است از این گروه اند.گلدهی آنها تحت تاثیر طول روز و دمای خاصی نیست از این رو در منازل اکثر ایرانی ها نگهداری شده و به گل میروند.گلها در آنها به رنگ سفید مایل به صورتی میباشد.از دسته بگونیاهای معمولی میتوان به بگونیائی با نام علمی Begonia metallica و در ضمن بگونیای عروس با نام علمی Begonia argenteo guttata را نامبرد.تکثیر بگونیاهای معمولی عمدتا توسط بذر،قلمه برگ وقلمه ساقه صورت می پذیرد.

2-بگونیاهای ریزوم دار:

دارای ریزوم بوده و گل درآنها به شکل خوشه با دمبرگ بلندی میباشند.این دسته دارای گلهای کوچک و کم پر در زمستان و اوایل بهار ظاهر میشوند.بعضی دارای ریزوم افقی و بعضی دارای ریزوم عمودی هستند.از این گروه میتوان به بگونیای رکس با نام علمی Begonia rex و بگونیای صلیب آهنی با نام علمی Begonia mosoniana را نام برد که عمدتا توسط قلمه ساقه و قلمه برگ تکثیر میابند.در تکثیر به صورت قلمه برگ ، برگها را به شکل قطعه مثلثی شکل در اورده و یک ضلع آن را در خاک قرار میدهند.در بگونیای رکس رگبرگ اصلی برگ را قطع نموده وبرگ را پشت در خاک میخوابانند وبا استفاده از سوزن آنرا در خاک سفت مینمایند.

3-بگونیاهای ریشه ژوخه ای یا پیازی:

در تابستان گل داده و در زمستان وارد رکود میشوند. اندام زیر زمینی انها دارای ریشه قطور و پیاز مانندی است.این گروه شامل بگونیاهای خوشه ای و مجنون میباشند.در گلکاری فضای بیرون در زیر سایه نیز از آنها استفاده میشود.در این دسته میتوان از بگونیای با نام علمی Begonia tuberhybrida و بگونیائی با نام علمی Begonia lorraine که دارای خطهای قهوه ای ایست را نام برد.نوع اخیر خزان دار میباشد. تکثیر این دسته از بگونیاها توسط قلمه ساقه و تقسیم ریشه ژوخه ای صورت میگیرد.

نیازهای بگونیا:به نور مستقیم آفتاب نیازی ندارند.عموما حساس به سرما هستند ولی دربین آنها بگونیای همیشه گلدار از همه به سرما مقاومتر میباشد.احتیاج به خاک سبک و غنی از مواد هوموسی و آلی دارند.دمای شب 18 درجه سانتی گراد و دمای روز 25 درجه سانتی گراد در پرورش آنها مناسب میباشد.بگونیاهای رکس نیاز به محیط گرمتری دارند.

کلیه مطالب این وبلاگ

گیاهشناسی آزالیا:جنس رودندرون حدودا 700 گونه گیاهی دارد که گونه آزالیا یکی از آنها میباشد.از گلهای زیبای گلدهنده گلدانی میباشد (Flowering pot plants).در آزالیا رقم ها و هیبریدهای زیادی موجود است.گلها د رکنار جوانه های انتهائی باز میشوند.دارای رقم های پرپر و کم پر و رنگهای متنوع میباشد.عموما آزالیا را به دو دسته گل درشت و گل ریز تقسیم بندی میکنند.

نیازهای نوری و دمائی آزالیا:عموما آزالیا در نور گلدهی خوبی دارد و در تمام مدت پائیز و زمستان در نور کامل رشد و نمو کرده و گلدهی خوبی خواهد داشت.بهترین دما برای آزالیا در شب حدود 10 درجه سانتی گراد و در روز حداکثر تا 18 درجه سانتی گراد میباشد.

خاک مورد نیاز برای پرورش آزالیا:از جمله گلهائی است که در هر خاکی رشد میکند ولی باید به خاطر داشته باشیم که در خاکهای اسیدی رشد ونمو آن بهتر و بیشتر خواهد بود. محدوده PH آن 5 تا 5.5 میباشد.

تکثیر آزالیا:عموما از طریق قلمه های نیمه چوبی است.قلمه های سبز و نرم آن در شرایط گلخانه می پوسند.معمولا زمان قلمه گیری در تابستان بوده وقلمه های آزالیا را در مخلوطی از خاک ماسه وپیت کشت نموده وریشه دار مینمایند.دما در بستر معمولا 18 درجه سانتی گراد میباشد.در گلخانه ای که فاقد سیستم مه پاش میباشد میتوانیم محیط کشت را تاریک کرده و دما را پائین بیاوریم و در این شرایط رطوبت محیط افزایش میابد.

مشکلات در پرورش گل آزالیا:آزالیا دارای برخی از مسائلی در پرورش خود دارد که به آنها اشاره میکنیم.

زرد شدن برگ انتهائی در آن ناشی از کمبود آهن میباشد.در برخی ارقام جوانه های گل باز نمیشوند که آن ناشی از رشد بیش از حد جوانه های پائین تر است.آبیاری زیاد و هوای گرم نیز میتواند در این عارضه دخیل باشند.ریزش برگها ناشی از خشک شدن خاک گلدان ویا آبیاری زیاد میباشد.عارضه رنگ مسی آزالیا ناشی از شدت نور بالا ویا کمبود نیتروژن میباشد.در اثر تاریک یا نور ناکافی تعداد گلها در شاخه های پائینی کاهش میابد.

کلیه مطالب این وبلاگ

تعریف هرس:به طور کلی هرس یا معادل انگلیسی آن Pruning عبارت  از ،حذف کامل یا قسمتی از شاخه،ریشه،میوه،برگ و حتی گل می باشد.معادل اصلی هرس در واقع کلمه پیرایش میباشد.در اهمیت هرس باید متذکر شویم که اگر درختان از همان اول خوب تربیت شوند و هرس های فرمدهی خوبی داشته باشیم به نتایج خوبی خواهیم رسید.به خاطر داشته باشید که هرس امری سلیقه ای نیست بلکه کاری فنی و علمی میباشد.در ایران از سال 1333 هرس کاری کم کم مرسوم شده است . واز جمله پیشگامان  هرس درختان در ایران آقای مهندس عباسعلی منیعی میباشد.عموما به خاطر اینکه اکثر میوه های مناطق معتدل سیب و هلو است بروی آن ها توضیح خواهیم داد.

علل اصلی هرس:

1-هرس فرم دهی:بروی شاخه های اصلی درخت صورت میگیرد.سه نوع هرس فرمدهی داریم:

الف)هرس فرمدهی جامی در سیب بیشتر انجام میگیرد.

ب)هرس فرمدهی هرمی

ج)هرس فرمدهی شلجمی بیشتر در هسته داران انجام میشود.

2-هرس باردهی:نگهداری و تربیت شاخه های جانبی و بارده درخت اطلاق میگردد.

انواع هرس:

۱-هرس سیاه یا خشک: هرسی است که در زمان خواب گیاه انجام میشود.

۲-هرس سبز:هرسی است که در زمان فعالیت گیاه صورت میگیرد.مثلا زخم زنی بروی پوست درخت در زمان فعالیت گیاه.

۳-هرس ریشه: دو بار صورت میگیرد در زمان کاشت نهال و دیگری در صورتی که درخت رشد رویشی بیش از حدی داشته باشد.در اواخر زمستان خاک پای درخت را زیر و رو میکنند وبعضی از ریشه ها را با بیل برش میدهند.

زمان هرس:عموما اگر ۷۰ درصد برگ درخت بریزد میتوانیم اقدام به هرس سیاه یا خشک نمائیم.در مناطق گرم میتوان در پائیز اقدام به هرس نمود. ولی در مناطق سردی مثل مشگین شهر اواخر زمستان اقدام به هرس سیب و گلابی مینمائیم.باید یادآور شویم که در مناطقی که در زمستان دما به زیر منفی 15 درجه برسد باید هرس هسته داران نظیر هلو و زرد آلو در اوایل بهار صورت گیرد.به آن علت در مشگین شهر هرس هلو در اوایل بهار صورت میگیرد.

 اصول شش گانه هرس:

۱-هوا و نور باعث تغذیه و رشد اعضای شاخه درخت میشوند.

۲-قسمت های فوقانی شاخه بهتر از قسمت های پائینی آن تغذیه میشوند.

۳-از نظر رشد و نمو بین اعضای رویشی و بارده درخت رقابت متقابلی حکمفرماست.

۴-قسمتهای مختلف یک شاخه با هم همبستگی دارند.

۵-جوانه هایی که در قسمتی از درخت واقع شده اند که در آن جریان شیره خام بیشتر است تبدیل به شاخه های جوان تکامل یافته و تولید چوب میکنند.

۶-جوانه هائی که از شیره خام کمتری (شیره که در آوند چوبی منتقل میشود)تغذیه شده و در عوض اط شیره پرورده بیشتری استفاده نماید به سهولت تبدیل به دارد شده وبه جوانه گل تبدیل میشود.

نکته :برای انجام یک هرس موفقیت آمیز همیشه باید عناصر بارده را دقیقا شناسائی نمائیم تا نسبت به حفظ و تغذیه آنها اقدام نمائیم.

عناصر تشکیل دهنده یک شاخه میوه دهنده در سیب:

۱-کورسون:از رشد جوانه هایی که در روی شاخه های جوان انتهائی و منشعب از شاخه های درخت بوجود می آیند.

۲-جوانه چوب:جوانه چوب معمولا بروی شاخه های جوان قرار دارند.این شاخه ها پس از  ریزش برگها به صورت شاخه های یکساله مشخص میشوند.در این مورد جوانه ها به صورت عضو پهن و فلس مانند و نوک تیزی در می آیند.

۳-جوانه گل یا جوانه میوه:اغلب بروی لامبورد یا برندی تاجدار به صورت انتهائی قرار میگیرند.و جوانه گل بزرگ ونوک پهن میباشد.

۴-بورس:از رشد محل اتصال دم میوه به شاخک حامل جوانه گل بوجود می آید.جوانه گل،لامبورد و برندی تاجدار قابلیت تبدیل به بورس را دارند.

۵-میخچه یا دارد:شاخه ای به طول چند میلی متر و حداکثر چند سانتی متر بوده که جوانه انتهائی آن رویشی بوده که حالت چین خوردگی دارد.و تبدیل به برگ میشود.

۶-لامبورد:عینا شبیه دارد میباشد ولی جوانه انتهائی آن جوانه گل میباشد.

۷-برندی ساده:شاخه است حداکثر تا ۲۰ سانتی متر طول و مثل دارد انتهای آن جوانه رویشی است.و معمولا هرس سه جوانه ای در آن است.

۸-برندی تاجدار: دقیقا مثل برندی ساده بوده ولی انتهای آن جوانه گل است.

۹-شاخه: طول بیش از ۲۰ سانتی متر داشته وجوانه انتهائی آن گل میباشد.

۱۰-نرک یا گورماند:شاخه ای حاصل از رشد سال جاری ایست که فاقد بار بوده وعمدتا به خاطر جذب بیش از حد شیره خام بوجود می آید ودر هرس از بیخ قطع میگردد.

شناسائی هر تک تک این شاخه ها توسط هرس کار الزامی است ودر این صورت است که میتوانیم بگوئیم هرس کاملی انجام داده ایم.

برش عرضی جوانه گل و چوب در سیب، اقتباس از کتاب هرس سیب و گلابی، دکتر گریگوریان

شماتیک لامبورد،انواع براندی ها و بورس در درخت سیب، عکس از یونس نعمتی میرک

در سیب جوانه گل بروی شاخه های ۲ تا ۴ ساله به صورت انتهائی تشکیل میشود. در هرس شاخه های یکساله آنها را از روی یک سوم  طول آنها با قیچی حذف میکنیم.در سیب گل بروی اسپور و یا سیخک تشکیل میگردد.هرس سیب هرس خفیف و کم خواهد بود.

در هلو جوانه گل بروی شاخه های یکساله به صورت جانبی تشکیل میشود.در هرس شاخه های آن را از روی دو سوم طول آنها برش میدهیم.در هلو گل بروی شیفون تشکیل میشود و هرس هلو شدید خواهد بود.

نکات فنی در اجرای هرس:

۱-درختی که چند سال هرس نشده نباید به یکبار هرس شود.

۲-زاویه بین شاخه ها باید نزدیک قائمه باشد.

۳-وسط تاج درخت به منظور نفوذ نور و هوا باید خالی شود.

۴-هرس سرشاخه ها برحسب قدرت شاخه خواهد بود.

۵-اگر شاخه ای قوی باشد کمتر هرس میشود.

۶-هرس بسته به سن و قدرت درخت متغییر است.

۷-میزان هرس بسته به رقم و زاویه و نوع خاک و میزان رطوبت متغیر است.

۸-ابتدا درختان مسن و بارده و سپس درختان جوان هرس شوند.

۹-برشهائی باقطر بیش از ۳ الی ۵ سانتی متر حتما چسب باغبانی به همراه قارچ کش زده شود.

۱۰-در انشعابات دو شاخه ای آنهائی که قطر متفاوت دارند حفظ شوند.

۱۱-شاخه قطور و سنگین طوری حذف شوند که پوست درخت پاره نشوند.

۱۲-شاخه های خشکیده ، مریض، آفت زده و مزاحم در تمام درختان میوه باید حذف شوند.

۱۳-نرک ها و پاجوش ها حتما حذف شوند.

۱۴-فاصله شاخه های اصلی ۲۵ الی ۳۰ سانتیمتر باشد.

۱۵ در مناطقی که دمای زمستان به زیر منفی ۱۵ درجه سانتیگراد میرسد هرس هسته داران توصیه میشود که در اوایل بهار اقدام به هرس کنند.مثل شهرستان مشگین شهر

۱۶-شاخه هائی که رو به پائین رشد میکنند باید حذف شوند.

برای بازدید کنندگان عزیز پیشنهاد میکنیم که کتاب هرس درختان میوه "سیب و گلابی"  نوشته گریس وارد ، ترجمه دکتر وازگین گریگوریان را به دقت مطالعه نمایند. در این کتاب اصول هرس به همراه نکات فنی آن و عکس های جالب و آموزشی از اعضای بارده درخت به همراه روش هرس آنها آموزش داده شده است.

کلیه مطالب این وبلاگ

طبقه بندی رزها:

با توجه به اهمیت گل رز در صنعت گلکاری بویژه در گل بریده آنها را به صورتهای مختلف طبقه بندی می کنند.حدودا ۴۰ درصد گلهای بریده مصرفی در ایالات متحده مربوط به گل رز میباشد. کشور هلند درآمدی زیادی از طریق فروش گلهای بریده رز به کشورهای دیگر بدست می آورد.در کشاورزی پر درآمدترین کار صنعت گل بریده در جهان است.امروزه ارقام بسیار زیادی از گلهای رز اصلاح یا هیبرید شده اند که شناسائی آنها دشوار شده است. حتی ژاپنی ها توانستند ژن رنگ آبی را در گل رز احیا کنند وگلهای آبی تولید و روانه بازار کنند.رایج ترین نوع طبقه بندی به قرار زیر است:

1) رزهای گونه ای یا Species rose :رزهایی هستند که گونه مشخص دارند و از ابتدا وجود داشته اند.از دسته رزهای بوته ای به شمار میرود.برای مثال رز وحشی یا Rosa canina که به مادر رزها معروف است.قبلا در همین وبسایت مفصلا به این لینک بحث نمودیم.

۲) رزهای قدیمی یا Old rose: به رز دنیای قدیم نیز معروف است.درواقع دو رگه های گونه ای یا جهش یافته های رزهای گونه ای هستند.از دسته رزهای بوته ای به شمار میرود.هیبرید بین گونه ای در محدوده رزهای قدیم میباشد.

۳) رزهای هیبرید چای یا Tea hybrid :تلاقی های متعدد و بسیار زیاد در رزهای گونه ای ایجاد شده و باعث ایجاد رزهای هیبرید شده است.به عنوان گسترده ترین رزهای زیر کشت در دنیا محسوب میشوند.دائم گل بوده وبه مقدار زیادی در صنعت گل بریده استفاده میشوند.دارای گل های پرپر و درشت میباشد.گل آنها معطر میباشد. ارتفاع آنها از 60 تا 180 سانتی متر متغییر میباشد.از دسته رزهای بوته ای به شمار میرود.

4)رزهای فلوریباندا یا دسته ای یا Floribunda :شامل بوته های پررشد  بوده که گلهای زیاد میدهد.و گلها به صورت خوشه ای میباشد.مقاوم به سرما هستند.گیاهان مناسبی برای باغچه ها هستند ونسبت به رزهای هیبرید چای به مراقبت کمتری نیاز دارند.از دسته رزهای بوته ای به شمار میرود.

5) رزهای گل درشت یا Grandiflora :هم به صورت تکی و هم به صورت خوشه ای گل میدهد.حاصل تلاقی بین رز فلوریباندا و رز هیبرید چای میباشد.گیاهان بزرگ و پر رشد هستند.از این رزها در باغچه ها استفاده میشود.از دسته رزهای بوته ای به شمار میرود.

۶)رزهای پلی آنتا یا Polyanta :رزهای مقاوم و کوتاه هستند. کوچک بوده وبه صورت بوته ای هستند.دارای گلهای کوچک  در خوشه های بزرگ هستند.در بعضی منابع آنها را رزهای مینیاتوری ژاپنی می نامند.

7)رزهای مینیاتوری یا  Miniature rose :رزهای ریز و پاکوتاهی به ارتفاع حداکثر 30 سانتی متر بوده و گیاهان خوبی برای گلدان در منازل به شمار میرود.Rosa chinensis از جمله رزهای مینیاتوری محسوب میشوند.

8) رزهای رونده یا Ramblers : رزهای رونده گیاهان پر رشدی هستند که گاهی بعضی شاخه ها در سال جاری رشد خود 6 متر نیز رشد میکنند.دارای گلهای کوچک  و به صورت خوشه ای بوده و به سرمای زمستان مقاوم هستند.

9) رزهای بالا رونده یا Climbers: گیاهانی پررشد با ساقه ای محکم و خاردار هستند که اغلب به صورت منفرد یا خوشه ای گلهای معطری میدهد.

10)رزهای خزنده یا Trailing rose : ویژگی اصلی این رزهای طویل بودن ساقه های آن است که روی دیوار یا زمین می خزند گلهای آنها معطر میباشد.

11)رزهای پیشرفته یا Advanced : دو رگ بین رزهای گونه ای و پیشرفته هستند.

معرفی برخی از رزهای ایرانی و خارج:

1)رز محمدی با نام علمی Rosa damascena که در بین آذری زبانها به قزل گول معروف است.معطر بوده و از آن برای تولید گلاب در سطح وسیع استفاده میشود.از ارقام کم پر به حساب آمده ودارای رنگ صورتی در گلبرگها میباشد که در مشگین شهر و اردبیل تنها در سال یکبار گل میدهد. عموما در حیاط اکثر مشگین شهری ها این گونه از رز پرورش داده میشود.بومیان منطقه از گلبرگهای آن در چایی ریخته و عطر و طعم خوبی به آن میدهند.

2)نسترن شیراز با نام علمی: Rosa muschata که به Musk رز نیز معروف است که از ارقام پاکوتاه به حساب می آیند.دارای ارقام کم پر و هیبرید پرپر میباشند رنگ گلبرگ عموما سفید رنگ میباشد.

3)رز فئوتیده با نام علمی  Rosa feotide cv. bicolor که به رز دو رنگ نیز معروف میباشد در استان کردستان به صورت وحشی میروید.گلبرگ ها عمدتا قرمز کم رنگ بوده وداخل گل زرد رنگ میباشد.

4)رزهای چینی یا Rosa chinensis که از دسته رزهای مینیاتوری هستند.

5)رزهای مولتی فلور با نام علمی  Rosa multiflora میباشند. عموما چند گل بوده و از آنها به عنوان پایه استفاده میشود.کمی از رز وحشی خارشان کمتر میباشد.هم به صورت خوشه ای و هم به صورت تکی گل میدهند مثل رزهای گرندیفلورا.

6)رز آبشار طلائی با نام علمی Rosa banksia بوده و فاقد خار بوده و همیشه سبز میباشند.

7)رز پندولینا با نام علمی Rosa pendulina  بوده و مثل رز آبشار طلائی فاقد خار میباشد.

8)رز روگوزا با نام علمی Rosa rugosa بوده و دارای خارهای زیادی هستند.

9)رزهای آبی رنگ اصلاح شده:توسط ژاپنی ها ژن رنگ آنها دستکاری شده است.رقمی از رز آبی را در زیر میبینید:

 گلدهی در رزها: گلدهی در رزها به عوامل محیطی وابسته نیست.ارقام دائم گل رز در گلخانه ها پرورش داده میشود.

نیازهای نوری و دمائی گلهای رز: رزها به خاکهای غرقابی حساس میباشند.نور زیاد و دمای خنک باعث تولید گلهای با کیفیت در رزها میشود.دمای ۲۰ الی ۲۵ درجه در روز و دمای ۱۶ درجه در شب بهترین بازه دمائی برای پرورش رزها میباشند.در رزها سولفات ژتاسیم باعث افزایش استحکام ساقه میشوند.پرورش رزها در سایه باعث بروز عارضه کوری یا Blindness در رزها میشود.

هرس در رزها: در مناطق معتدله گرم بهترین زمان هرس رزها در پائیز و پس از خزان برگها میباشد. ولی زمان هرس در مناطق معتدله سردسیر مثل اردبیل و مشگین شهر 15 اسفندماه تا اوایل بهار میباشد.شدیدترین هرس رزها در مورد رزهای بسیار جوان و ضعیف میباشد. شاخه های قوی را از روی 7 الی 10 جوانه هرس میکنند. وشاخه های ضعیف از بالای 2 الی 3 جوانه هرس میشود.هرس سبز در رزها به چیدن دمگل و بعضی از شاخه ها محدود میشود.قیچی باغبانی باید ضدعفونی شود چون عامل انتقال بیماری در بین رزها به شمار می رود.

آفات و بیماریهای گل رز:آفات عمده گل رز کرم ساقه خار رز است.روش مبارزه با آن هرس شاخه های آلوده و سوزاندن آنها است.شته تریپس و کنه نیز از آفت های رایج رز ها به حساب می آیند که از دیازینون یا مالاتیون در غلظتهای پائین استفاده میشود. توجه نمائید که در این رابطه و استفاده از سم ها با کارشناسان گیاهپزشکی در مورد دز مصرفی سم ها مشورت نموده و سپس اقدام نمائید.

تکثیر گلهای رز:توسط قلمه،بذر ،خوابانیدن،کوپیوند،پیوند و جدا کردن پاجوش صورت میگیرد.

نظر شماعزیزان در بهبود این مطالب به ما کمک می کنید ما را از نظرهای خود بهره مند سازید.

گیاهشناسی: گیاه مگس خوار بومی جنوب غرب آمریکا و بویژه ایالت کارولینا میباشد.از جمله گیاهان باتلاقی میباشد.از گیاهان نادر در طبیعت به شمار میروند.برگها بصورت رزت تا ارتفاع ۲۰سانتی متری بروی هم قرار دارند.گیاه مگس خوار یک اعجازی از طبیعت میباشد.اندام شکاری گیاه مگس خوار از یک برگ تغییر شکل یافته حاصل شده وبه صورت یک دندان عمل میکند.در دو فک بالائی و پائینی این اندام زائده های دندان مانندی وجود دارد که هنگام بسته شدن در هم فرو رفته و باعث جلوگیری از فرار قربانی می گردد.

چرا گیاه مگس خوار شکار میکند؟چون گیاهانی از این قبیل در باتلاقها و مردابها رویش میکنند. ودر این شرایط به علت غرقابی بودن وعدم وجود اکسیژن کافی، آمونیوم به نیتریت وسپس به نیترات تبدیل نمیشود.زیرا برای نیتریفیکاسیون وتولید نیتروژن به شکلی که برای گیاه قابل جذب باشد لازم به اکسیژن میباشد. و در طول هزاران سال گیاه در اثر انتخاب طبیعی برای جبران کمبود  نیتروژن خود از حشرات استفاده کرده است.

مکانیزم عمل برگهای دندانی شکل گیاه مگس خوار:گیاه مکس خوار در شرایط عادی به اصطلاح دهان خود را باز می نماید.این ساختار دهان مانند در حقیقت یک تله به حساب می آید.رنگ درون این دهان قرمز میباشد.و حاوی موادی بوده که حشرات را جذب خود می نماید.همچنین این موادی که حشرات را بسوی خود جذب مینماید شیره مانند می باشند.در درون این ساختار دهان مانند ،تارهای ظریفی وجود دارند. وقتی حشره برای استفاده از موادی که روی این قسمت دهان مانند وجود دارد بروی آن می نشیند، با کوچکترین تماس با این تارها قسمت دهان مانند بسته میشود با توجه به اینکه حشره در شیره نمی تواند حرکت کند بنابراین دهان بسته شده و اگر حشره بیشتر تکان بخورد یا به اصطلاح قصد فرار داشته باشد این ساختار دهان مانند با فشار بیشتری از فرار آن جلوگیری می نماید.سپس اسیدهای هضم کننده ای از گیاه در دهان ترشح میشود و این اسیدها بافت بدن مگس را تجزیه ودر نهایت نیتروژن آن به همراه سایر مواد جذب حشره میشود.سپس بعد از چند روز این اندام دهان مانند گیاه حشره خوار باز شده و تفاله و قسمت های از بین رفته حشره در آن نمایان میشود.شاید این تارهای ظریفی که در سطح ساختار دهان مانند گیاه حشره خوار وجود دارد در حین تماس با مگس ها تولید جریان الکتریسته نموده و گیاه متعاقب آن دهان خود را می بندد.

دانستنی ها:جالب است بدانید که اگر بنا به هر دلیلی تارهای ظریف روی ساختار دهان مانند گیاه تحریک شوند حتی اگر حشره ای هم داخل آن نباشد ،دهان بسته شده وبعد از چند روز باز میشود.

هدف از پرورش گیاه مگس خوار:به خاطر کنجکاوی و نیز مکانیسم حیرت انگیز بودن آن به عنوان گیاه گلدانی استفاده میشود.

گرده افشانی در گیاه مگس خوار:خیلی جالی است که گیاه مگس خوار به خاطر گرده افشانی گلهای خود ، دم گل طویلی ایجاد می نماید تا گل در ارتفاع بیشتری نسبت به اندام شکار خود باشد تا حشرات در دام نیفتند! تا بتواند عمل گرده افشانی را انجام دهد.این از اعجاز طبیعت میباشد.پس از پایان عمل گرده افشانی ،گیاه حشره خوار تولید بذرهای سیاه رنگی می نماید.گلهای آن در روزهای بلند تابستان ظاهر میشود.

خاک مناسب برای پرورش گیاه مگس خوار:مناسبترین خاک برای پرورش گیاه مگس خوار ماسه با سیلیکات فراوان میباشد.محیط کشت باید اسیدی باشد.

آبیاری بستر کشت:به آب فراوانی در خاک نیاز دارد و در واقع باید آب همیشه  در دسترس ریشه های آن باشد.

نور:به نور کامل نیاز دارد. حتی نور مستقیم آفتاب را می پسندد،و در زمستان نور تکمیلی می دهیم.

دما:دمای بهینه رشد و گلدهی بالای ۲۲درجه سانتیگراد میباشد.

تکثیر گیاه حشره خوار:توسط بذر براحتی تکثیر میابد.و در صورت تکثیر با بذر بعد از ۵تا ۷سال گل میدهد.در صورت تکثیر با کشت بافت ۱۱تا ۱۳هفته بعد گیاه آماده فروش یا انتقال به جای دیگر میباشد.

نگرانی ها:اخیرا مقاله ای در مورد گیاهان شکارچی حشرات که در کشور سوئد تحقیق و به چاپ رسیده را خواندم.محتوای مقاله این بود که بر اثر ورود ترکیبات نیتراته زیاد توسط کشاورزان به خاکهای زمین کشاورزی و آبشوئی و انتقال آنها به جاهای که گیاهان حشره خوار به صورت وحشی در آن زندگی میکنند باعث شده که در زندگی و شکاراین گونه های نادر اختلال ایجاد شود زیرا با فراهم شدن نیتروژن در خاک این گیاهان ، در مکانیزم شکار گیاه اختلال بوجود آمده است وگیاه نمی تواند بخوبی شکار کند زیرا نیتروزن در خاک وجود دارد.وجود ترکیبات زیاد نیتروژنه در خاک سبب رشد علفهای هرز مجاور این گیاهان شده وباعث کاهش نور در آن منطقه میشوند واین عمل به ضرر گیاه حشره خوار تمام خواهد شد. در این آزمایش مشخص شد که گیاهان حشره خوار با وجود زیاد بودن نیتروژن در خاک از آن بیشتر استفاده میکنند تا شکار ! شاید در آینده با افزایش این ترکیبات در خاکها احتمالا دیگر گیاه حشره خوار شکار نکند!

عکس گیاه حشره خوار در هنگام شکار یک حشره

گیاهشناسی تیره شمعدانی:گیاهان تیره شمعدانی یکساله یا دائمی بوده و برگ در آنها دارای گوشوارک می باشد.گل منظم وگل آذین از نوع دیهیم می باشد.هر گل دارای ۵ کاسبرگ،۵ گلبرگ ،۱۰الی۱۵ پرچم،مادگی ۵ برچه ای و میوه از نوع چند فندقه ای است.رویان در بذر شمعدانی از نوع غیر داندرونی میباشد.و رویان در آن بارز است.یعنی مواد ذخیره ای بذر در لپه ها ذخیره شده است.ولپه ها در آن قسمت بارز بذر را تشکیل میدهند.قابل ذکر است که در این نوع رویانها پوسته ضخیم بذری وجود دارد وباعث ایجاد یک نوع خفتگی بذر بنام خفتگی فیزیکی شده ودر این نوع خفتگی ورود آب به بذر ها محدود میشود.این تیره دارای ۵ جنس و ۷۵۰گونه گیاهی می باشد.جنس های آن به قرار زیر است:

Sarcocaulon, Pelargonium, Monsonia, Erodium, Geranium

جنس Pelargonium: این جنس از نظر گلکاری حائز اهمیت بوده و گونه های متعددی از آن که به شرح ان خواهیم پرداخت از این جنس می باشند.در جنس پلارگونیوم در حدود ۳۰۰گونه و ۶هزار رقم در سرتاسر دنیا موجود است.گل در این جنس ۶ الی ۸ عدد پرچم دارد که حدودا ۳ تا ۵عدد از آنها زایا هستند.از جنس های Geranium وErodium   گونه های موجود میباشد که به صورت وحشی در ایران رشد می کنند.

انواع گونه های مهم جنس پلارگونیوم در باغبانی و گلکاری:

1-شمعدانی معمولی: با نام علمی Pelargonium hortorum بوده و دسته بزرگی از این گیاهان را تشکیل میدهد.در این گونه شمعدانی های پر گل با رنگهای جالب و ارقام ابلق نیز موجود میباشد.از این گونه شمعدانی ترمه ای نیز وجود دارد که حاشیه برگ رنگین و خود برگ سبز میباشد.رقم شمعدانی بهار هلو نیز در تهران به صورت وسیع کشت وکار میگردد.

2-شمعدانی حرام زاده: با نام علمی Pelargonium zonale بوده که کوتاه و پرپر است.ودر بهار و تابستان و پائیز گل می دهد.و از مجموعه شمعدانی های معمولی به حساب می آید.

3-شمعدانی عطری:با نام علمی Pelargonium graveolens بوده که کشت و کار آن در ایران هم مرسوم می باشد.در دمای ۵ الی ۱۰ درجه سانتیگراد بهترین رشد ونمو را دارد.نیاز به آبیاری بیشتری دارند.وخاک آنها باید نسبتا مرطوب باشد.

4-شمعدانی اژدری:با نام علمی Pelargonium domesticum بوده که گلهایش به رنگ قرمز می باشد.

5-شمعدانی پیچ:با نام علمی Pelargonium peltatum بوده و دارای برگهای نسبتا پهن تر و گیاه حالت رونده دارد.گلها در این نوع به رنگهای قرمز تند، بنفش،و صورتی هستند.و از نظر تراکم به پیچ کم پر و پرپر شهرت دارند.نیاز به آبیاری بیشتری دارند.

6-شمعدانی گل درشت:با نام علمی  Pelargonium grandiflorum بوده و گلها در این نوع از شمعدانی ها درشتر از بقیه هستند.

7-شمعدانی سیتروزوم:با نام علمی Pelargonium citrosum بوده و مشخصه بارز این گونه داشتن برگهائی با بریدگی های بسیار عمیق و گلهای کم پر به رنگ بنفش مایل به سفید می باشد. در اکثر منازل نگهداری می گردد.معروفترین گونه شمعدانی هاست.

۸-شمعدانی تومنتوزوم:با نام علمی Pelargonium tomentosum بوده ودارای مواد آروماتیک در برگهای خود می باشد.رنگ گلبرگها سفید رنگ می باشد و معمولا بهار وتابستان گل می دهد.

هدف از پرورش شمعدانی ها:به عنوان گیاه گلدانی گل دهنده در منازل مورد استفاده قرار میگیرد.و مشتریان زیادی در ایران دارد.در باغچه ها نیز از شمعدانی ها استفاده می کنند.کلا کشت و کار آن از قدیم در ایران مرسوم بوده است.

رطوبت در پرورش شمعدانی ها:شمعدانی ها نیاز به محلی به نسبت خشک دارند.خاک گلدان باید بین دو فاصله آبیاری خشک شوند.بعضی از ارقام خارجی دارای یک دوره رکود رشدی هستند که نباید در آن مرحله آبیاری شوند تا خزان کنند.

دما در پرورش شمعدانی ها:بهترین دما برای رشد ونمو شمعدانی ها ۱۰ الی ۱۵ درجه سانتیگراد میباشد.کلا شمعدانی ها یک گیاه مخصوص آب وهوای معتدل میباشد.با این وجود در زمستان باید گلدانهای شمعدانی به منزل آورده شوند تا سرما آسیبی به آنها وارد ننماید.

نور در پرورش شمعدانی ها:به نور مستقیم آفتاب نیاز دارند.و در سایه غنچه گل در آنها تشکیل نمی شود.در زمستان به دلیل ضعیف بودن شدت نور احتمالا گلهای خوبی از شمعدانی نداشته باشیم.

خاک مورد نیاز در پرورش شمعدانی:بهترین خاک برای پرورش شمعدانی خاکی است از سه قسمت خاک لوم،یک قسمت کود پوسیده دامی،و یک قسمت ماسه می باشد.توجه داشته باشید که کود دامی باید کاملا پوسیده باشد چون در غیر این صورت کودهای دامی تازه حاوی حشرات زیادی خواهند بود واحتمالا برای منازل هم خوب نباشد. میتوان به اندازه یک قاشق از کود سوپر فسفات نیز در گلدانها استفاده نمود.در صورتی که نتوانید آمیخته خاکی بالا را برای پرورش شمعدانی فراهم آورید خاک باغچه هم میتواند مناسب باشد. ته گلدان را تا قسمتی از شن های درشت پر کنید تا تهویه گلدانها حفظ شوند.

بیماری و آفات شمعدانی ها:از عوارض مهم آن بوته میری است که عامل ان مشخص نیست. گلدان ها باید از هم فاصله داشته باشند.تهویه باید مناسب باشد.شمعدانی پیچ و عطری مبتلا به شته میشوند.در شمعدانی پیچ کنه ها نیز ازآفات است.بهترین سموم برای مقابله با آنها مالاتیون است.باید با کارشناس گیاهپزشکی مشورت شود تا نسبت به دز مصرفی سمها در گیاهان گلدانی اطلاعات لازم را بگیرید.در شمعدانی های معمولی تریپس را نیز داریم که میتوان با فشار زیاد آب انها را شست وشو داد.ضعف بوته ها وزرد شدن برگها نیز در شمعدانی ها اتفاق می افتد که در ارن صورت باید از کود های به صورت محلول پاشی  مناسب  وآبیاری منظم استفاده کنید.

تکثیر و ازدیاد شمعدانی ها:بهترین روش تکثیر شمعدانی استفاده از قلمه علفی که حاوی یک برگ میباشد.قلمه ها باید از زیر یک گره زده شوند. در آب نیز براحتی ریشه میدهند.در ماسه شسته در محیط گرم  نیز به خوبی ریشه میدهند.از بذرهای شمعدانی نیز برای تکثیر استفاده میشود ولی این کار عمدتا توسط اساتید محقق جهت بهنژادی در شمعدانی ها صورت میگیرد. ودر منازل همان قلمه بهترین روش تکثیر به حساب می آید.

گالری عکس های گونه های مختلف شمعدانی

گیاهشناسی رافلزیا:(بزرگترین گل جهان):بومی جنوب شرق آسیا است.قطر گل در بعضی از گونه های آن به ۸۰ سانتی متر میرسد.بعضی از منابع ۲۹ گونه وبعضی ۱۷ گونه از رافلزیا را گزارش نموده اند.رنگ گل قرمز سوخته به همراه لکه های سفید بروی آن است.طول عمر گلهای رافلزیا ۵ الی ۷ روز میباشد.زندگی پارازیتی دارند(انگلی).فاقد کلروفیل بوده ودر نتیجه فتوسنتزی ندارند.فاقد برگ،ریشه وساقه میباشند.و شباهت زیادی به قارچ ها دارند.رشد منحصر به فردی دارد به طوری که بافت رشته نازک که بطور کامل از درون جدا شده است ، سلولهای میزبان که غذا باشد را احاطه کرده وآب نیز جذب می نماید.شاید اصلی ترین بخش رافلزیا که آن را شبیه گیاهان کرده گل بزرگ آن است.عموما رافلزیا میزبان خود را از بین نمی برد.مطالعاتی در مورد گرده افشانی رافلزیا صورت گرفته است.عموما گلها تک جنسی هستند.و باید گلها همزمان باز شوند تا توسط حشرات گرده افشانی گردند.از کشف رافلزیا در حدود ۱۸۰ سال میگذرد.علت اینکه رافلزیا را برای مطالعه محدود ساخته زندگی پارازیتی،نادر بودن گونه های آن،طول عمر کم گلهای آن و نیز جوانه های آن به خاطر خاصیت داروئی برداشت شده وبه فروش میرسد.هیچ ضمانتی وجود ندارد که در آینده بعضی از گونه های رافلزیا در جنوب شرق آسیا از بین نروند!وجود رافلزیا در مالزی منطقه ای از آن به نام ساباح را به منطقه توریستی تبدیل کرده است.سالانه هزاران نفر توریست برای دیدن بزرگترین گل جهان به مالزی میروند.این مکان های رشد رافلزیا باید مدیریت شده ومحافظت شوند تا در آینده نیز از گونه های آن در خطر نباشد.دانشجویان عزیز و علاقه مندان در زمینه های گیاهشناسی جهت مطالعات گسترده در این زمینه میتوانند از این لینک استفاده سودمندی داشته باشند.

گالری عکسهای انواع رافلزیا

گیاهشناسی آلوئه:گیاه گوشتی دائمی بوده و بومی شمال آفریقا میباشد.از نظر طبی گیاه حائز اهمیتی می باشد.برگهای آن غالبا بزرگ بوده و حالت رزتRosette دارند.یعنی برگها پشت سر هم قرار دارند.فاقد ساقه میباشد.گلهای آن به رنگ قرمز و زرد بوده وحالت لوله ای دارند که در بعضی گونه ها سر به زیر و یا واژگون اند.بالغ بر ۴۰۰ گونه از آلوئه موجود میباشد.ودر کشور ما بالغ بر ۱۰ گونه آن مورد کشت واقع میشود.در بین همه جنس های آلوئه گونه ورا(Aloe vera)از بقیه مهمتر بوده وبیشتر کشت وکار میگردد.

هدف از پرورش آلوئه:در منازل به عنوان یک گیاه زینتی پرورش داده میشود.ولی در مقیاس وسیع در گلخانه ها گیاهان بیشماری از  آلوئه پرورش داده میشوند.در ایران نیز خوشبختانه از اثرات داروئی آن مطلع گردیده اند ودر گلخانه های زیادی از آلوئه کشت وکار میشود و برای افراد زیادی اشتغال زایی ایجاد گردیده است.برگهای آلوئه مستقیما در بازار به فروش میرسد یا پس از فراوری وتهیه دارو و مشتقات دیگر از آن در دسترس عموم قرار میگیرد.

نور برای پرورش آلوئه:به آفتاب کامل نیاز دارند.

خاک مناسب برای پرورش آلوئه:تقریبا در پرورش آلوئه از شرایطی که برای کاکتوس ها در نظر گرفته شده استفاده میگردد.بهترین خاک برای آلوئه از سه قسمت خاک لومی،یک قسمت کود دامی کاملا پوسیده و یک قسمت شن ریز تشکیل میشود.گلدان آلوئه باید زهکش کامل داشته باشد.

آبیاری در گیاه آلوئه:در زمان فعالیت ریشه ها و رشد و نمو و گل دهی این گیاهان نیاز به آبیاری مرتب دارند.و در حالت رکود نیازی به آبیاری ندارند.موضوع تهویه در آلوئه مهم میباشد.

گونه های مختلف آلوئه:

1-آلوئه ساپوناریا: با نام علمی Aloe saponaria بوده و دارای اندازه متوسط،برگهای رنگ پریده،دارای رگه های روشن یا کرم هستند که به شکل خطوط باریک یا نقطه چین روشن در متن  برگ مشخص هستند.

2-آلوئه آکولاتیا:با نام علمی Aloe acultia بوده و دارای برگهای خشن تر و ضخیم تری میباشد.

3-آلوئه درختی:با نام علمی Aloe arborescens بوده و فرم رویشی بلند داشته و برگها ظریف وکشیده تر میباشد.

4-آلوئه میتری فورمیس:با نام علمی Aloe mitriformis بوده و حالت کوتاهی داشته و برگها در وسط شیار دارند.

5-آلوئه وریجاتا:با نام علمی Aloe voriegata بوده برگها حالت ابلق دارند وشیارهای سفید رنگ عرضی بروی برگهای آن نمایان میباشد.

6-آلوئه ورا:با نام علمی Aloe vera بوده و پر کشت وکارترین گونه آلوئه به شمار میرود. این گونه خاصیت داروئی دارد.

تکثیر گیاهان آلوئه:ازدیاد گیاه آلوئه توسط بذر وتقسیم بوته صورت میگیرد.بعضی از پایه ها ۷الی ۸ سال در یک گلدان مانده وهمه ساله گل میدهد. و گیاه مقاومی به حساب می آید.

خواص داروئی آلوئه:در کتاب گیاهان داروئی دکتر مسگرپور و همکاران، چاپ دوم سال ۱۳۸۶ از گیاه آلوئه به صبر زرد طبی نامبرده شده است.از ژل گیاه آلوئه به صورت موضعی برای درمان آفتاب سوختگی ها،بریدگی ها،آکنه،التهاب مخاط دهان،سوختگی های خفیف وهمچنین درمان از بین رفتن پوست بدن استفاده میشود.لازم به یاد اوری است که قبل از استفاده از هر گیاه داروئی باید با پزشک متخصص که در زمینه گیاهان داروئی تحقیق نموده مشورت گردد.

گالری عکس های انواع آلوئه 

گیاهشناسی توت فرنگی:توت فرنگی متعلق به تیره گلسرخیان وجنس فراگاریا بوده و گیاهی علفی چند ساله میباشد.از معدود گیاهان میوه ده بوده که به فتوپریود حساس میباشد.گونه جنگلی آن در اروپا کشت وکار شده و بعدا با  دورگ گیری از انها گونه های مختلفی حاصل شده است.توت فرنگی به طور متوسط ۳ الی ۵سال عمر میکند.از میوه های مناطق معتدله میباشد که در دسته میوه های ریز Small fruits قرار دارد.استان اردبیل کمترین سطح زیر کشت توت فرنگی را در ایران به خود اختصاص داده است.میوه ای با ارزش غذائی بالایی بوده که ما نسبت به آن توجه کمتری داده ایم.

ساختمان گیاه توت فرنگی،

طوقه توت فرنگی :توت فرنگی دارای طوقه کوتاه بوده و بروی آن ساقه رونده یا گل آذین تشکیل میشود.ارتفاع طوقه توت فرنگی بسیار کوتاه بوده و بین ۵الی ۱۰سانتی متر میباشد.رشد مریستم انتهائی طوقه موجب تشکیل گره و جوانه های جدید می گردد.از جوانه های جانبی طوقه نسبت به شرایط رشد،ساقه های رونده و گل آذین حاصل میشود.

ریشه های توت فرنگی : ریشه های نابجا از قسمت پائین طوقه و از دایره محیطیه حاصل میشوند و به تدریج بروی ریشه های مسن قرار میگیرند.

برگهای توت فرنگی: از نوع مرکب سه برگچه ای با حاشیه مضرس میباشد.عمر متوسط برگها بروی طوقه توت فرنگی ۵۶ روز است.پلاستوکرون برگها(فاصله زمانی بین ظهور نوک دو برگ متوالی در طول ساقه ۸ الی ۱۰روز میباشد.)

ساقه توت فرنگی :ساقه رونده یا دستک از اندام های رویشی بوده و در طی فصل رشد از جوانه های جانبی طوقه حاصل میشود.بوته های قوی ۱۰الی ۱۵ساقه رونده تولید میکنند.تشکیل و رشد ساقه های رونده در توت فرنگی در دمای بالا و طول روز بلند صورت میگیرد.هر ساقه رونده حاوی دو گره میباشد.اولین میان گره طویل تر از میان گره دوم میباشد.جوانه اولین گره به حالت رکود مانده ولی جوانه گره دوم هنگام تماس با خاک گیاه دختری را پدید می آورد.

گل وگل آذین در توت فرنگی:گلهای توت فرنگی بروی گل آذین از نوع  گرزن دوسویه(Dichasial cyme)قرار میگیرند.گرزن از نوع گل آذینهای رشد محدود بوده و گل اول در این قبیل گیاهان به King flower مشهور است واندازه آن بزرگتر از گلهای دیگر خواهد بود.عمدتا بروی هر گل آذین ۱۵عدد گل تشکیل میشود.که در گونه های مختلف فرق میکند.گل توت فرنگی حاوی ۱۰کاسبرگ،۵گلبرگ،۲۰الی ۳۵پرچم،۵۰الی ۵۰۰تخمدان ساده میباشد.تشکیل وتکامل قسمتهای مختلف گل از بیرون به طرف داخل انجام می گیرد.گونه ها ورقم های مختلف توت فرنگی را از لحاظ جنسیت گل به سه گروه عمده شامل گلهای دو جنسی ،گلهای ماده خالص و گلهای نر خالص تقسیم می کنند.در توت فرنگی پدیده نر زودرسی (پروتاندری)داریم ودر آن دگرگرده افشانی داشته و یا در اصطلاح آلوگام میباشد. 

میوه در توت فرنگی: میوه در توت فرنگی از نوع مجتمع چند فندقه ای میباشد.در این قبیل از میوه ها تخمدانهای زیادی بروی یک نهنج واحد رشد کرده ومیوه مجتمع تولید میکنند.هر میوه حقیقی توت فرنگی یک فندقه یا آکن خشک نا شکوفا  میباشد.میوه توت فرنگی کاذب بوده زیرا قسمت خوراکی آن نهنج گوشتی آن میباشد.اگر عمل گرده افشانی بخوبی انجام نگیرد،میوه ها ناقص یا بد شکل شده ویا از بین می روند.میوه از نوع نافرازگرا یا Non-climactirce بوده و دوره تقسیم سلولی تا زمان رسیدم میوه ادامه دارد.منحی رشد ونمو آن از نوع سیگموئید ساده میباشد.از زمان گلدهی تا رسیدن میوه ۳هفته طول میکشد.گرما و رطوبت بالا طی مرحله رشد میوه توت فرنگی باعث میشود که میوه ها پف کرده و نرم شوند که حالت نامطلوبی است.

هورمونهای موثر بر میوه در توت فرنگی:هورمون جیبرلین در توت فرنگی باعث کاهش گل و تولید میوهای کوچک شده اما هورمون اکسین باعث بزرگ شدن میوه توت فرنگی می شود. کاربرد مشتقات مصنوعی سیتوکنین ها بعد از برداشت محصول ،موجب پایداری سبزینه کاسبرگهای توت فرنگی می گردد.

طبقه بندی ارقام توت فرنگی بر اساس زمان گلدهی:بر اساس گلدهی ارقام توت فرنگی بر دو گروه  ارقام بهاره(June bearing)و ارقام همیشه بهار یا (Ever bearing)تقسیم بندی میکنند.ارقام بهاره به فتوپریود عکس العمل نشان داده و گل انگیزی در آنها در تابستان در طول روز کوتاه ودمای پائین(15 درجه سانتی گراد)توسط برگها القا میگردد.ارقام بهاره در مناطق معتدله پس از دریافت سرما در بهار سال بعد تولید میوه و گل مینماید.از ارقام ایرانی بهاره توت فرنگی میتوان رقم اتابکی را نام برد واز ارقام خارجی میتوان به Asieta ، Senga Giana ، Tioga و غیره اشاره نمود.اما ارقام همیشه بهار یا چهار فصل توت فرنگی حساسیتی به طول روز ندارند.و در تمام طول سال میوه میدهند.معمولا کشت ارقام چهار فصل محدود بوده و برای بازارهای محلی ارسال میگردد.زیرا میوه ریز دارند.در مناطق گرم در پائیز استولونهایی که در سرد خانه نگهداری شده اند را در زمین های اصلی می کارند.ارقام همیشه بهار به دو گروه اروپائی و آمریکائی تقسیم میشود.

حفظ بوته های توت فرنگی از سرما:برای حفظ بوته های توت فرنگی از سرما از پوشش پلاستیکی و یا کاه وکلش بروی بوته ها استفاده میکنند.

گونه های مختلف توت فرنگی:

1- توت فرنگی جنگلی:با نام علمی Fragaria vesca بوده و تعداد کروموزومهای آن 2n برابر14 میباشد.در شمال ایران به صورت خودرو بوده ودر اروپا نظیر فرانسه اصلاح گردیده و گونه اهلی از آن پدید امده است.

2-توت فرنگی معطر:با نام علمی Fragaria moschata بوده وتعداد کروموزومهای آن 2nبرابر 42 بوده وموطن اصلی آن اروپای شمالی میباشد.نسبت به گونه جنگلی از رشد قوی برخور دار میباشد.توت فرنگی معطر یک گونه هگزاپلوئید بوده که از تلاقی گونه جنگلی با گونه شرقی حاصل گردیده است.

3-توت فرنگی ویرجینیائی:با نام علمی Fragaria virginiana بوده ویک اکتاپلوئید میباشد.تعداد کروموزومهای ان 2n برابر 56 میباشد. بومی شمال شرقی آمریکا میباشد.از گونه های خزان دار ودوپایه محسوب میشود.ارقام میوه ده آن زود رس و در فصل رشد میوه دهی طولانی دارند.

4-توت فرنگی شیلی:با نام علمی Fragaria chiloensis بوده ویک اکتاپلوئید میباشد.بومی شیلی بوده و به فرانسه منتقل شده است.دارای برگهای ضخیم میباشد.توت فرنگی شیلی مقاوم به خشکی ولی حساس به سرما میباشد.

5-توت فرنگی آناناسی: با نام علمی Fragaria ananassa بوده واز دورگ گیری توت فرنگی ویرجینیائی به عنوان والد نر و توت فرنگی شیلی به عنوان والد ماده بدست آمده است.یک گونه اکتاپلوئید میباشد.توت فرنگی آناناسی دارای گلهای درشت وکاسبرگهای لوبدار میباشد.

6-توت فرنگی شرقی:با نام علمی Fragaria orientalis بوده و یک تتراپلوئید میباشد.

تکثیر توت فرنگی:تکثر توت فرنگی عمدتا توسط گیاهان دختری که در رانرها قرار دارند صورت میگیرد.عموما توت فرنگی در مناطق سرد در اوایل بهار و در مناطق گرم در پائیز کاشته شده تا در زمستان محصول خوبی بدهد.

مقایسه توت فرنگی بهار گل و همیشه بار:توت فرنگی های بهاره در سطح تجاری مورد استفاده قرار میگیرند.میوه های حاصل از توت فرنگی های بهار گل درشت وبا کیفیت بوده و قابلیت نگهداری بالا و  حمل و نقل خوبی دارند.ارقام بهاره برای گل انگیزی نیاز به طول روز کوتاه و دمای کمتر از ۱۵ درجه سانتی گراد دارند.ولی ارقام همیشه بار بی تفاوت به طول روز  ودما برای گل انگیزی هستند.کشت و کار این نوع توت فرنگی محدود بوده وبرای بازارهای محلی تولید میشوند.قابلیت نگهداری کمی داشته و میوه های ریز و کوچک و با کیفیت کمی تولید میکنند.از مزایای ارقام همیشه بار میتوان به این مورد اشاره کرد که اگر بنا به دلایلی مثل سرما میوه های سری اول از بین رود با تولید میوه های سری بعد این مشکل حل خواهد شد.ارقام همیشه بار به دلیل ضعیف بودن دانه گرده میوه های ضعیف و نامنظم تولید میکنند.

روشهای تکثیر توت فرنگی:از روشهای تکثیر توت فرنگی میتوان به تکثیر با بذر ، ساقه رونده،تقسیم بوته و کشت بافت اشاره کرد که در این میان ساقه رونده مهمترین روش تکثیر توت فرنگی است.

سیستم های کشت توت فرنگی: دو سیستم کشت کلی توت فرنگی وجود دارد که سیستم کپه ای و سیستم خطی مورد بحث است.

در سیستم کپه ای تقویت بوته مادری مورد توجه است وگیاهان دختری حذف میگردند.این روش برای تابستان های طولانی و زمستانهای ملایم مورد استفاده قرار میگیرد.کشت بروی بستر به صورت یک ردیفه ، دو ردیفه و چهار ردیفه است که نتایج تحقیقات نشان میدهد که روش کپه دو ردیفه بهتر جواب میدهد.زمستانهای سرد در این روش به بوته های توت فرنگی آسیب میزند.در این روش آب در جویها جاری میشود ویه طور مستقیم با توت فرنگی درتماس نیست. مصرف آب در این سیستم بسیار بالا است. بطور کلی برای توت فرنگی آبیاری قطره  ای بهترین سیستم بشمار میرود.در کشت کپه ای کنترل علفهای هرز نیز آسان است.

 روش کشت کپه دو ردیفه در توت فرنگی، مزرعه توت فرنگی شهرستان رشت اردیبهشت ۱۳۹۲،  عکس  بازدید از مزارع توت فرنگی در رشت . عکس از یونس نعمتی میرک

در سیستم خطی توسعه گیاهان دختری مورد توجه میباشد واین سیستم برای مناطقی که زمستان سرد دارند مناسب است.بستر کشت در این روش فاصله ای از سطح زمین ندارد.

روش کشت خطی توت فرنگی 

گالری عکس انواع گونه های توت فرنگی

برای مشاهده نام علمی توت فرنگی ها،نشانگر موس را بروی عکس نگهدارید.

گیاهشناسی آنتوریوم:گیاهی دائمی گلخانه ای است که دارای ریشه های ضخیم و گوشتی برگهایی به رنگهای متنوع وزیبا میباشد.گلها به صورت خوشه ای و پیچیده در یک براکته یا اسپات بزرگ قلبی شکل رنگین میباشد.گونه های دیگر آنتوریوم معمولا به شکل اپی فیت در جنگلهای گرمسیری و استوائی رشد میکنند.گلبرگ در آنتوریوم در واقع همان براکته میباشد.گل آذین آنتوریوم صرف نظر از اسپات رنگی آن سنبله نامیده می شود.محصول آب و هوای گرمسیری میباشد.در ایالات هاوائی آمریکا سالانه 12 میلیون گل بریده آنتوریوم صادر می شود.طول عمر بالای شاخه گل بریده ان ونیز تولید آن در پائیز و زمستان باعث افزایش مشتری آن ونیز بهای گل بریده آنتوریوم میشود.

هدف از پرورش آنتوریوم:همانطور که ذکر گردید به خاطر اسپاتهای رنگی و طول عمر بالای گلهای ان در مراسمات وعروسی ها وکادو های مختلف استفاده میگردد.معمولا در گلخانه پرورش داده میشود.

خاک ودما برای پرورش انتوریوم:با توجه به گرمسیری بودن گل آنتوریوم توجه به دما بسیار مهم است بطوری که حداقل دما در گلخانه های آنتوریوم در شب ۱۰ درجه سانتی گراد میباشد. خاک مناسب برای پرورش آنتوریوم مخلوطی از تورب ، ماسه و کمی هم خاکبرگ میباشد.همواره باید آنتوریوم در گلخانه های گرم ومرطوب نگهداری گردد.

نور در پرورش آنتوریوم:در ماههای بهار وتابستان باید شیشه های گلخانه آنتوریوم پوشانده شود زیرا آنتوریوم نیازی به نور مستقیم آفتاب ندارد.به دلیل مقاومت به سایه میتوان از آنتوریوم در منازل هم استفاده کرد.

تکثیر گل آنتوریوم:آنتوریوم هم توسط بذر وهم توسط تقسیم بوته تکثیر میابد.برای تکثیر توسط بذر از خاک توربی استفاده شده ودما را در 22 درجه سانتی گراد تنظیم میکنند.بذر ها در 5 الی 7 هفته سبز میشوند.برای تکثیر غیر جنسی آنتوریوم از تقسیم بوته استفاده میشود.پاجوشهای رشد کرده از ریشه های ضخیم وگوشتی آنتوریوم را در خاک مناسب کشت داده واستفاده میکنند.

گونه های مهم آنتوریوم:یکی از گونه های مهم آنتوریوم نوع گلدانی آن است که با نام علمی Anthurium acherzerianum میباشد.دمبرگهای آن کوتاه وبراکته ها کاملا به طرف ساقه گل برگشته است.برای پرورش در گلدان در منازل مناسب میباشد.گونه دیگر از آنتوریوم به نام علمی Anthurium amnicola میباشد که به دلیل شباهت اسپاتهای آن به گل لاله ، به آنتوریوم لاله ای مشهور میباشد.در ایالات هاوائی آمریکا بیشتر کشت وکار میشود.

 گالری عکس های زیبای آنتوریوم