PAPA IK LIJK STEEDS MEER OP JOU
(citaat van Stef Bos)

Dr. Jan Schuld, mijn vader die toch een bron van inspiratie blijft  05-08-1929-21-08-2009
FOTO: Peter-Vincent Schuld.

3,5 jaar geleden, op 21 oktober 2009, 17.30 uur, overleed mijn vader in mijn armen.
Een moment dat ik nooit van mijn leven zal vergeten. 

Mijn vader was een denker, een academische denker en bovendien een man met een enorm rechtvaardigheidsgevoel. 
Als dierenarts zei hij altijd " ik ben geen dierenarts geworden om dieren in te laten slapen, maar om ze beter te laten worden.  

Met regelmaat kwam hij thuis met iets wolligs onder zijn jas dat in het gezin weer opgevangen en verzorgd werd. 

Talloze verschoppelingen die in mijn vader in zijn praktijk tegen kwam werden bij ons thuis opgevangen. Mijn grenzeloze voorliefde voor dieren, die ik vaak liever heb dan mensen. heb ik dus niet van een vreemde. Zowel mijn vader als mijn moeder hebben menig hondje, konijntje, vogel, kalf, biggetjes, lammetjes en andere beesten van een wisse dood gered.

Later maakte mijn vader de overstap als keuringsdierenarts / opsporingsambtenaar bij de Vleeskeuringsdienst en werkte nauw samen met de politie en de Algemene Inspectiedienst van het Ministerie van Landbouw in de strijd tegen hormonenmaffia, illegale rituele slachtingen, inhumane activiteiten op slachthuizen. Strikt maar rechtvaardig voerde hij de controle en de handhaving van de regels ingevolge de vleeskeuringswet en de destructiewet. Anno nu zijn veel zo niet alle taken thans onder gebracht bij de NVWA / NVWA Inlichtingen en Opsporingsdienst.

Mijn vader handhaafde de wet en was niet te flauw om Proces-Verbaal op te maken als hij misstanden aantrof. Mijn vader week niet voor intimidatie, bedreigingen en anderssoortige misstanden. Ook die rechte rug heb ik van he. Maar toch was hij niet alleen gevreesd, integendeel.

Waar hij kon adviseerde hij om hygiëne in vleesverwerkende bedrijven, slagerijen en in restaurants

te verbeteren. 
Voorkomen van problemen en onwettige toestanden primeerden bij hem.

Voorlichten, al bij de aanvang van de bouw of de installatie van een bedrijf, adviseren hoe voorkomen kon dat bedrijven in aanraking zouden komen met justitie, voorkomen door sensibiliseren

opdat ze de regels zouden naleven.

Zijn processen-verbaal werden zelfs gebruikt als voorbeelden hoe het moest bij de opleiding van politiemensen en officieren van justitie.

Mijn vader was erg streng voor me, en ik heb vaak de nodige goed bedoelde kritiek over mij heen gehad. Ook toen ik aanving met het handhaven van auteursrechten.  Soms heb ik het gevoel dat mijn vader op mijn schouders meekijkt en me corrigeert, zeker nu ik de aanpak van auteursproblemen, met inbegrip van inbreuken tegen het auteursrecht voornamelijk probeer te voorkomen door middel van voorlichting, advies en pas optreden als de wet wordt overtreden.  Ik heb veel van deze man geleerd en ik merk nu pas hoezeer en hoe waardevol hetgeen is wat hij mij heeft meegegeven.

Probeer problemen te voorkomen, probeer te sturen en houd mensen uit troebele waters.

Jammer genoeg zijn er nog steeds mensen, bedrijven en instellingen die niet willen buigen

als ze betrapt zijn op het plegen van inbreuken op het auteursrecht en die gegeven adviezen

om problemen of herhaling te voorkomen gewoon in de wind slaan. 

Advocaten die onder het mom van het behartigen van de belangen van hun client, aansturen op tussenkomst en veroordeling door de rechter terwijl zulks helemaal niet nodig is. 
Probeer op te lossen, probeer te schikken, probeer te voorkomen. 
Jammer genoeg houd je altijd eigenwijze types die ondanks stapels uitspraken van de rechter toch niet tot schikking willen komen.  

Ik vind dat jammer en te betreuren.

Zeker nu er zoveel aandacht is voor de preventie van auteursrechtelijke problemen.

Als ik zoals in de afgelopen dagen bij voortduring geconfronteerd ben geworden met advocaten

die hun eigen economisch belang laten prevaleren boven het belang van hun client en gewoon aansturen op een stevige veroordeling tot schadevergoeding en zelfs de proceskosten lastens hun client, maakt me dit  soms triest. 

Onnodige verspilling van geld, tijd, en energie. 
Helemaal schrijnend is het wanneer overheden of door de overheid gefinancierde instellingen zich te buiten gaan aan boven beschreven problemen. 
 Door het niet te conformeren aan de auteurswet of auteursrechtelijke aanspraken betaalt u

als belastingbetaler jaarlijks mee aan torenhoge schadevergoedingen, proceskosten, werkingskosten van het gerechtelijk apparaat. Ik vind dit werkelijk onacceptabel in een tijd waarin iedereen op de centjes moet letten en zeker nu er fiks bezuinigd moet worden bij de overheid en het bedrijfsleven.

Als voorlichting en advies om auteursrechtproblemen al dan niet pro-actief op te lossen, toch niet zijn doorgedrongen dan is dat niet alleen te betreuren, maar beschouw ik dit soms toch als een persoonlijk verlies. Het had anders gekund als men even verder had nagedacht, het ego even was ontstegen of de hakken uit het zand hadden gelicht. Maar met de kennis en kunde die ik van mijn vader meekreeg, de kunst van het overleggen en het overtuigen, die ik van hem leerde,  ga ik door.
Ik hoop op zo min mogelijk harde confrontaties en zoveel mogelijk preventie en overleg.

Tekst: Copyright Peter-Vincent Schuld

Vader Jan Schuld en zoon Peter-Vincent Schuld. Foto Ton de Korte

Dag papa......bedankt voor alles wat je me gaf : foto J.C. Schuld